Pogoda taka sobie, w ciągu dnia było znośnie, pod wieczór, zaczyna coś się psuć, prognozy mówią jedno... będzie lało, mam trochę czasu może się uda dojechać do domu, może się uda nieupaprać roweru? Może, może, może... 
Gdy ruszam zegarek pokazuje 16:45... późno... spieszę się, pędzę, muszę być jak najwcześniej w domu... czy uda się czy się nie uda?
początkowo na drogach spory ruch, chociaż chyba ta najgorsza fala już przeszła przez miasto... tragedii nie ma :) o lesie zapominam, pewnie jest zbyt mokro, chociaż dla chcącego nie ma nic niemożliwego, wczoraj jakoś myknąłem lasem, fakt, że zajęło mi to godzinę czterdzieści... a jazda po błocie w nieprzystosowanym to tego rowerze, a w zasadzie oponach, była ciekawym wyzwaniem :).... 
Do domu dzisiaj jednak dojeżdżam w niezłym czasie... może nie rekordowym, bo wschodni wiatr nie pomagał :).... 

Podjeżdżając do domu, zastanawiam się czy jeszcze raz nie podjechać na myjnię, mokre drogi jednak powodują to, że zbiera się na rowerze sporo piasku... 


Trochę mokrawo w lesie © amiga

7:20... ruszam... dzisiaj ubrany nieco inaczej niż w ostatnim czasie, na reklamę Etisoftu :)
Wiatr jakby osłabł, jednak utrzymał kierunek, o ile może mnie to teraz cieszyć, to wieczorem muszę się liczyć z walką...
Jednak na pocieszenie mam wysoką temperaturę :) 10 stopni i brak opadów, chociaż deszcze ustały dopiero koło 6:00..więc jest mokro... 
Delikatnie wyprowadzam rower na zewnątrz... by piasek nie obsypał się w mieszkaniu.... 
Gdy ruszam jest już widno... lampki mogą zostać wyłączone, na drogach mokro... standardowo "topię" się na mega wypasionej rowerówce w Kochłowicach... Za to przed Wirkiem na zjeździe czuję, że rower coś dziwnie pływa... czyżby pana? Spoglądam na tylne koło, brakuje powietrza na dole..staję, wymieniam dętkę, sprawdzam oponę od środka, pompuję, ruszam dalej... 
Przejechałem może 1.5km... znów coś nie tak... staję, sprawdzam koło... znów brakuje powietrza... tym razem przed zięciem opony sprawdzam ją z zewnątrz, odnajduję miejsce gdzie uchodzi powietrze, jest wbity kawałek szkła.. i... wszystko jasne... 
kolejne 10 minut z głowy, znów wymiana dętki, znów pompowanie... Przy okazji stwierdzam, że opona tylna jest już mocno zużyta... po około 3500km... poszło szybko... za szybko... mam jednak wrażenie, że opony 700 są jakieś dziwnie słabe, poza tymi które dostałem z rowerem...  Aktualne Schwalbe Land Cruiser zostały założone na wyprawę w sierpniu... mamy połowę października i ta na tyle jest do wywalenia... W domu już czekają kolejne opony CST ;).... nieco bardziej terenowe... na warunki jesień 2015...  chyba pora w nie wyposażyć rower...

Zresztą jeżeli chodzi pony to nic nie przebije opon Gianta tych dostarczonych z rowerem, przejechały już około 15000km i pewnie zrobię na nich kolejne kilka tys. tyle, że to slicki... Co ciekawe produkuje je Kenda... dla Gianta, ale pod marką Kedna nie można ich kupić... Mało tego, wszystkie opony Kedny jakie miałem niezależnie od tego czy płaciłem 30zł czy 120 zł za sztukę padały w jeszcze krótszym czasie niż Schwalbe... najczęściej się rozrywały na boku... W domu mam jeszcze Panaracery, też Skicki i również są nie do zajechania, chociaż przejechały do tej pory góra 5000km... Teraz już ich nie użyję, może na wiosnę? 


Przejazd kolejowy w lasach Ochojeckich © amiga

Wyjeżdżam z firmy około 16:30... Ciuchy w większości wyschły... buty prawie też... jedynie bielizna termoaktywna jest w takim sobie stanie i powędrowała do plecaka... zresztą jest nieco cieplej niż o poranku... 
Za to wieje halny od wschodu... na dokładkę leje... Weny do jeżdżenia nie mam, z wiatrem też nie mam ochoty walczyć... zastanawiam się co zrobić...?
Jadę przez Hałdę, to co że pada... że wszędzie pełno wody...że wąskie koła.... 
Mimo wszystko jakiś swój urok ma jazda w deszczu, wadą jest to, że już po kilkunastu minutach woda chlupie w butach... i to, że piasek chrzęści w napędzie... przynajmniej napęd zostanie wypiaskowany, później tylko zlać go wodą i... będzie jak nowy... tylko kiedy, zastanawiam się czy nie podjechać gdzieś na myjnię, ale gdy jestem pod domem nie mam na to chęci... musiałbym zrobić kolejne 1.5 km wy spłukać rower.. odległość może nie powala, ale w deszczu mi się nie chce... W lesie ciekawy klimacik, podnoszące się mgiełki... nie ma żywej duszy, nawet zwierzęta gdzieś się pochowały, w sumie im się nie dziwię... Rower w wielu miejscach tańczy na błocie... na koleinach... warunki zmieniły się diametralnie wciągu ostatnich kilku dni... tyle, że patrząc na stan rzek, stawów, dalej widać braki... jeszcze tydzień może dwa takich opadów i może wszystko wróciłoby do normalności... Tyle, że jeżeli już musi padać, to niech to robi w nocy... w dzień... przy niskiej temperaturze nie mam z tego fanu... ;P

W domu wszystko ląduje w pralce, bez wyjątku... nie ma ani cm suchego materiału na mnie.. może jutro będzie lepiej?
Rower wygląda tragicznie... jest oblepiony piaskiem... jutro trzeba będzie go delikatnie wyprowadzić by nie obsypało się to...



Czerwone korale © amiga

Ruszam około 7:20... jest niby wyższa temperatura niż ostatnio, ale pada deszcz, im jestem dalej od domu, tym jest gorzej, deszcz coraz bardziej rzęsisty... pomimo zabezpieczenia się przeciwdeszczówką, ochraniaczami już po 30 minutach i tak wszystko jest przemoknięte... Całkiem spory ruch na drogach... w kilka miejscach zjeżdżam na boczne drogi, szlaki... nawet to, że minęła 8:00 niewiele zmieniło... w Gliwicach korek na bł. Czesława, ale nie wiem czy nie wywołał go autobus który jechał na jednokierunkowej pod prąd... masakra jakaś... przecież wcześniej musiał mieć znaki, musiał jakoś przejechać przez barierki... w oczy aż kole na tej drodze to, że jest to jednokierunkowa.. cóż... może młody kierowca :)

W firmie wszystko wędruje do suszenia... chyba najgorzej jest z butami... czy wyschną? ciężko powiedzieć... okaże się wieczorem ;)


Pada, pada deszcz © amiga

Jest coś po 16:30... jestem na rowerze, pada deszcz, jest chłodno, bardzo wilgotno i wieje od wschodu... więc... chyba pojadę szosami... chyba.... że coś mi się zmieni..., to coś to lasek Makoszowski przez który jadę i... pomimo niesprzyjającej aury wygląda nieziemsko... lekkie mgiełki, kolorowe drzewa, prawie żadnych spacerowiczów, rowerzystów nie ma... a to, że lekko siąpi no to co...
W Makoszowach odbijam na ul Łączną, a później Wiosenną i jestem w lesie... długi odcinek na Halembę... mam wrażenie, że cały czas ktoś mnie wspomaga, może dmucha mi w plecy... pomimo wiatru w twarz, jedzie się nieźle, nie czuję zmęczenia... W domu jestem kilka minut po 18 ;).... tyle, że rower jest strasznie zapiaszczony.... deszcz zrobił swoje, a przejazd po lesie dołożył drugie tyle... Mycie roweru nie ma większego sensu, przez kolejne kilka dni ma padać... więc czyszczenie było by tylko na kilak godzin... 


Czerwone drzewo © amiga

Jak mi się dzisiaj nie chciało wstać, z łóżka zwlekam się z 20 minutowym opóźnieniem... to chyba ta pogoda, te chmury, ta ciemnica za oknem... Zbieram się równie wolno jak wstaję, wyjeżdżam dopiero około 7:20... masakra... pocieszające jest to, że temperatura o poranku jest nieco wyższa niż wczoraj, nie ma mgieł, za to wzmógł się wiatr od wschodu... do firmy mi to nie przeszkadza, nawet pomaga, ale powrót to będzie walka z wiatrakami... 
Na drogach jakby nieco luźniej niż wczoraj... nów minął, powoli będzie zbliżać się pełnia, ale to za 2 tygodnie... nikt dzisiaj nie wymuszał, nikt nie próbował mnie zabić, więc poranek jak najbardziej należy zaliczyć do udanych. Na dokładkę rower sam jedzie, sam wjeżdża na górki... coś pięknego... gdy spoglądam na licznik widzę, że będzie niezły czas, chociaż i tak sporo brakuje do rekordu trasy.... 
Przy okazji uświadamiam sobie, że pora kupić jakieś bardziej agresywne opony mając na uwadze zbliżającą się wielkimi krokami zimę... chociaż liczę, że będzie podobna do tej z zeszłego roku i sprzed 2 lat... czyli zamknie się w 2 tygodniach... pożyjemy zobaczymy... Może na allegro coś ciekawego się znajdzie, gdyby warunki były naprawdę złe, zawsze zostaje góral i opony maxxis medusa... które mam na stanie... dają radę w każdych warunkach, ale stawiają strasznie duże opory... przy czym służą już 2 sezony a raczej 2 zimy :)



Ciemno, wszędzie... zimno, wszędzie © amiga

Wyjeżdżam dopiero o 17... trochę późnawo, ale i tak nie jest źle, jest za to zdecydowanie cieplej niż rano i dużo luźniej na drogach, za to dzień jest szarobury, niebo zaciągnięte chmurami... Początkowo zastanawiałem się nad jazdą lasami, ale pewnie jest tam mokro po ostatnich opadach, po drogie jest już późno, a przed 19 muszę być w domu, czekam na ważny telefon... więc im szybciej będę w Katowicach tym lepiej. Co prawda na chwilę w Zabrzu wpakowałem się w park, w teren, ale szybko wyjechałem... i już nie miałem ochoty na lasy... Pocieszające jest to, że praktycznie nie było wiatru....
Droga szybko minęła... :) a w  domu miałem jeszcze ponad pół godziny czasu by coś zjeść, by przebrać się :)


Zimno, ciemno... szaro-buro © amiga

Z domu wyjeżdżam około 7:15... wczorajsza pogoda trochę namieszała i odpuściłem ale dzięki temu udało się w końcu zabrać stare koła szaraka do domu... gdzie pewnie zostaną rozebrane, tym bardziej, że szprychy są w niezłym stanie, mogą się kiedyś przydać, tylna piasta w zasadzie to nówka... ma przejechane może 3-4 tys. km, przyda się jak coś się stanie w góralu bo tam jest w tej chwili identyczna... przednia też zostanie jako zapas... jedynie obręcze nadają się do wyrzucenia... są popękane.. 
Z rana zaskakują 2 rzeczy, w chwili wyjazdu jest jeszcze ciemnawo..., po drugie masa mgieł... może nie są super gęste, ale widoczność jest ograniczona. Lampki odpalone, sygnałówki... Za to na drogach się dzieje... niestety źle się dzieje, ruch jak diabli, na dokładkę mam wrażenie, że niedzielni kierowcy i miszczowie kierownicy zasiedli dzisiaj w swoich brykach.... 
Na Panewnickiej jeszcze w Katowicach 2 samochody prowadzone przez panie wyjeżdżają z podporządkowanej... mają gdzieś, że jadę, że muszę hamować... w Rudzie Śląskiej Sytuacja powtarza się, ale tym razem to pan za kierownicą, jednak to nic w porównaniu z kretynem w Gliwicach... na ul. błogosławionego Czesława, na krótkim odcinku gdzie jest obecnie ruch 2-kierunkowy, wyprzedza kolumnę samochodów... nie zważając na tom, że coś z przeciwka może jechać... pędzi dokładnie na mnie... w ostatniej chwili odbijam na prawo... masakra... co jest dzisiaj tego przyczyną, nów? czy może pogoda?, a może i jedno i drugie... z pełnymi gaciami dojeżdżam do firmy, na szczęście mogę spokojnie się wykąpać, prawie na spokojnie, bo pierwszy tel. dostaję już po kilku minutach od wejścia do budynku


A w Zabrzu pada deszcz © amiga

Po mroźnym BikeOriencie pora wrócić do domu... powrót to mała droga przez mękę... a dokładnie przez walkę z kolejami... może nie z wszystkimi... W każdym bądź razie wyjazd ze Skierniewic był prosty :)... wsiadłem do pociągu do Warszawki, w Kolejach Mazowieckich za rower się nie płaci, więc wewnątrz od groma rowerzystów, z jednym z nich uciąłem sobie pogawędkę, aż do Grodziska Mazowieckiego, gdzie wysiadł, ja wydostałem się z wagony dopiero w Warszawie Zachodniej... i... zaczęło się... 
Wyjazd z warszawy organizowała spółka TLK - ta której nie lubię bo zawsze rzuca kłody rowerzystom... nie inaczej było tym razem.... Oczywiście biletu na rower nie dało się kupić w kasie, dowiedziałem się, że muszę rozmawiać z konduktorem... pięknie... 
Pociąg spóźnił się o 75 minut... w końcu miał długą drogę z Warszawy Wschodniej do Zachodniej ;p, a to może zająć sporo czasu... gdy już pociąg doturlał się na stację, dowiedziałem się, że to pociąg międzynarodowy i przepisy nie przewidują przewozu rowerów... taką informację dostałem od Pani Konduktor... masakra... w perspektywie miałem kwitnięcie na dworcu gdzieś do 4-5 rano... 
ale chwila rozmowy i okazało się, że gdybym rozebrał rower to mógłby pojechać jako większy bagaż podręczny.... mało tego po chwili rozmowy okazało się, że jest wagon wyłączony z użycia, bo... nie ma w nim grzania, rower więc miał własny przedział... i nie musiałem go rozbierać... w zasadzie tylko przez uprzejmość konduktorki mogłem w miarę normalnie dojechać do Katowic. Sam siedziałem oczywiście w ogrzewanym wagonie..., było mi ciepło, było mi dobrze i odpadłem... na szczęście ustawiłem budzenie orientacyjnie na godzinę przed celem podróży... 
Gdy zadzwonił telefon/budzik.... okazało się, że odrobiliśmy około 40 minut... i dojeżdżamy do Sosnowca... więc mam około 8-10 minut na pozbieranie siebie i roweru i przygotowanie się do wyjścia... W Katowicach byłem gdzieś przed pierwszą w nocy... w domu jakieś 20 kilka minut później... 
zaczynam się zastanawiać nad dużą torbą na rower... i braniem jej tak na wszelki wypadek spotkań z TLK...


Piłka ręczna w Zabrzu - Rokitnicy © amiga

Poranek zimny... w nocy w miejscu noclegu było... -8 stopni, gdy na zewnątrz spoglądam na jakieś pozostawione wiadro z wodą... widzę, że zamarzła, jest około 10l kostka lodu... obłęd... 

Chwilę rozmawiamy z właścicielami agroturystyki, zbieramy się i gnamy do bazy w Budach Grabskich... 
Droga może nie jest daleka, nie jest wymagająca, ale mamy 10 minut do odprawy... pędzimy z Karoliną na złamanie szprych ;)
Dookoła wszystko pokryte szronem... trochę marzniemy... 

Gdy dojeżdżamy do bazy okazuje się, że jest czas, a odprawa jest bardzo luźna, w zasadzie można powiedzieć, że wiele się nie dzieje, idziemy napić się czegoś gorącego, bo dzisiaj może być z tym problem na tracie, wieje zimny wschodni wiatr.... gdy dostajemy mapy termometr wskazuje całe zero stopni... 

Z grubsza rozrysowujemy początek trasy... Trochę nie możemy dojść do wspólnego stanowiska od którego PK zacząć, czy od 6-ki czy może od 7-ki... są pod 2 stronach rzeki... kombinujemy chwilę, na mapie powstaje plątanina przecinających się szlaków.. trochę to bez sensu... ale cóż... w końcu ustalamy jeden wariant... 

Gdy w końcu ruszamy, w bazie jest sporo bikerów... chyba nikt nie rozrysował jeszcze do końca wariantu, niektórzy ruszają na czuja... inni znają te tereny... a my... poznamy je dopiero, jedyne czego się obawiamy to piachy...


Krótka odprawa © amiga


Mapy pod kołami © amiga

Jeszcze zdjęcie, a może film? © amiga

Zarówno ja jak i Karolina mamy dość wąskie opony, a to może się zemścić, jednak po analizie zdjęć wcześniej udostępnionych przez Piotrka i czytając relacje z tych okolic z 2012 roku wyszło mi, że piasku nie powinno być.... bądź będą to pojedyncze łachy... 

Jesteśmy w drodze, przez pierwsze kilka PK towarzyszą nam pociągi bikerów, przy pierwszym punkcie  musimy swoje odstać w kolejce... trochę wykorzystuję Karolinę dając jej kartę :) 

Dojazd do kolejnych punktów jest dość prosty, trochę szos... przy ósemce mała konsternacja gdy ktoś krzyczy nie sikać na cmentarzu do jakiegoś bikera... a może to była już piątka? Trochę mi się to myli bo w obu przypadkach były to cmentarze, cóż wracamy na drogę,
Pora zaliczyć kolejne pk po drugiej stronie rzeki... może nie będzie to optymalny wariant, ale przynajmniej na wschodzie i północy będzie wszytko zaliczone... ;) Punkty mijają dość szybko, dalej sporo bikerów, lampiony nieco pochowane, niektóre ścieżki wyglądają jakby inaczej niż na mapie, niemniej za każdym razem trafiamy we właściwe miejsce i odnajdujemy perforatory...  W końcu wyjeżdżamy z lasów, jedziemy szosami... w końcu, szutry trochę nas zmęczyły dzisiaj, chociaż jest sucho... to w wielu miejscach przypomina to co mieliśmy w trakcie naszej wyprawy w okolicach Suwałk...

Pora na punkty 2 i 10 leżące złośliwie po przeciwnych stronach drogi... do obu dojazd jest dość łatwy, nawigacja banalna, ale 2-kę udaje się przestrzelić, to przez instynkt stadny gdy grupa bikerów jedzie dalej prosto, później skręca, tyle, że coś mi to nie pasuje, trzeba zawrócić... a punkt jest na swoim miejscu... wśród jeżyn... tyle, że dojście jest dość proste, a lampion widać dopiero z kilku metrów... 

Punkt 17 jest zupełnie nie po drodze, jest z boku... nie ma sensu tam jechać, więc od razu kierunek "Puszcza Mariańska" z zaliczeniem PK 19 który znajduje się po drodze w okolicach Długopola... tam natykamy się na sporą grypę rowerzystów :)... chwilkę z nimi rozmawiamy i gnamy dalej po drodze do bufetu można było co prawda nieco skrócić trasę przez przecinkę, ale... jedziemy do "centrum" na zdjęciach widziałem zdjęcia Zespołu Klasztornego Marianów... głupio by było tam nie zajechać... więc wjeżdżamy na jej teren, szybka fota i przez cmentarz przebijamy się na bufet ;P


Kościół i klasztor w Marianowie © amiga

Tam... okazuje się, że gorąca woda się skończyła i nici z planów napicia się czegoś gorącego, chociaż nieco później Karolina przypomina sobie, że dźwiga na plecach termos z herbatą...  Na bufecie raczymy się czym popadnie, spora grupa rowerzystów wygrzewa się w słońcu, my jednak po kilka a może kilkunastu minutach ruszamy dalej...

Bufet na BokeOriencie... mrożone arbuzy :), zimne napoje... batony © amiga

Jeszcze trochę PK przed nami... Jako że jedziemy an trasie mega więc zaczynamy wracać na metę zaliczając po drodze kolejne PK..., pierwsza jest 18-ka.... z dość prostym dojazdem, kolejna 3-ka również nie nastręcza nam problemów... zdobywamy ją w dość ekspresowym tempie... 

Buszując w lesie © amiga

Sucho pod mostkiem © amiga

są jak zawsze rozmieszczone perfekcyjnie a teren jest banalny nawigacyjnie, na dokładkę praktycznie nie pa piasku, nie ma błota, nie ma gór... To chyba najłatwiejsza edycja z tych tegorocznych... 


Piękna polska jesień © amiga


Chwila przerwy © amiga

Pod koniec przejeżdżamy w pobliżu 2 punktów z trasy rekreacyjnej, lampiony początkowo wprawiają nas w zakłopotanie, bo zastanawiamy się czy jesteśmy we właściwym miejscu, czy jednak nie... jednak zerknięcie na mapę utwierdza nas, że to jednak nie nasze  :)


To nie nasz PK © amiga

Wpadamy na metę... jest coś koło 14:30... okazuje się, że całkiem spora grupa bikerów jest już na miejscu... a trasa jak się spodziewałem jest wyjątkowo prosta... to mały prztyczek do organizatorów... ale przypuszczam, że jest to wynik pośpiesznego przeniesienia miejsca zawodów z Pabianic... 

Gdyby jeszcze było trochę cieplej... w bazie pierwsze o czym marzymy to napić się czegoś ciepłego, wkrótce idziemy coś zjeść... i po 15... ruszamy na kwaterę spakować się. Wracamy na rozdanie, lekko spóźnieni... przy okazji w oczy rzuca nam się wariant optymalny trasy mega... to w zasadzie ten nasz, poza kilkoma małymi korektami... m.inn. w okolicy Puszczy Mariańskiej... i na początku... trasy gdzie można to było lepiej objechać...



Niby trasa optymalna, byliśmy bardzo blisko optymalnego wariantu © amiga


Kolorowo tutaj © amiga

Cóż trzeba się pożegnać z tym miejscem, z ostatnim BikeOrientem 2015... i powolutku wracać do domu...

W odległość wliczona jest jeszcze trasa z kwatery i powrót do niej