Prowokacja - Tak czy nie


wybiła 16:30, siedzę na rowerze..., tyle, że dzisiaj powrót mam delikatnie dookoła, trzeba odwiedzić chorego Darka..., zmogło go tuż przed różą wiatrów :(
Jednak częściowo po terenie, przez ul. Leśną, trochę błota, ale jest to akceptowalne, jak na tą drogę to można powidzieć, że jest prawie sucho ;)

Kilkadziesiąt min później jestem już na miejscu, Darek wygląda bardzo źle, mam tylko nadzieję, że nie sprzeda choroby dalej. Za to możemy chwilę porozmawiać o wyjeździe formowym, kombinujemy z planami..., z wyborem optymalnej drogi dojazdu, W tej chwili to tylko plany..., ale powoli trzeba zacząć się do tego przygotowywać...

Gdzieś po 20:00 zbieram się i jadę do domu, już nie mam mowy o terenie, wolę pojechać tą sprawdzoną i najszybszą trasą, może nie jest najkrótsza, ale już wcześniej testowałem kilka wariantów, niby krótszych, ale przejazd zawsze zajmował więcej czasu, więc chyba lepiej nadłożyć te 2-3 km, a nie walczyć z przeciwnościami, z terenem, górkami..., światłami.

Późna pora ma jednak swoją zaletę, drogi prawie puste, jedyne co tak naprawdę przeszkadza to piątkowe grupy zataczających się pijaczków... Chyba największe problemy stwarzali w Pawłowie i w Bielszowicach przy otwartych sklepach. W obu przypadkach tak ni z gruchy nie z pietruchy wpakowali mi się na drogę tuż przed koła...


A to jeszcze z rana ;) © amiga

wu-hae "po co ja się męczę?"

Poranek, ostatni dzień tygodnia roboczego, świeci słońce, jest ciepło, przyjemnie, to cieszy. Za to wychodzę na tyle późno iż odpuszczam teren, pojadę szosami, jednak czuje coś co powinno mi dzisiaj pomóc. To coś to wiatr w plecy, na bank wieje od wschodu, więc będzie pomagać :) Jakimś cudem ruch na szosach stosunkowo niewielki, w zasadzie może w 2-3 miejscach natykam się na jakieś drobne lokalne problemy. Chyba najbardziej denerwują światła, szczególnie te czerwone..., dobrze, że tego nie mam zbyt wiele na trasie..., w końcu wiele razy korygowałem trasę m.inn. po to aby niepotrzebnie nie stać, nie czekać...

Zatrzymuję się na chwilę w Lasku Makoszowskim, chwila wytchnienia, na mnie, dla roweru, ale nie dla aparatu. Kilka fot i mogę ruszać dalej... Jeszcze 7km i powinienem być w firmie. Spoglądam na zegarek...hmmm... czas mam niezły, spinam się nieco bardziej i jest naprawdę nieźle... jeszcze trochę pracy nad kondycją i przejazdy poniżej godziny będą osiągalne ;), chyba że coś mnie znowu dorwie. Chociaż zatoki dalej nie puściły do końca :(


Poranek w lasku makoszowskim :) © amiga

Bracia Figo Fagot - BFF
Pokaż trasę GPS
Poranek, nie chce mi się nic..., nie mam ochoty wstać, zbierać się i jechać. Wyleguję się zbyt długo..., w końcu jednak trzeba ruszyć 4 litery i pognać do Gliwic..., 
Niemniej jest już sporo po 7:00, w sumie niewiele to zmienia i tak pociągnąłbym szosami, okolica zasunięta mgłami, w chwili wyjazdu dla zasady odpalam tylną lampkę, chyba wolę nie ryzykować, o widoczność jest mocno ograniczona, a kierowca siedząc za grubą szybą i tak ma ograniczoną widoczność..., a może po prostu będę miał lepsze samopoczucie..., wiarę, że będzie mnie bardziej widać na drodze? 
na drogach całkiem spory ruch..., czego innego mógłbym się spodziewać po takim poranku.., po tak późnym poranku.
Na szczęście im bliżej Gliwic tym mgła jest mniej dokuczliwa, pojawia się nawet słońce..., w dość przyzwoitym czasie docieram do pracy..., jeszcze tylko kąpiel... :)


Lasek Makoszowski © amiga

Jacek Różański - Życie to nie teatr

Wychodzę z pracy, zupełnie na krótko, wypogodziło się, jest rewelacyjnie...
Ruszam do domu, jednak..., po długiej nieobecności na leśnych ścieżkach postanawiam pojechać ciut terenem. Hałdę odpuszczam, boję się iż będzie tam sporo błota, a może się mylę? W każdym bądź razie wracam laskiem Makoszowskim, przez Makoszowy i dalej już stara hałda. Coś co mnie zaskoczyło to po kilku dość dżdżystych dniach jedyne błoto na jakie się natknąłem jest właśnie tutaj... i to na dokładkę w dość niewielkich ilościach... Zaskakuje to, wydawało by się, że po tak mokrych dniach woda powinna być wszędzie..., a tutaj niespodzianka... i to dość miła. 
Jest na tyle przyjemnie, że w lesie, na ścieżkach w wielu miejscach spotykam bikerów, ludzi na kijach, biegaczy...
Tuż przed lasem Panewnickim zatrzymuję się na kolejnej hałdzie..., lubię to miejsce, chwila odpoczynku, zastanawiam się czemu nie wziąłem bidonu, mam ochotę się napić, a do sklepu nie chce mi się wracać, z drugiej strony gdy będę już w Panewnikach, to do domu będę miał za blisko na bawienie się w zakupy..., cóż, trzeba to będzie wziąć pod uwagę w kolejnych dniach.



Chwila przerwy :) © amiga

For the Fallen Dreams - Amnesia

Budzę się rano..., gdzie jestem... już wiem... zostałem na Helence..., próbuję się ruszyć, czuję się jakbym coś targał przez pól nocny ;P
Jednak trzeba ruszyć 4 litery...., praca czeka... zbieram się i wychodzę, jest mgliście.., prognozy nie sprawdzam, po co się stresować. Ruszam w drogę do firmy, staram się jechać dokładnie tą samą trasą którą podążałem wczoraj, tyle, że w przeciwnym kierunku, Już w okolicach Rokitnicy zaczyna padać i nie zapowiada się aby miało być lepiej. Mgła zaczyna się chyba rozrzedzać... Wizyta na Leśnej skutkuje dzisiaj totalnym ubłoceniem roweru i siebie... Stan drogi jest zupełnie inny niż to co pamiętam z wczoraj. Sam chciałem..., Dobrze, że ten odcinek nie jest zbyt długi... 
W butach chlupie..., jestem przemoknięty, bo... oczywiście po co zakładać przeciwdeszczówkę..., ale szczęśliwy dojeżdżam do celu..., mam nadzieję, że ubranie doschnie - przynajmniej częściowo.


Leje..., na obiektywie wielkie krople © amiga

Poparzeni Kawą Trzy, Byłaś dla mnie wszystkim

Mokro..., nieprzyjemnie..., a trasę mam dzisiaj nieco dłuższą, muszę zahaczyć o Helenkę..., tyle, że przy takich warunkach wolę pojechać szosami przez centrum Zabrza, wbicie się w teren nie wchodzi w rachubę, nie mam ochoty dzisiaj na wożenie dodatkowo kilku kg błota więcej... Za to czerwone światła skutecznie uprzykrzają dojazd... Tuż przed Helenką zauważam, że wyburzyli domek przy drodze..., ciekawe kiedy..., bo zdążyła już wyrosnąć trawa w jego miejscu... ostatnie zdjęcia tego miejsca mam z jesienie 2013.

Minęło kilka godzin, pora wracać..., jest już dość późno, jednak ponownie wjazd w teren raczej nie wchodzi w rachubę Droga raczej standardowa.., do centrum Zabrza i później w kierunku Pawłowa gdzie odbijam na Bielszowice i Wirek. 
W końcu dopadam drzwi domu..., pierwsze o czym marzę to... kola... na szczęście w promieniu 50m mam 2 nocne sklepy ;) 


W Zabrzu na Wiosennej © amiga

Raz, Dwa, Trzy - Zgodnie z planem
Poranek wczesny, z domu wychodzę w okolicach... 6:35, zależy mi na tym aby wcześniej dojechać do firmy, dzisiaj będę musiał też wcześniej wyjść... więc zależy mi na czasie. Gnam szosami..., nie zatrzymuję się.., nie ma na to czasu.., za to poranek wybitnie ciepły 12 stopni... zabieram nieco mniej ciuchów, za to plecak wypchany do granic możliwości. Po południu czeka mnie mały wysiłek fizyczny cóż.., damy radę... 
Gonię... ile sił w nogach, w końcu noga zaczyna nieco lepiej podawać, po chyba 3 miesiącach, gdy każdy wysiłek powodował problemy, a godzina jazdy była wszystkim na co było mnie stać... niemniej dalej ciągnę na prochach. 
Jestem ciekawy jak będzie wieczorem, zapowiedziane są jakieś burze, aż się nie chce w to wierzyć patrząc na piękny wschód słońca :). 
Drogi prawie idealnie puste... chyba przerzucę się na nieco wcześniejsze wyjazdy.  Ciekawy czy mi się to uda..., czy będzie mi się chciało... Na Rogoźnieckiej niespodzianka... jest aslakt, pierwsze 20m jeszcze po kamieniach, ale dalej wita mnie piękna warstwa nowiutkiego asfaltu, owszem jeszcze potrzebna jest druga warstwa która zakryje wystające studzienki. Pod koniec drogi kolejna niespodzianka..., jakieś 50m metrowego doła.. tutaj remont jeszcze trwa, muszę zjechać na chodnik i bawić się w wymijanie rur i innych zasieków... myślę jednak, że w ciągu najbliższych 2 tygodni wszystko będzie skończone..., a może to tylko moje pobożne życzenie i wiara w naszych drogowców?
W firmie jestem ok 7:40... ,rewelacja... 

Panorama Rudy Śląskiej © amiga

Bukowina I

Wyjeżdżam coś po 14:00, wcześnie, ale też trochę nietypowo, ok 15:00 muszę dotrzeć do wolnego miasta Helenka... Widzę, że nadciągają ciemne chmury, prognozy też twierdzą, że powinno popadać..., opady mają być krótkie, ale intensywne... Chwilę waham się którędy jechać..., czy szosy i zaliczyć czerwoną falę, czy jednak ryzykować przejazd przez leśną na której prawie na 100% będzie błotniście. Ryzykuję...
Mimo wszystko wolę obskoczyć bokami..., Kawałek fajnego terenu, fajnego przejazdu..., i docieram do mojej ulubionej ścieżki/drogi... 
Stan trochę mnie zaskakuje, tym bardziej, że ostatnio popadywało..., droga jest przejezdna, błota stosunkowo niewiele. w kilku miejscach tylko pozalewane dziury... jest nieźle..., widzę, że nie tylko ja korzystam z tej drogi, z naprzeciwka mijam przynajmniej kilka grup bikerów... :)
Dojeżdżam do asfaltu i mogę nieco przyspieszyć, chwilę później dopadam rowerówki prowadzącej w kierunku na Rokitnicę i dalej na Helenkę... Zabawa z podjazdem... i jestem na miejscu... czas na pracę...


Gdzieś pomiędzy Gliwicami, a Zabrzem © amiga

EL CONDOR PASA - SIMON & GARFUNKEL.

Ostatni dzień dojazdowy, święta zapowiadają się prawie zupełnie bezrowerowe, dopiero w poniedziałek jest szansa na coś więcej z Darkiem, sobota odpadnie w przedbiegach, niedziela to spotkanie rodzinne, które może skończyć się różnie ;P
Ale dzisiaj jadę rowerem, kolejny raz chcę być jak najwcześniej na miejscu. Poranek ponownie zimny, 3 stopnie na starcie, po raz kolejny ubieram się w długie ciuchy, marzę już o chwili gdy na starcie będzie 16-17 stopni, słońce będzie świecić od 4:00 rano... będę mógł pojechać zupełnie na krótko... a tak... wariant zimowy ;P

Tyle, że prognozy wskazują na znaczne ocieplenie, powrót powinien być w zdecydowanie lepszych warunkach i mam nadzieję, że nie po szosach. A na tą chwilę gnam drogami, w Katowice sporo samochodów, podobnie w Kochłowicach, spory korek jak na tą chwilę..., W Zabrzu zaczynam wyprzedzać samochodu stojące w długim korku przed skrzyżowaniem i chyba trochę przeginam, wjeżdżając bezpośrednio przed policję lekko na nich wymuszając ustąpienie mi miejsca, chyba kusze los... spoglądam, ale chyba nie chce się im mnie gonić..., udało się.


Ostatnie kilka km za to w spokoju, większość mobilków już w pracy, szosy są moje... światła zatrzymują mnie na chwilę dopiero w Gliwicach. Piękny dzień się zapowiada :)

Wspomnienia z francji © amiga

Lost Society - Game Over

W końcu ciepło, wychodzę ciut wcześniej, już rano obiecałem sobie wycieczkę lasami, aby jednak zawsze nie jeździć tą samą drogą dzisiaj..., mała zmiana, przeglądnąłem wikimapię w poszukiwaniu czegoś ciekawego, ważne aby nie trzeba było nadkładać specjalnie drogi... Pierwsza myśl, to odbiję gdzieś w kierunku Stargańca, a później się zobaczy. jednak analizując wyżej wspomniany seriws odkryłem 3 miejsca które być może dobrze rokują.., wszystkie w okolicy starej kuźni, przy analizie jednego z nich sopisanego jako stracona wioska mam wrażenie, że to ruiny jakiś zabudowań, jednak brak jakichkolwiek zdjęć i opisu zmusza mnie do jazdy w ciemno..., kawałek dalej jest coś opisane jako resztki wieży obserwacyjnej i ciut dalej źródełko, to ostatnie widziałem na focie i wygląda nieszczególnie, ot rurka wetknięta coś i leci z tego woda... ale jak mam tam jechać to przy okazji o to też zahaczę...

Początek to standardowe tereny, hałda w makoszowach, tyle, że dzwoni ważny tel... i zamiast jazdy prowadzę rower rozmawiając, trwa to dobre 25- 30 min... Ważne, że udało się ustalić kilka rzeczy, za to tracę sporo czasu i o Stargańcu już nie myślę. W końcu tuż przed szczytem hałdy mogę wsiąść na rower i jechać dalej... Mijam Makoszowy, Kończyce i jestem na Halembie nieco dalej w Starej Kuźni odbijam w kierunku na Mikołów, spoglądając na ślad w endomondo dojeżdżam w okolice straconej wioski...  jest jakiś budynek, pozostałości po garażu lub jakiejś innej małej budowli, ale nic szczególnego, mało tego wygląda jak zamieszkane przez ekologów..., odpuszczam, nie ryzykuję, jadę dalej, jakieś 200 metrów dalej szukam śladów po wieży i też nic nie widzę, jakieś doły i tyle,... druga porażka..., za to trafiam na źródełko, nie wygląda specjalnie, ale w końcu sukces...,


Połamane drzewa © amiga

Całkiem tego tutaj sporo © amiga

Źródełko... z rurką? © amiga

kawalątek dalej jest dolina Jamny, rzeczka meandruje tutaj tworząc spore zakola i jest czystsza niż jeszcze 3 lata temu..., chyba coś się poprawiło, może to wymiana kanalizacji w Mikołowie? Spędzam tutaj dobre 20 minut...


Dolina Jamny © amiga

Rzadko tutaj bywam © amiga

Może za rzadko © amiga

w końcu jednak ruszam i ciut dalej wbijam się na hadłę w Halembie a może Panewnikach (w sumie nie wiem w jakich granicach administracyjnych ona się znajduje). a na szczycie wow... to chyba największa górka w okolicy... na samym szczycie bawię się robiąc panoramę, musi tutaj być pięknie jesienią gdy wszystkie drzewa mienią się żółto czerwonymi barwami...


Mała planetka :) © amiga


Widok z hałdy © amiga


Tam gdzieś jest wyjazd © amiga

Ruszam dalej, kombinując jak wyjechać gdzieś w kierunku panewnik...  po drodze jeszcze krótka sesja i może 500m dalej zatrzumuje mnie strażnik..., widać że wściekły, już z daleka mówi że obserwują mnie dobre kilkanaście minut na kamerach... chwila rozmowy już spokojniejszej  i okazuje się, że to dość duży teren zakładu..., bez wstępu... bo jeżdżą tutaj pociągi, samochody ciężarowe i działa w końcu mały zakład... tyle, że ze sporym zapleczem... Minutę, może 2 później jadę już do domu... wyjeżdżam w Panewnikach, jeszcze tylko park na Zadolu i jestem praktycznie w domu... Pięknie było... i niestety pewnie nie raz jeszcze będę sprawiał problemy strażnikom na hałdzie :), mimo wszystko warto zaryzykować, widoki z hałdy są niesamowite. Patrząc po kominach to widać również kopalnię w Makoszowach ;)