Jest po 17 gdy ruszam, wiatr niby w plecy, 19 stopni, niewielki ruch... więc czegóż można chcieć więcej? Chyba lasu... Boję się trochę co będzie w terenie, w końcu wczoraj solidnie lało. Co z tego że krótko... 
Odpuszczam hałdę na Sośnicy, ale pakuję się w lasek Makoszowski a dalej w las prowadzący na Halembę, po drodze obserwuję, czy gdzieś nie widać grzybów.

Ścieżka w lasku Makoszowskim © amiga

Goście nazbierali trochę grzybów © amiga
Tylko jeden gość miał nazbierane trochę grzybów, w okolicach Kończyc, sam nigdzie nic nie widziałem, nawet trujaków. To chyba jeszcze nie pora na grzyby. Trudno. Chociaż z chęcią zjadłbym jakąś Kanię :) W lasach Panewnickich objeżdżam 2 miejsca gdzie je widuję. Niestety nie ma nic... 

Na podjeździe nad Jamną © amiga

Rodzinna wycieczka © amiga
Rower po wczorajszym powrocie jest mocno usyfiony, sporo piasku, więc wracając postanowiłem odwiedzić myjnię, ta jest przy stacji Lukoil w Piotrowicach. 2 minuty starczają, rower lśni... Może wieczorem wymienię w nim linki ;)

Dolina Kłodnicy © amiga

Jeszcze tylko myjnia i do domu © amiga

Ruszam coś koło 7:10, wieje paskudny wiatr z zachodu, wiem, że lekko nie będzie... ale cóż... Wczoraj miałem podłubać przy pancerzach i linkach... ale oczywiście czas diabli wzięli... więc jadę z tym co mam ;) 

Na drogach sporo spokojniej niż wczoraj, całkiem sporo rowerzystów, jest niby ciut cieplej... jedna wiatr robi swoje. Mam na sobie tylko wiatrówkę... Początkowo jest mi chłodno, jednak po kilku km wiem, że to był dobry wybór :)


Rowerzystka o poranku :) © amiga
Jeszcze wieczorem myślałem, czy by może jednak nie pojechać lasem z rana... jednak późny wyjazd wybił mi to z głowy..., może jutro? Od czasu do czasu kombinuję, a może jednak... odbić gdzieś w bok... schronić się przed wiatrem? 

Z tej chmury raczej deszczu nie będzie © amiga
W teren wjeżdżam dopiero w Zabrzu, tyle, że to park... zero ludzi... jestem tylko ja... na wyjeździe do Gliwic równie spokojnie jak na całym poprzednim odcinku. Można by rzec nuuuuda... 

W Lasku Makoszowskim © amiga

Jeszcze chwila i będę w firmie © amiga
Może i dobrze... nie ma wariatów, więc na spokojnie dojeżdżam do firmy. 

Ruszam po 17. Wiatr mam w plecy, przed wyjazdem sprawdziłem radary, nie jest źle... niebo czyste. Jest dość ciepło 19 stopni, ale mam założoną wiatrówkę...Jazda sprawia przyjemność.  Jednak gdy docieram do Zabrza w lusterku widzę jakieś ciemne chmury... Staję, odwracam się oj... w Gliwicach leje... na szybko sprawdzam radary... nic wielkiego, opady tak na 10 minut... może ucieknę? Gnam dalej... naciskam na pedały... tyle, że tych chmur coraz więcej za mną... masakra... staram się odbić nieco bardziej na południe... Jeszcze raz sprawdzam radary... strefa opadów się powiększa... 


Popołudnie zapowiada się dość przyjemnie © amiga

Pozdrawiamy się z rowerzystami © amiga

Coś zaczyna się kotłować © amiga
Na Wirku gdy wjeżdżam na szlak wzdłuż potoku Bielszowickiego nagle dopada mnie ulewa... szybko ubieram kurtkę przeciwdeszczową, zabezpieczam plecak i... jedyne co mogę robić to dalej jechać... w miejscu gdzie jestem nie ma po co się cofać, ale przez 2-3 km i tak nic nie ma... nie ukryję się, nie przeczekam... trudno.... 

Równo leje... a schować się nie ma gdzie © amiga

Zjazd terenowy po płynącym potoku © amiga
Leje coraz bardziej. Jestem przemoczony, w butach jezioro ;), ale im bliżej Kochłowic tym opady słabsze... to najgorsze powoli odchodzi... Tym razem się nie udało. Spoglądam na termometr... temperatura spadła do 11 stopni... Para bucha z ust... Jadę dalej... deszcz zanika. znowu zaczyna się ocieplać, ale marzę tylko o tym by wpakować się pod gorący prysznic... 

Ciemne chmury powoli odchodzą © amiga

Trzeba przejść po pasach © amiga
Gdy jestem już pod domem, widzę jak woda paruje... w domu wszystko co mam na sobie ląduje w praniu... a ja w wannie... tylko rower wygląda tragicznie. Może jutro zajadę na myjnię? 

Powoli wracam do świata normalnych dojazdów i wyjazdów z pracy... Ostatnie prawie 3 tygodnie były strasznie męczące... Pobudka o 5:00, wyjazd o 6, często nawet przed, powrót na 15, biegiem do szpitala na rehabilitację, powrót do domu... niby tylko 10 zabiegów, ale rozwalało to cały misterny plan dnia. 
Dobrze, że w firma jest elastyczna.... 

Dzisiaj już nic nie było mnie w stanie zwlec z łóżka przed 6:00... wiedziałem, że mogę posiedzieć w firmie dłużej... że nie będzie gonitwy, wariactwa itd.... 

Pozbierałem się na 7:00 i jakoś tak wyjechałem. Poranek chłodny jedynie 11 stopni z dodatkowym bonusem w postaci wiatru w twarz :) Drogi mokre... nieco większy ruch niż to z czym miałem do czynienia ostatnio... Na sobie mam dodatkowo kurtkę przeciwdeszczową... na wszelki wypadek. Meteo coś mówi o opadach po południu... Być może mnie miną, a może będę wracał w deszczu, kto to wie... Z rana kurtka też się przydaje, nie jest mi zimno ;)

Mokro po weekendzie © amiga

Słońce zaczyna przygrzewać © amiga
Wczoraj wyczyściłem jarzmo pod siodełkiem, dziwne dźwięki stamtąd dochodziły, gdy je rozebrałem było sporo pyłu, kurzu, piasku. Dzisiaj jest cichuteńko, za to... zauważyłem, że mam do regulacji tylną przerzutkę. Tak naprawdę to do wymiany są pancerze i linki... czuć, że działają z oporem, pancerz przedniej przerzutki jest złamany w jednym miejscu...  Może po powrocie tym się zajmę? Tylko nie mam obcinaczki do pancerzy... Da się obciąć czymś innym, jednak chyba zainwestuję... Na ostatniej wyprawie dla odmiany wyszło, że mam za krótki przewód do hamulca tylnego... Wszystko przez to, że mocno podniosłem kierownicę, a dodatkowo założyłem krótsze chwyty... co spowodowało przesunięcie się klamek... Muszę tylko sprawdzić jaki powinien być przewód, ew końcówki... Płyn i zestaw do napełniania mam w domu :)

Na ścieżkach w lasku Makoszowskim © amiga

Zapowiada się ciepły i przyjemny dzień © amiga

Pod firmą :) © amiga

Do pracy docieram w spokojnym tempie, czas, żadna rewelacja... ale nie spieszyło mi się, aż tak bardzo jak jeszcze w piątek :)
Ciekawe jak dzień się ułoży... 

Ruszam przed 17 :) w końcu, nie muszę się spieszyć, nie ma rehabilitacji.... To co chodzi mi od dawna po głowie to przejazd lasem, przejazd przez hałdę... Gdy tylko wychodzę kieruję się na Sośnicę i tamtejszą hałdę :)... Trochę straszą chmury, co jakiś czas dopada mnie kilka kropli... Oby to nie była burza... Jedzie się przyjemnie, w końcu mam wiatr w plecy... 


Nie podobają mi się te chmury © amiga
W terenie już ostrożnie, nie mogę zaliczyć gleby... nie wiem jak wygląda hałda po kilku miesiącach... po opadach... może być wszystko... Na miejscu okazuje się, że jest nieźle, owszem trzeba uważać, ale ścieżki są w niezłym stanie. 

Na ścieżce przy hałdzie na Sośnicy © amiga

Coś czuję, że popada © amiga
Jadę chyba najstarszym moim wariantem do Gliwic, zaliczam Makoszowy, Halembę, Stare Panewniki. Po opadach powinny pojawić się grzyby, zahaczam o kilka miejsc gdzie natknąłem się już kilka razy na kanie... Niestety nic nie ma... rozglądając się po bokach nie widziałem nawet trujaków... za mało deszczu? W lesie jest i tak dość sucho... woda więc wsiąkła... pewnie musiałoby popadać nieco dłużej... 

Tato jechał pierwszy, a dzieciaki go gonią © amiga

Dojazd do Halemby © amiga

Przy dolinie Jamny © amiga

Czyżby leśnicy? © amiga
Wyjeżdżam z lasu w Panewnikach, trochę asfaltu do Piotrowic i Ochojca... Deszcz i burze mnie nie dopadły. Szkoda, że było tylko 16 stopni... Jutro ma być cieplej :)

Już prawie pod domem © amiga

Ruszam około 13:30. jest gorąco, wiatr chyba z południa. Ale to ostatni raz o tej porze... Kończy się rehabilitacja, kończą się ćwiczenia. Od poniedziałku będę mógł wyjeżdżać później, jechać lasem, cieszyć się z jazdy. Nie będzie gnania, pędzenia... 

Tyle, że jest jeszcze ten dzisiejszy powrót. W domu muszę być na 15:00. Ruch na drogach sporo większy. Trzeba nieco uważać. Skracam tam gdzie się da. W lasku Makoszowskim, nieco dalej już w Starych Panewnikach , na Zadolu... do domu docieram minutę przed zaplanowanym czasem. 


W lasku Makoszowskim © amiga

Wjazd na DDRkę na Bielszowickiej © amiga

Wąska ścieżynka :) © amiga

Jeszcze 2 km do domu © amiga
Temperatura zabijała, w domu wypijam litr wody... szybka kąpiel i lecę do szpitala. Spędzam tam 90 minut... Myślę, że rehabilitacja zakończona sukcesem, chociaż ból i problemy z nadgarstkiem pewnie będą odczuwalne jeszcze za pół roku... Ale powoli ręka odzyskuje sprawność. Myślę, że w tej chwili jest to już 90%...

Wyjeżdżam nieco wcześniej niż ostatnio, jest 5:50 gdy ruszam. Termometr za oknem pokazuje 17 stopni, słońce gdzieś tam pojawia się na horyzoncie, chyba nie będzie źle ;)

Za pół godziny jestem umówiony z Piotrkiem w Kochłowicach, dzisiaj mamy jechać razem do pracy..., gdy docieram na miejsce Piotrka jeszcze nie ma, wysyłam esa i czekam... Po chwili Piotrek dojeżdża i jedziemy dalej, omijamy górkę przed Wirkiem w zamian nieco terenu przy potoku Bielszowickim ;)

Nie będę się czepiał, chociaż przez progi to nie jest dobre miejsce na parkowanie © amiga

Ciekawe chmury © amiga

Z Piotrkiem wzdłuż potoku Bielszowickiego © amiga

Większość drogi jednak po asfalcie, mimo wszystko dobrze jest być jak najwcześniej, wieczorem to inna sprawa, chociaż ja i tak muszę wyjechać około 13:30, Ostatni dzień rehabilitacji. Nareszcie. To strasznie mi rozwala rozkład dnia. Wstawanie przed świtem to nie moja ulubiona pora. 

Na Bielszowickiej © amiga

Na prawo patrz ;) © amiga

Jesteśmy w Gliwicach © amiga

Jeszcze 1.5 km © amiga
Po około 50 minutach od spotkania docieramy do pracy, średnia całkiem przyzwoita, wiatr nieco wspomagał :) Dzień dobrze się zaczął :)

Pod firmą © amiga

Ruszam około 6:00, jest dość ciepło, sucho, wiatr ledwo odczuwalny chyba z północy. Góral po zdjęciu sakw i kilku innych udogodnień zrobił się niesamowicie lekki :). Został tylko założony bagażnik. Dobrze by było podjechać dzisiaj na myjnię, po kilku dniach wyprawowych trzeba zmyć pył, kurz, błoto z rowera. 

Coś dobrze mi się kręci, czuję jednak, że czeka mnie zabawa z przerzutkami, rozregulowały się, w domu będzie zabawa. Jechać się da, ale zrzucanie biegów nie jest łatwe. 



Na jednym kole też można, tylko po co? © amiga

Gdy wyjeżdżam z Katowic, zaczyna kapać, meteo o tym nie wspominało, pewnie coś małego, lokalnego, mam taką nadzieję, bo nie zabrałem przeciwdeszczówki o błotników. Po kilku km, kropienie ustępuje :) Na Wirku w oddali widać, że niebo się przeciera, będzie dobrze. 

Zaczyna lekko kropić © amiga

Chyba się wypogadza © amiga
Tyle, że przy wyjeździe z Zabrza drogi są kompletnie mokre, masa kałuż, niedawno musiało tutaj lać. Gdy docieram do firmy dowiaduję się, że od 5:00-6:30 solidnie padało... Hmmm, szkoda, że nie sprawdziłem prognoz dla Gliwic...  teraz już to nie ma sensu.. 

Niespodzianka w lasku Makoszowskim © amiga

13:30, wyjeżdżam z pracy, standardowo muszę pojechać na rehabilitację, cieszy to że zostały tylko 2, strasznie rozbijają mi plan dnia. Tyle, że coś za coś... widać, że ręka powoli odzyskuje sprawność.
Jest ciepło, 27 stopni, lekki wiatr w twarz... chyba w twarz. spieszy mi się, nie zatrzymuję się, naciskam ile daję radę. Dobrze, że drogi puste, jest bezpiecznie :)


Dalej trwa remont DTŚki © amiga

Może do sklepu? © amiga
Jadę opcją tylko szosa, może z wyjątkiem krótkiego odcinka przez lasek Makoszowski i na Bałtyckiej w Katowicach, tam nieco dalej na Medyków natykam się na Artura, zamieniamy kilka znań, na nic więcej nie mam czasu... szkoda. Za pół godziny muszę być w okolicach szpitala na Ochojcu ;)

Przy sklepie jest od cholery miejsca do parkowania, a ten musi stać na DDRce © amiga

Spotkanie z Art75 © amiga
W domu szybka kąpiel, przebieranka i do szpitala... Minęło 90 minut na fizjoterapii... Jeszcze tylko jutro...

Udaje mi się wyjechać o 13:30, w chwili gdy na zewnątrz żar leje się z nieba... ale co zrobić, za 2 godziny muszę być w szpitalu. 5 zabiegów za mną, jeszcze drugie tyle.. Z pozytywów, ćwiczenia pomagają, pewnie rower też się do tego dokłada, ruchliwość nadgarstka to już około 80% tego co powinno być. Jeszcze czuję ból, coś jest dalej nie tak, ale po tygodniu różnica jest niesamowita... :)
Wiatr średnio ma ochotę pomagać, wieje z południowego-zachodu, czasami daje w kości innym razem nieco pomaga... 

Piknik na skraju parku ;) © amiga
Jadę standardowym szlakiem, bez kombinowania, bez wycieczek na boki... muszę dotrzeć na czas... na Wirku znowu pakuję się na szlak wzdłuż potoku Bielszowickiego. Na szczęście widzę, że mam lekki zapas czasu, nie muszę specjalnie naciskać na pedały. Do domu docieram nieco przed zakładanym czasem. 

Gorąco, ale przyjemnie © amiga

W Piotrowicach na skrzyżowaniu © amiga
Szybki prysznic i lecę do szpitala. Tam mnie "męczą" prawie 2 godziny... jednak warto, jeżeli postępy będą tak duże, to zniosę każdy ból, każde ćwiczenie. 
Wyjątkowo w tym tygodniu to ostatni rowerowy dojazd do pracy. Jutro parę spraw do pozałatwiania, a w piątek w końcu krótki urlop... oczywiście rowerowy