Jest 17 gdy ruszam spod firmy. Zaskakuje temperatura jest coś koło 10 stopni :), za to wieje jak diabli. Wg meteo z południa, ale mam wrażenie, że raczej z południowego-wschodu. Różnica w warunkach w stosunku do poranka niesamowita. Nie ma oszronienia, nie ma mgły i oczywiście nie ma mowy o słońcu ;)

Ruch na drogach znikomy. To najfajniejszy okres w ciągu roku, gdy część firm nie pracuje, część pracowników wzięła urlopy...  A ja na spokojnie mogę jechać do i z pracy. Kolejny taki okres gdzieś w lutym gdy zaczną się ferie zimowe. 


Jest kompletnie ciemno gdy ruszam do domu © amiga

Skrzyżowanie w Bielszowicach © amiga
Nie przepadam za dojazdami w kompletnej ciemności w zimie, cieszy mnie natomiast to, że dzień zaczął się wydłużać, za miesiąc różnica będzie już wyraźna... Po zmianie czasu w marcu będę mógł pokombinować z wariantami dojazdu, może dłuższe? Może przez Chudów, Mikołów? A może przez Tomaszów ;)

Zielona fala w Kochłowicach ;) © amiga

Na skrzyżowaniu z Jankego © amiga
Mam tylko nadzieję, że nowy 2018 rok będzie lepszy od tego który jeszcze trwa. Nie chcę już zaliczać gleb, nie chcę, zwichnięć, złamań... Ważne by dobrze zacząć ten nowy 2018 rok... 

W domu jestem trochę przed 19... czuję lekkie zmęczenie, ale to pierwszy wyjazd od 2 tygodni... co to się porobiło... ;)

Ruszam mniej więcej około 7:00.... Oczywiście przed sprawdzam prognozy, temperaturę, nie jest źle. Termometr za oknem zeznaje 0,4 stopnia na plusie, jest mgła, trochę wieje od zachodu... 
Po kolejnej długiej przerwie w końcu jadę tak jak powinienem - rowerem. Kilka spraw pozamykane, już nie powinny mi mieszać w planach. Dodatkowo w okresie międzyświątecznym ruch jest niewielki. Aż prosi się o jazdę. Co prawda wszystko wskazuje na to, że piątek będzie niebezpieczny, śliski, zasypany śniegiem i oblodzony, ale do tego czasu są jeszcze dwa dni. 
Po wyjściu na pierwszych kilkuset metrach sprawdzam jaka jest przyczepność, wydaje się, że nie jest źle, jednak opadająca powoli mgła tworzy białe zamarznięte drobinki, a to przepis na... problemy. Kilka razy słyszę jak hamują samochody, a raczej próbują to zrobić... Wiem, że wolę jechać tyłami, bocznymi drogami, nie pchać się na te główne. Wolę być z daleka od problemów. 


Poranek mocno zamglony © amiga

Warunki nieco zdradliwe © amiga

Gdy docieram do Kochłowic zaczyna się rozjaśniać, w końcu, gdzieś powolutku pojawia się słońce, mgła opada, jest dość przyjemnie, co chwilę kontroluję temperaturę, licznik uparcie twierdzi, że jest 1 stopień na plusie. Mimo wszystko mam wrażenie, że jest nieco chłodniej. Wskazują na to niektóre kałuże - przymarzają. 

Ten odcinek DDRki to jeden wielki problem © amiga

Mgła chyba powoli opada © amiga
Docieram do Zabrza około 8:01, mimo niewielkiego ruchu na drogach uciekam do parku, zaskakują warunki, spodziewałem się błota, a jest całkiem przyjemnie, może tylko na jednym odcinku muszę zwolnić, ale widać, że przejechał jakiś ciężki sprzęt i zrył ziemię, narobił kolein... 

W lasku Makoszowskim © amiga
Na bł. Czesława przy wylocie na Zabrską hamuję i... czuję, że rower jedzie dalej... oj.... staję, sprawdzam nogami... jest ślisko... dobrze, że do firmy tylko 300m... O poranku starczy mi wrażeń... Wieczór ma być zdecydowanie cieplejszy... Zapowiedzi mówią nawet o 10 stopniach :) Cóż zobaczymy... 

Marcin przyjechał na rowerze :) © amiga

Mija 7:20, a ja dopiero ruszam, jest chłodno, termometr za oknem pokazywał 1 stopnień na plusie, niby nie ma też wiatru, ale czuję go, przenika przez kurtkę. Może chodzi o wilgoć w powietrzu? Przede mną 30 km i niestety korki. Nie przepadam za jazdą w takich warunkach. Mimo wszystko wolałem te +10 i wiatr w twarz ;) Miało być tak do wiosny...  a tutaj niespodzianka. ;)


Zaciski w Piotrowicach © amiga
Gdy wyjeżdżam z Katowic, ruch maleje, jest spokojniej i mimo wszystko mam DDRkę. Początkowo jest nieźle, jednak dalej DDRka jest zasyfiona, zasłana gałęziami, fragmentami progów itp. Fragmentami omijam to chodnikiem. Gdy jestem na Wirku dochodzi 8... nieco więcej samochodów, ale wiem, że tak będzie jeszcze góra 10 może 15 minut gdy będę na bocznych drogach. W Zabrzu jest spokojnie. Dochodzi 8:20. Ech... W formie będę przed 9... ale coś za coś... 

Początek DDRki do Kochłowic © amiga

Na Bielszowickiej © amiga

Dzisiaj robię za króliczka ;) © amiga

Mistrzowie skręcania w lewo - dodam tylko , że wszystkie widoczne samochody, na drodze którą jechałem, skręcały w lewo :) © amiga
Gliwice zupełnie opustoszałe, dopiero na Zabrskiej mały młyn. jakaś dziwna sytuacja, gdy z 2 pasów służących do skrętu w 2 różnych kierunkach wszyscy chcą jechać w lewo... Koszmar... 
Jakaś minutę później jestem w firmie... Udało się... 

17:15, późno, ale cóż... jadę. Zimny wiatr daje się we znaki, Temperatura +1, wiatr niby w plecy, ale jest nieprzyjemnie. Powrót szosami, zero terenu. Dobrze, że samochodów niewiele. oczywiście są, jednak nie przeszkadzają. Od czasu do czasu pojawia się jakiś szaleniec. Ktoś kto gna na złamanie karku. W większości mnie wyprzedzają z solidnym marginesem, ale oczywiście zdarzył się mądry, który na dość wąskim odcinku próbuje się ze mną zmieścić na pasie, na podwójnej ciągłej, gdy jadą samochody z przeciwnego kierunku. To jest prawie zawsze ten sam odcinek w Zabrzu. Jadą bez wyobraźni, gdzieś im się spieszy, tylko po co? 


Nowe samochody dojechały © amiga

W Bielszowicach © amiga
W Rudzie Śląskiej za to pusto, dopiero na Wirku pojawia się kilka samochodów, do Kochłowic jadę ul Polną i Wirecką, o tej porze roku wydaje mi się to dobrą alternatywą :) Wiatr robi swoje. Niby nie jest jakiś wielki, mało tego mam go z zachodu, a jednak marznę, głównie dłonie... chyba pora założyć owiewki... 

Na DDRce w Kochłowicach, niestety to norma, nie był też jedyny © amiga

Wjeżdżam do Katowic © amiga

Moje ulubione oświetlenie ledowe © amiga
Do domu docieram kilka minut przed 19... Jutro niestety bez roweru, zresztą piątek będzie podobny. Nieco inne plany, kilka rzeczy do załatwienia... Może w weekend się ruszę, będzie to pewnie zależało od pogody... 

Jest po 17 gdy ruszam, wiatr dalej szaleje, tym razem powinien mi pomagać, nieco pomagać, bo kierunek utrzymał się taki sam jak był rano, tzn południowy-zachód. Za to jest odczuwalnie chłodniej. Samochodów nie ma za wiele, za to natykam się na całkiem sporą ilość rowerzystów. 


Na rondzie na Jagiellońskiej © amiga
Gdy mijam wiadukt pomiędzy Gliwicami a Zabrze, widzę, że coś leci z nieba, pojedyncze krople deszczy, pojedyncze płatki śniegu. Nic wielkiego, boję się jednak, że może pojawić się coś gorszego. Prognozy o tym nie wspominały, ale zawsze może być jakiś błąd, może pojawić się pojedyncza chmura, która postanowi mnie zatopić, bądź zakopać ;)

Wiadukt pod DTŚką © amiga
W Bielszowicach staję na myjni, pora nieco ogarnąć rower, 2zł później jadę czystym rumakiem, na Wirku korci mnie by pojechać szlakiem przy potoku Bielszowickim. Przypominam sobie jednak jak to wygląda na Bałtyckiej i odpuszczam...  Nie po to myłem rower ;)

Pora na mycie roweru © amiga

niespodzianki na DDRce © amiga
W Panewnikach przypominam sobie o paczkomacie, odbijam więc na Ligotę i Kolejową, docieram na Ochojec z drugiej strony. Przesyłka już czeka, tyle, że nie spodziewałem się tak wielkiego pudła. Do domu mam jakiś kilometr, ale dziwnie jedzie się z taką paką w jednej ręce :)

Przy dworku PKP na Ligocie © amiga

Rowery miejskie już pochowane © amiga
W domu jestem coś przed 19. Okazuje się, że nie ma prądu, wypalił się główny kabel, elektrycy będą rano. Masakra... dobrze, że większość powerbanków jest naładowana :)

Wtorkowy poranek, jeszcze kilka dni temu byłem pewien, że ten dzień też mi wyleci z kalendarza rowerowego. Coś jednak się zmieniło i mogłem w końcu wsiąść na rumaka i pognać do pracy. Dzień niesamowicie ciepły jak na połowę grudnia +10 stopni na starcie :) Tyle, że odczuwam silny wiatr z.... południowego-zachodu. 

Gdy ruszam jest jeszcze ciemno, ruch na drogach daje się jednak we znaki, paskudnie jest zarówno w Piotrowicach jak i w Panewnikach. 

Gruba w Zabrzu :) © amiga

Jest jeszcze ciemno gry ruszam © amiga
Nieco dalej gdy znajduję się przed Kochłowicami zaczyna się luzować, tyle, że pojawiają się niespodzianki na DDRce w postaci połamanych gałęzi, błota, kałuż, a nieco dalej pozrywane i połamane progi... Ktoś, kto wpadł na debilny pomysł by je umieścić na rowerówce powinien już siedzieć. Co prawda o tej porze roku jeżdżą raczej bardziej świadomi rowerzyści więc chyba dają sobie radę z takimi przeszkodami. 

Pozrywane progi. Byle ich na nowo nie zakładali © amiga

Ominięcie przeszkody przy tych progach to karkołomne przedsięwzięcie © amiga
Przed centrum Kochłowic trafiam, na kumpla, w zasadzie to On na mnie wpada  ;), nie widzieliśmy się dobre kilka lat. Chwila pogaduchy i trzeba jednak jechać dalej, każdy w swoją stronę, każdy do pracy. 

Ktoś znajomy kroczy ku mnie :) © amiga
Coś w pogodzie zaczyna się zmieniać, pojawia się porywisty wiatr z zachodu, na horyzoncie widać ciemne chmury, mam tylko nadzieje, że nie będzie padać, prognozy przynajmniej nic o tym nie wspominały. 

Za horyzoncie strasznie ciemne chmury, oby nie lało © amiga
Wiatrzysko coraz mocniejsze. Chwilami wieje mi z boku, rower chwieje się, przed twarzą latają mi liście i różne śmieci podnoszone przez silniejsze podmuchy. Jeżeli kierunek się jednak utrzyma to powrót do domu będzie szybki ;) Choć nocą raczej jedzie się bardziej asekuracyjnie ;)


Flagi opuszczone do połowy masztu, to chyba reakcja na rekonstrukcję rządu © amiga

Liście latają we wszystkich kierunkach © amiga

Na przejściu w Gliwicach © amiga
Gdy docieram do Gliwic, do pracy mogę odetchnąć, kolejny udany przejazd. Pomimo początkowych problemów z zaciskami na drogach i wiatrem to dzisiejsza "wycieczka" należy raczej do tych udanych :)

Wyjeżdżam, około 17:15... późno, ale nie jest źle :), Wiatr chyba się wzmocnił, niby mam go z południowego-zachodu, ale coś nie chce pomagać, mało tego szybko wychładza. Nie spieszy mi się jakoś specjalnie, wolę jechać ostrożnie, drogi suche :)... 


Na drogach pustawo, za to o słońce dawno zaszło © amiga
Sama jazda sprawia radochę, szczególnie, że miałem tak długą przerwę, chociaż wolałbym jechać w dzień przy +15 :) a nie +2. Temperatura powolutku spada, już w Bielszowicach widzę że jest tylko 1 stopień. 

Na Wirku © amiga
Za Kochłowicami cieszę się, że jest już tylko 10 km do domu, DDRka jednak jest w fatalnym stanie, w wielu miejscach są kopce śniegowe, w kilku uszkodzone progi, ale najgorzej jest na odcinku pomiędzy Kochłowicami a Katowicami w lesie. Na rowerówce masa gałęzi, krzaków, jadę bardzo ostrożnie, sporo wolniej niż mógłbym, lampki odpalone i to pomaga. Kilka razu odbijam uciekam z rowerówki, Nie da się jechać. 

DDRka w Kochłowicach © amiga

Strasznie nie lubię gdy tak parkują © amiga
W Panewnikach widzę miejscami zamarzającą wodę, to wiatr, bo temperatura dalej na plusie, przynajmniej tak twierdzi licznik. W Piotrowicach czuję zmęczenie. 

Lodowo-wodny odcinek © amiga
Gdy docieram do domu, dowiaduję się, że jutro nie będę mógł jechać rowerem. Tzn w zasadzie mógłbym ale później i tak musiałbym jechać do centrum. Z firmy musiałbym wyjechać około 16... może nawet wcześniej by to ogarnąć... Masakra. Może w weekend uda się wyjechać? 

Jest coś koło 7:00 gdy ruszam. Ciemności jeszcze królują nad Katowicami. Drogi czarne, wilgotne ze sporą ilością samochodów. 
Po ponad tygodniu przerwy znowu jadę rowerem, ten miesiąc, czy w zasadzie okres od września nie jest dla mnie łaskawy co do wyjazdów rowerem. Od ostatniej jazdy sp....a się pogoda, byłem na delegacji, miałem jeszcze kilka spraw do załatwienia nierowerowych. Czas uciekł. Ten rok pod względem przejechanych km jest już stracony. Może uda się dociągnąć do 10kkm tyle, że to zależy od tego co będzie się dalej działo. Już wiem, że w kolejny poniedziałek i wtorek prawie na 100% nie będę jechał rowerem. Prawie na 100% będzie jeszcze jedna delegacja, wiem o szkoleniu które nijak mi się wpisuje w cały plan... Cóż... Trzeba jakoś dać sobie radę...


Jeszcze jest ciemno gdy ruszam do pracy © amiga

Trzeba się cieszyć z tych przejazdów które mam, z temperatury (+2), z wiatru we włosach, z życia ;). Stan dróg jest niezły, tle tylko, że pojawiają się zimowe niespodzianki, a to kupka topniejącego śniegu, a to pozrywane progi, uszkodzony krawężnik, czy błoto i woda na drogach gruntowych. Staram się ich unikać o tej porze roku, jednak ten fragment na Bałtyckiej mocno skraca drogę, dzięki niemu omijam też jedno z bardziej paskudnych skrzyżowań i świateł w Panewnikach. 

Resztki śniegu leżące na DDRce © amiga

Progi... po cholerę było je montować © amiga
Gdy docieram na Wirek jest już dość jasno, tyle, że powoli dochodzi ósma. Wzmaga się ruch na drogach, mam wrażenie, że chwilami jest wyjątkowo dużo samochodów. Dopiero gdy mijam Zabrze i jest dobre 15 minut po ósmej zaczyna znowu się uspokajać. 

Objazd w Bielszowicach © amiga

Mistrz cofania na bł. Czesława w Gliwicach © amiga
W firmie jestem w takim sobie czasie, bywało lepiej, bywało gorzej... Czas przejazdu nie zachwyca, ale były fragmenty gdzie jechałem < 10km/h strach przed glebą robi swoje... ;)

Wyjeżdżam chwilę po 17. Warunki nieco się zmieniły, w ciągu dnia śnieg stopniał, spłynął, temperatura niestety dalej w okolicy zera, za to pojawił się dość nieprzyjemny zimny wiatr z południowego-zachodu. Czuć wilgoć w powietrzu. Na drogach za to pusto :)... 

Początkowo trochę trwa zanim się rozkręcam. Długa przerwa w jeździe skutkuje zmęczeniem, lekkimi zakwaskami ;), bylem 4 liter ;)... Trasa standardowa, szosami, ale oczywiście do czasu, na Wirku pakuję się na szlak wzdłuż potoku Bielszowickiego. To krótki odcinek z dala od zgiełku, z dala od cywilizacji. nie ma żywego ducha. 

Wyjazd z pracy po ciemku © amiga

Jeszcze trochę i znowu będzie będzie jaśniej ;) © amiga

Włączone wszystkie lampki na ścieżce przy potoku Bielszowickim © amiga
Po chorobie zatoki nie odpuszczały, na dokładkę miałem problem z prawym uchem, dziś gdzieś w okolicach Kochłowic czuję, że to schodzi, ucho się odtyka, zatoki odpuszczają :). Muszę o tym wspomnieć lekarce... powinna przepisywać rower na anginę :)... 
Do domu docieram trochę przed 19. Nie spieszyło mi się jakoś strasznie, nie marzłem, pomimo tego, że licznik pokazywał 0 stopni, to jednak wydawało mi się, że jest cieplej niż o poranku. A może to tylko złudzenie? 

Remont w Kochłowicach... © amiga

Wyjeżdżam dzisiaj bardzo wcześnie. Zegarek zeznaje 4:52. Muszę być jednak w firmie wcześniej. Muszę być przed 7. Nie wiem jak wygląda droga po 2 tygodniach absencji, nie wiem czego się spodziewać. Nie wiem jak kondycja. jak rower itd... Mam za to spory margines czasowy.... więc nawet 3 pany mi nie straszne ;)

Wiatr prawie nieodczuwalny, tyle, że w twarz. Drogi czarne. jest delikatnie na plusie.... tak.... plus 1 ;) Ruch na drogach szczątkowy, zresztą kto normalny o tej porze wstaje nie mówiąc o jeździe rowerem. 


Wczesnym porankiem koło Famuru © amiga

Na Wirku puściutko :) © amiga
Trochę obawiam się, że choroba z którą walczyłem dorwie mnie ponownie, że się załatwię na cacy i kolejne 2 tyg spędzę w domu. Nie o to mi przecież chodzi. Jadę mimo wszystko wolniej, ostrożniej. Za to zauważam, że licznik coś robi sobie jaja. Nie podaje właściwej prędkości. Mam wrażenie, że jadę szybciej, a on podaje mi 12- 13. Spoglądam na Mio... i widzę, że jednak mam prawie 2 razy większą prędkość. Pewnie to magnesik, ale mam to w tej chwili gdzieś, poprawię jak będę musiał się zatrzymać. 

Tyle, że w Kochłowicach licznik zaczyna pokazywać zero... prędkość zero ;)... dalej mam to gdzieś. Poprawię jak stanę ;)... tyle, że jazda jest płynna, bezproblemowa. 

Gdy docieram do granicy Zabrza z Gliwicami, coś z nieba zaczyna padać, jakaś niespodzianka... biała niespodzianka. Jest tego niewiele, ale im bliżej jestem firmy tym jest bardziej gęste, wiatr coraz silniejszy, chwilami niewiele widać. 

Coś zaczyna padać... © amiga
Do firmy zostały jakieś 3 km, solidnie zacina, świat jest kompletnie biały. Pewnie gdybym dopiero teraz miał wyjechać, skorzystałbym z pociągu.... Tyle, że do pracy już niedaleko. Szkoda się wracać, wieczór ma być raczej spokojniejszy.

Śnieg coraz mocniej zacina © amiga

Niewiele widać © amiga
W firmie jest niewiele osób. Na spokojnie mogę się przebrać, przygotować, zrobić kawę... Około 7:45 jest już opadach. wszystko zaczyna się topić...