Klasycznie wstajemy dość wcześnie  7:30... śniadanie... 

Zbieramy się... dzisiaj zmiana lokalizacji, zmiana bazy, chociaż trochę żal rozstawać się z tak przemiłymi gospodarzami... żegnają się z nami jak z rodziną, jakbyśmy się znali od lat... 

Samochodem docieramy w pobliże Sandomierza... 

Tym razem kwatera jest w Milczanach, budynek nowy, pokój z aneksem kuchennym, własną łazienką, niby standard wyższy, ale czegoś brak,  brak rodzinnej atmosfery do której przywykliśmy w Słodkowie III...

Chwilę się zbieramy i ruszamy do Sandomierza, na stare miasto, to jedyne miejsce gdzie 3 go maja możemy dostać jakiekolwiek mapy... 

Daleko nie ma... gdy docieramy na miejsce przerażają nas tłumy turystów, z każdą chwilą jest ich coraz więcej... W pierwszym lepszym sklepie odnajdujemy mapy... plan miasta i niezłą mapę okolic... w końcu coś normalnego... coś z czym przyjemnie się zwiedza... 


Brama Opatowska :) © amiga

Poczta Polska w Sandomierzu © amiga

Wymarsz rycerstwa Polskiego :) © amiga

Ratusz w Sandomierzu © amiga

Ktoś zostawił kotwicę © amiga

Warta honorowa © amiga

Stare miasto © amiga

Uliczki z widokiem na Wisłę © amiga

Widok na zamek spod katedry © amiga

Widok na katedrę spod Zamku :) © amiga

Green Velo w Sandomierzu © amiga

Spichlerz - może ktoś chętny? © amiga

Trochę to denerwuje gdy wszędzie każdy element ma podtytuł Ojciec Mateusz © amiga

Panorama starego miasta w Sandomierzu © amiga

Chwilę krążymy po starym mieście, to tu, to tam... jednak jak ilość turystów przytłacza, w końcu to dzień wolny, to 3-ci maj. 
Postanawiamy uciec za miasto, korzystamy z wąwozu królowej Jadwigi... tyle, że nie wzięliśmy pod uwagę tego, że może z godzinę wcześniej trochę padało, jest... niesamowicie ślisko...  rowery ledwo utrzymują pion... lepiej jest zejść... chociaż spacer też jest niebezpieczny.... 

Wąwóz Królowej Jadwigi © amiga

Jest krótko po deszczu, ścieżka jest niesamowicie śliska © amiga

Nawet pieszo jest niebezpiecznie © amiga

Na dole przy próbujemy wydłubać błoto z butów... chociaż trochę usunąć z opon... masakra... a były takie czyściutkie...  
Na szczęście opodal jest stacja benzynowa i myjnia bezdotykowa... kilka minut i rowery jako tako wyglądają... udaje się jeszcze wypić ciepłą kawę... i... cóż... pora uciec z miasta... korzystamy początkowo ze szlaku Green Velo... :) prowadzi z grubsza w kierunku który nas interesuje... zatrzymujemy się co jakiś czas przy ciekawszych obiektach...  szkoda tylko, że dworki są tak zniszczone... że ktoś powkładał w nie plastikowe okna... wygląda to paskudnie, nie pasuje... 

Dworek w Zajeziorzu © amiga

W Skotnikach jest nieco więcej atrakcji... po pierwsze kościół... gdzie Karolina 2-krotnie prawie wpada do wnętrza... potykając się  o próg..., ciut dalej jest kolejny dworek.. stan pozostawia wiele do życzenia... ale chyba są widoki na jego uratowanie... 

Pamiątka po powodzi w Skotnikach © amiga

To już gdzieś widziałem © amiga

Wewnątrz kościoła w Skotnikach © amiga

Kościół parafialny pw. św. Jana Chrzciciela w Skotnikach © amiga

XVIII-wieczny dwór w Skotnikach © amiga

Postanawiamy powoli zawracać... Pierwotny plan to przejechać po szlaku poprowadzonym po wałach Koprzynianki, jednak gdy wjeżdżamy na wały... z daleka gdzieś znad Sandomierza gna na nas burza... widać wyładowania... oj... zmieniamy plan... musimy znaleźć jakieś schronienie... Po drodze 78 pędzimy do Samborca, tam jest kościół... liczny na to że jest otwarty, a z drugiej strony to pora na coś do zjedzenia... z mapy wynika, że jakaś knajpka powinna być... 

W restauracji niestety jest impreza zamknięta... trudno... jedziemy pod kościół i kapliczkę... jeszcze nie jest źle... za to przy wjeździe wodzimy Pizzerię.. 

Jednak wpierw wizyta w kościele :) Solidny podjazd i trochę zdjęć... Piękne miejsce... znajdujące się na szlaku budowli obronnych :)

Wracamy do Pizzerii tam siądziemy nad mapami i pomyślimy co dalej... Zamawiamy coś na ząb... te coś to Pizza 46cm... jest wielka... i tania... wersja na "bogato" to koszt jedynie 30zł... w dwójkę nie dajemy rady jej zjeść... 

W trakcie gdy przygotowywali nam strawę zaczyna lać... przestaje padać, gdy jesteśmy już napchani do granic możliwości... popijamy kawkę... 

Wychodzi słońce i zaczyna mocno grzać... Gdy wsiadamy na rowery część dróg już podeschła  :)

Kaplica pw. Św. Józefa w Samborcu © amiga

Parafia rzymskokatolicka Trójcy Przenajświętszej w Samborcu © amiga

Zabezpieczenie kościoła? © amiga


Budynek Plebanii? © amiga

Wewnątrz kościoła © amiga

Organy :) © amiga

Malowidła na suficie świątyni © amiga

Rowery czekają © amiga

Schody do kościoła © amiga

Jedziemy przez pobliski Żuków gdzie wg mapy powinien być wapiennik... jest wielki, ale jakiś taki zwykły, nie zachwyca... może zbyt nowy... za to zachwycają sady mieniące się kwieciem... Zapach.... cóż... trzeba tam pojechać osobiście, tego nie da się opisać... 

Wśród sadów © amiga

Pozostałości wapiennika w okolicach Żukowa © amiga

Sady są wszędzie © amiga

Przejeżdżamy przez Gorzyczany, później Chobrzany gdzie znajduje się kościół... z czaszką :) do środka jednak nie ma szans wejść, trwa msza... 

Kościół św. Jana Ewangelisty i św. Marty w Chobrzanach © amiga

Jest i czaszka :) © amiga

Pomnik przy kościele © amiga

Powolutku kierujemy się na kwaterę, ale po drodze jest jeszcze jeden dworek tym razem w Głazowie, jest zaadoptowany na szkołę :) nie podoba mi się sposób jego ocieplenia i ten kanarkowy kolor... ale cóż... przynajmniej nie niszczeje... przy okazji zahaczamy o pobliski sklep... pora uzupełnić elektrolity.... 



Dworek w Głazowie - dzisiaj to szkoła © amiga

Nieco dalej w Obrazowie zatrzymujemy się przy kolejnym kościele, ale tutaj zaskakuje nas kładka prowadząca od plebanii do kościoła nad drogą, wg informacji sfinansowana z kasy unijnej... droga pod spodem nie jest jakoś specjalnie ruchliwa... mam wrażenie, że to nie są najlepiej wydane pieniądze... 



Kładka nad drogą :) © amiga

Widok z kładki © amiga

Parafia pod wezwaniem Św. Apostołów Piotra i Pawła w Obrazowie © amiga

By nie jechać główną drogą jedziemy nieco zygzakiem przez Lenarczyce... i lądujemy tuż przy kwaterze...  mieliśmy po drodze kupić jakieś pieczywo... ale oczywiście zapomnieliśmy....

Zielony tunel © amiga

Cóż... chyba jeszcze raz odwiedzimy Sandomierz... w sumie może to i dobra pora...? Turyści już pewnie się przewalili przez miasto... a naszą uwagę zwróciły 2 czołgi stojące przy cmentarzu żołnierzy radzieckich... 

Czołg na cmentarzu żołnierzy radzieckich w Sandomierzu © amiga

Kolejny czołg © amiga

Jak zawsze uśmiechnięta © amiga

W samym mieście chcemy odwiedzić jeszcze kopiec Salve Regina.... o podjeździe można jedynie pomarzyć, jest stromo...  za to widoki... z góry :).... 

Widok z kopca Salve Regina © amiga

Krzyż na szczycie kopca © amiga

Widok z góry © amiga

Trochę stromo © amiga

Zawracamy na stare miasto... tam znajduje się była Synagoga... budynek jest odnowiony... tylko te samochody dookoła... nie pasują... 

Synagoga w Sandomierzu © amiga

Tablica informacyjna © amiga

Synagoga z drugiej strony © amiga

Widok z wałów © amiga

No to kanał © amiga

Jakaś zjawa? © amiga

Brama na stare miasto © amiga

Na koniec jeszcze krótka wizyta na cmentarzy w poszukiwaniu czaszek ;) - udało nam się namierzyć 5 sztuk... :) to chyba rekord... ale też cmentarz jest dostatecznie stary.... 

Czaszka nr 1 :) © amiga

Czaszka nr 2 :) © amiga

Czaszka nr 3 :) © amiga

Czaszka nr 4 :) © amiga

Czaszka nr 5 :) - urodzaj © amiga

Jeszcze tylko wizyta w sklepie.... i przejazd obok cerkwi... Chyba inaczej ją sobie wyobrażaliśmy, gdyby nie ikona w oknie to myślę, że byśmy ją minęli... 


Cerkiew w Sandomierzu - trochę zaskakuje i trochę rozczarowuje © amiga

Gdy dojeżdżamy do tymczasowego domu... jest coś koło 19... pogoda dopisała, a deszcz zupełnie nie przeszkadzał... Dystans może nie powala, ale ilość odwiedzonych obiektów jest spora... 
Jeszcze trzeba ustalić plan na jutro...

Jakiś czas temu wybiła 12... jesteśmy z Karoliną w Kraśniku, a w zasadzie tuż obok w Słodkowie III na prywatnej kwaterze... 
Dzisiaj jest 30 kwietnia, to sobota, na dokładkę jutro jest niedziela połączona ze świętem... Nie mamy żadnych map, poza jedną 1:250000 która jest dobra na długie przeloty, a nie na zwiedzanie okolicy... wielu dróg nie można na niej zlokalizować... więc... gnamy do centrum Kraśnika... kupić cokolwiek... odwiedzić informację turystyczną... 

Dojazd do miasta główną trasą 74... nie przepadam za nimi, jedynie pocieszenie, to to, że nie powinno być na niej ciężarówek, przynajmniej nie za wiele... 

W centrum... krótki przystanek przy kościele św Ducha. bryła kościoła zwróciła naszą uwagę, a rosnące dookoła pomniki przyrody dodatkowo namawiają na krótką przerwę... 


Pomnik przyrody © amiga

Przy Kościele pw. św. Ducha w Kraśniku © amiga

Kościół pw. św. Ducha w Kraśniku © amiga

Przy dworku Modrzewiowym © amiga

Miasteczka zupełnie nie znamy... kierujemy się na czuja... w centrum z reguły powinna być informacja turystyczna i jakaś księgarnia... na to pierwsze co prawda nie liczymy gdyż dojeżdżając do miasta odwiedziliśmy m.in.. urząd Miasta... w zasadzie to pocałowaliśmy klamkę... ;) Dziś urząd nieczynny, najwcześniej w poniedziałek, ale może na "rynku" coś jest?

Znajdujemy jedną jedyną księgarnię, dzięki rozpytywaniu się wśród mieszkańców... Przy okazji okazało się, że Kraśnik ma 2 centra... pierwsze to te historyczne gdzie jesteśmy, drugie 7 km dalej... to potocznie zwana część fabryczna... i tam niby jest druga księgarnia... ale już wiemy, że tam nie zdążymy na czas... ale udaje się wejść do księgarni Avalon... 

Chwila rozmowy ze sprzedawcą... i wiem, że lekko nie będzie... mapy... są paskudne, nie ma nic... wyglądają jak przedruki ze starych map wojskowych, sytuację trochę ratuje plan miasta, ale nawalone jest  dookoła tyle reklam, że używanie tego czegoś w całości... raczej nie wchodzi w rachubę, odrywamy mapę od reszty śmiecia, reklamy lądują w koszu... a plan miasta pora wykorzystać... zresztą jest na tyle późno, że na dłuższe wojaże raczej się już dzisiaj nie wypuścimy, szczególnie, że pogoda nie rozpieszcza, jest chłodno... około 10 stopni i od czasu do czasu kapie... 


Fragment mapy okolic Kraśnika © amiga


Fragment planu miasta © amiga

Cóż... mamy to co mamy... tuż obok księgarni jest pw. Wniebowzięcia NMP aż prosi się by wejść z aparatami do środka, jednak z obserwacji wynika, że w środku trwa ceremonia zaślubin... nie będziemy się wpraszać, objeżdżamy kościół dookoła... kilka fot... i co dalej? 

Ku wiecznej pamięci żołnierzy 24 pułku Ułanów © amiga

Kościół pw. Wniebowzięcia NMP w Kraśniku © amiga

Nad wejściem do kościoła © amiga
z mapy wynika, że powinno dać się przy kościele zjechać na dół ul. Zamkową lub Klasztorną... tyle, że jak się okazuje jest tam sporo schodów.. cóż... rowery pod pachy... i schodzimy do ul. Jagiellońskiej :)
Co dalej... wiele nie zwojujemy, kierunek nad zalew... gdy tam docieramy uświadamiamy sobie jak nieaktualne są mapy i plan... jedno i drugie strasznie po łebkach... pojawiły się jakieś ścieżki rowerowe... nowe drogi... ciągi piesze...

Dookoła zalewu jest ścieżka rowerowa :)... korzystamy z niej, setki ptaków dookoła... masa kaczek - przynajmniej kilka gatunków, podobnie jest z mewami, chyba widać czaple, jakiś zbłąkany bocian... docieramy na molo... dzisiaj przechadzają się po nim tylko mewy... i... my :) 

Molo na zalewie Kraśnickim © amiga

Ciekawe miejsce na odpoczynek © amiga

Gdyby jeszcze pogoda nieco bardziej dopisała © amiga

Mewy... nad zalewem © amiga

Kaczki na zalewie © amiga

Widok na stare miasto w Kraśniku © amiga

Ostatni rzut oka na zalew © amiga

Tylko co to można jeszcze zrobić... gdy nic nie ma... wracamy do miasta, wg OSMAnda i Wikipedii wynika, że są w mieście 2 synagogi... mała i duża... po raz drugi pokonujemy schody... tyle, że w drugą stronę... 

Na placu Wolności (czymś w rodzaju rynku) czuję, że coś jest nie tak, chwilę później widzę co jest grane, w przednim kole na dole brakuje mi powietrza... hmmm... nie pamiętam kiedy złapałem panę... a tutaj pierwszy dzień wyprawy, a w zasadzie wigilia wyprawy bo dzisiaj to tylko mały rozjazd w poszukiwaniu map...  

w oponie znajduję całkiem spory fragment szkła z rozbitej butelki...  wymieniam dętkę... pompuję i w końcu jest chwila by pofocić synagogi... wpierw małą i tuż obok dużą...

Tablica na małej Synagodze w Kraśniku © amiga

Mała Synagoga w Kraśniku © amiga

Duża Synagoga w Kraśniku © amiga


Stary cmentarz żydowski pośród pól © amiga


Wracamy na kwaterę, najkrótszą drogą, rozmawiamy dobrą chwilę z gospodarzami, proponują nam jeszcze jedno miejsce warte odwiedzenia, to pobliska kapliczka Świętej Trójcy w Stróży. Jest o tyle nietypowa, że zbudowana na planie trójkąta, w Polsce jest tylko 5 takich budowli... :) Szkoda, że jest zamknięta... do środka się nie dostaniemy... Tuż za kapliczką znajdują się stawy... całość to pozostałości po parku dworskim... zniszczonym, zdewastowanym i rozebranym za komuny... 

Nieco bliżej centrum na przeciw kapliczki znajduje się nowy kościół pw. Matki Bożej Częstochowskiej... Ciekawa konstrukcja... tyle, że to żaden zabytek... jeszcze nie ;) 




Kościół pw. Matki Bożej Częstochowskiej w Stróży koło Kraśnika © amiga

Kościół pw. Matki Bożej Częstochowskiej w Stróży koło Kraśnika - od przodu © amiga

Kaplica Świętej Trójcy w Stróży © amiga

Trójkątna Kaplica Świętej Trójcy w Stróży © amiga

Widok na stawy w Stróży © amiga

Obok kapliczki znajduje się jeszcze cmentarz... z dzwonnicą... w bramie...  oczywiście wchodzimy na jego teren... starych pomników nie ma... czaszki też... 


Dzwony nad bramą cmentarną w Stróży © amiga

Za cmentarną bramą ktoś mnie obserwuje © amiga

Robi się późno, pora wracać na kwaterę, tam jeszcze dobrą godzinę spędzamy z gospodarzami, opowiadają nam historię okolicy tego co tu się działo, co przekazali im rodzicie, dziadkowie... Dzięki nim dowiadujemy się o dworku czy może pałacu który istniał w Stróży, wspominają, że w trakcie I wojny Austryjacy ganiali się z Ruskimi po polach, w trakcie II wojny partyzanci co jakiś czas tłukli się z Niemcami... Niemcy nie byli dłużni i odgrywali się na mieszkańcach... Zresztą jak wspomniał gospodarz, to do dzisiaj na polu co jakiś czas znajduje stare łuski, fragmenty sprzętu wojskowego..., a dzisiaj znalazł stare wnyki... a myślałem, że to jest przeszłość... 

Zaskakuje serdeczność gospodarzy, sama agroturystyka jest warta polecenia... 
Agroturystyka Hałabiś - agroturystyka-lubelskie.eu

To był długi dzień :) a jutro... cóż... pogoda zapowiada się sporo lepsza :)

Dzisiaj wyjazd nieco wcześniej niż wczoraj, pogoda idealna,  termometr pokazuje coś koło 10 stopni, świeci słońce... i wieje jak diabli od południa... Więc wybór mógł być tylko jeden - Paprocany... 20 km w jedną stronę pod wiatr, za to powrót powinien być już spokojniejszy

Ruszam około 11:00... 
Pierwszy punkt programu to podjazd na Kostuchnę... na skróty przez os. Odrodzenia a dalej już z tyłu os. Bażantowo... Tutaj po raz pierwszy dzisiaj natykam isę na teren, nigdy ten podjazd jakoś mi nie leżał, ale może dlatego, że jest tak blisko domu. 

Pierwszy podjazd - na Kostuchnę © amiga

Kawałek szosami © amiga
Na drogach dość pusto, samochodów nieco więcej niż wczoraj... święta jednak trwają w najlepsze... Co chwilę natykam się za to na kolejnych rowerzystów... 

Trochę rowerzystów dzisiaj jest © amiga
Z Podlesia skręcam na Zapoustę by podjechać na Tychy... dawno mnie tutaj nie było, a zmian sporo, pojawiły się nowe osiedla, domki, nowe znaki..., wycinki w lasach trwają w najlepsze, miejscami jest nawet ciężko przejechać, ale to głównie przez walające się tu i ówdzie gałęzie... 

Podjazd pod wiadukt w Zapouście © amiga

Nowe barierki i znak © amiga

Wycinka trwa w najlepsze © amiga

Przed Tychami © amiga
W lasach Żwakowskich... pada mi Kamerka... cóż... zapomniałem ją naładować... dobre i to, mam w razie czego aparat... tyle, że w plecaku... 
Gnam na Paprocany... ciekaw  mnie jak wygląda to miejsce po zakończeniu "remontów", już jesienią zapowiadało się ciekawie w tym miejscu, teraz mam okazję przejechać dookoła jeziora po rowerówce...  Jedyne do czego można się przyczepić, to do setek ludzi spacerujących po DDRkach... przy czym tutaj zmiana dróg nic nie da, do tego muszą się przyzwyczaić ludzie... 
Chociaż najbardziej niebezpieczną sytuację stworzył mi dzisiaj starszy rowerzysta, który na jakimś niewielkim podjeździe jechał od prawej do lewej, nie patrząc co się dzieje przed nim...zjechałem na trawnik... i chyba tylko dzięki temu nic się nie stało... 

Jezioro Paprocańskie © amiga

Pałac Promnicki © amiga
Po raz pierwszy podjeżdżam pod Piramidę... dziesiątki razy byłem tuż obok, i zawsze zostawiałem to sobie na kolejny raz...  chyba pora było podjechać, tym bardziej, że od jeziora to ledwo 100m :)
Spoglądam na zegarek, późno... jest po 12...pora do domu... czas się kończy...  
Skracam nieco drogę przez centrum Tych, jednak czasowo chyba nie wychodzi to lepiej, co skrzyżowanie trzeba bądź się zatrzymać, bo światła, bądź zwolnić... na przejeździe..  Z ciekawości odpalam nawigację, jestem ciekawy co mi zaproponuje... którędy każe jechać... i postanawiam z tego skorzystać...  

Tyska Piramida © amiga

Niektórymi drogami jadę pierwszy raz... i przyznam się, że mogą one być niezłą alternatywą dla przejazdu pod browarem... 
Kieruję się na Podlesie w okolice stacji PKP...  i... niespodzianka... trwa remont... Na peronie stoi pociąg... techniczny... chyba go porzucili na weekend :)

Remont stacji kolejowej na Podlesiu © amiga

Stoi na stacji lokomotywa © amiga

Ciekawe kiedy zakończenie prac © amiga

Do domu mam około 6km... po drodze chcę zahaczyć jeszcze o myjnię, miałem to zrobić przed świętami, tyle, że wtedy kolejni to uniemożliwiły... Dzisiaj jest prawie pusto... 2 stanowiska są zajęte... 2 pozostałe wolne., więc korzystam :).. 2 zł... wydane... rower czysty... pora do domu :)

Poranek zimny... w nocy w miejscu noclegu było... -8 stopni, gdy na zewnątrz spoglądam na jakieś pozostawione wiadro z wodą... widzę, że zamarzła, jest około 10l kostka lodu... obłęd... 

Chwilę rozmawiamy z właścicielami agroturystyki, zbieramy się i gnamy do bazy w Budach Grabskich... 
Droga może nie jest daleka, nie jest wymagająca, ale mamy 10 minut do odprawy... pędzimy z Karoliną na złamanie szprych ;)
Dookoła wszystko pokryte szronem... trochę marzniemy... 

Gdy dojeżdżamy do bazy okazuje się, że jest czas, a odprawa jest bardzo luźna, w zasadzie można powiedzieć, że wiele się nie dzieje, idziemy napić się czegoś gorącego, bo dzisiaj może być z tym problem na tracie, wieje zimny wschodni wiatr.... gdy dostajemy mapy termometr wskazuje całe zero stopni... 

Z grubsza rozrysowujemy początek trasy... Trochę nie możemy dojść do wspólnego stanowiska od którego PK zacząć, czy od 6-ki czy może od 7-ki... są pod 2 stronach rzeki... kombinujemy chwilę, na mapie powstaje plątanina przecinających się szlaków.. trochę to bez sensu... ale cóż... w końcu ustalamy jeden wariant... 

Gdy w końcu ruszamy, w bazie jest sporo bikerów... chyba nikt nie rozrysował jeszcze do końca wariantu, niektórzy ruszają na czuja... inni znają te tereny... a my... poznamy je dopiero, jedyne czego się obawiamy to piachy...


Krótka odprawa © amiga


Mapy pod kołami © amiga

Jeszcze zdjęcie, a może film? © amiga

Zarówno ja jak i Karolina mamy dość wąskie opony, a to może się zemścić, jednak po analizie zdjęć wcześniej udostępnionych przez Piotrka i czytając relacje z tych okolic z 2012 roku wyszło mi, że piasku nie powinno być.... bądź będą to pojedyncze łachy... 

Jesteśmy w drodze, przez pierwsze kilka PK towarzyszą nam pociągi bikerów, przy pierwszym punkcie  musimy swoje odstać w kolejce... trochę wykorzystuję Karolinę dając jej kartę :) 

Dojazd do kolejnych punktów jest dość prosty, trochę szos... przy ósemce mała konsternacja gdy ktoś krzyczy nie sikać na cmentarzu do jakiegoś bikera... a może to była już piątka? Trochę mi się to myli bo w obu przypadkach były to cmentarze, cóż wracamy na drogę,
Pora zaliczyć kolejne pk po drugiej stronie rzeki... może nie będzie to optymalny wariant, ale przynajmniej na wschodzie i północy będzie wszytko zaliczone... ;) Punkty mijają dość szybko, dalej sporo bikerów, lampiony nieco pochowane, niektóre ścieżki wyglądają jakby inaczej niż na mapie, niemniej za każdym razem trafiamy we właściwe miejsce i odnajdujemy perforatory...  W końcu wyjeżdżamy z lasów, jedziemy szosami... w końcu, szutry trochę nas zmęczyły dzisiaj, chociaż jest sucho... to w wielu miejscach przypomina to co mieliśmy w trakcie naszej wyprawy w okolicach Suwałk...

Pora na punkty 2 i 10 leżące złośliwie po przeciwnych stronach drogi... do obu dojazd jest dość łatwy, nawigacja banalna, ale 2-kę udaje się przestrzelić, to przez instynkt stadny gdy grupa bikerów jedzie dalej prosto, później skręca, tyle, że coś mi to nie pasuje, trzeba zawrócić... a punkt jest na swoim miejscu... wśród jeżyn... tyle, że dojście jest dość proste, a lampion widać dopiero z kilku metrów... 

Punkt 17 jest zupełnie nie po drodze, jest z boku... nie ma sensu tam jechać, więc od razu kierunek "Puszcza Mariańska" z zaliczeniem PK 19 który znajduje się po drodze w okolicach Długopola... tam natykamy się na sporą grypę rowerzystów :)... chwilkę z nimi rozmawiamy i gnamy dalej po drodze do bufetu można było co prawda nieco skrócić trasę przez przecinkę, ale... jedziemy do "centrum" na zdjęciach widziałem zdjęcia Zespołu Klasztornego Marianów... głupio by było tam nie zajechać... więc wjeżdżamy na jej teren, szybka fota i przez cmentarz przebijamy się na bufet ;P


Kościół i klasztor w Marianowie © amiga

Tam... okazuje się, że gorąca woda się skończyła i nici z planów napicia się czegoś gorącego, chociaż nieco później Karolina przypomina sobie, że dźwiga na plecach termos z herbatą...  Na bufecie raczymy się czym popadnie, spora grupa rowerzystów wygrzewa się w słońcu, my jednak po kilka a może kilkunastu minutach ruszamy dalej...

Bufet na BokeOriencie... mrożone arbuzy :), zimne napoje... batony © amiga

Jeszcze trochę PK przed nami... Jako że jedziemy an trasie mega więc zaczynamy wracać na metę zaliczając po drodze kolejne PK..., pierwsza jest 18-ka.... z dość prostym dojazdem, kolejna 3-ka również nie nastręcza nam problemów... zdobywamy ją w dość ekspresowym tempie... 

Buszując w lesie © amiga

Sucho pod mostkiem © amiga

są jak zawsze rozmieszczone perfekcyjnie a teren jest banalny nawigacyjnie, na dokładkę praktycznie nie pa piasku, nie ma błota, nie ma gór... To chyba najłatwiejsza edycja z tych tegorocznych... 


Piękna polska jesień © amiga


Chwila przerwy © amiga

Pod koniec przejeżdżamy w pobliżu 2 punktów z trasy rekreacyjnej, lampiony początkowo wprawiają nas w zakłopotanie, bo zastanawiamy się czy jesteśmy we właściwym miejscu, czy jednak nie... jednak zerknięcie na mapę utwierdza nas, że to jednak nie nasze  :)


To nie nasz PK © amiga

Wpadamy na metę... jest coś koło 14:30... okazuje się, że całkiem spora grupa bikerów jest już na miejscu... a trasa jak się spodziewałem jest wyjątkowo prosta... to mały prztyczek do organizatorów... ale przypuszczam, że jest to wynik pośpiesznego przeniesienia miejsca zawodów z Pabianic... 

Gdyby jeszcze było trochę cieplej... w bazie pierwsze o czym marzymy to napić się czegoś ciepłego, wkrótce idziemy coś zjeść... i po 15... ruszamy na kwaterę spakować się. Wracamy na rozdanie, lekko spóźnieni... przy okazji w oczy rzuca nam się wariant optymalny trasy mega... to w zasadzie ten nasz, poza kilkoma małymi korektami... m.inn. w okolicy Puszczy Mariańskiej... i na początku... trasy gdzie można to było lepiej objechać...



Niby trasa optymalna, byliśmy bardzo blisko optymalnego wariantu © amiga


Kolorowo tutaj © amiga

Cóż trzeba się pożegnać z tym miejscem, z ostatnim BikeOrientem 2015... i powolutku wracać do domu...

W odległość wliczona jest jeszcze trasa z kwatery i powrót do niej

Wypadam z firmy gdzieś koło 16:30 i jadę, gonię spieszy mi się, trasa wyznaczana przez nawigację, ale w większości się z nią zgadzam, muszę jak najszybciej dotrzeć do Chorzowa, w zasadzie na granicę Bytomia i Chorzowa... tam na mnie dzisiaj czekają...  Z definicji droga po szosach... nie ma ani czasu na teren i las, ani nawet nie ma specjalnie gdzie, bo lasów tutaj jak na lekarstwo... Udaje mi się jednak ominąć większość ruchliwych dróg, obskoczyłem to bokami... jestem na miejscu około 17:20... 

2 godziny później wychodzę, ale jeszcze nie wsiadam na rower... rozmawiam przez telefon, mija dobre kilkadziesiąt minut... w końcu uzbrajam szaraka, dosiadam go i gnam do domu... daleko nie ma... pozwalam się znów prowadzić nawigacji... miejscami nie mam pojęcia gdzie jestem, no... może mgliście, ale niektórych ulic nie przypominam sobie, nie jechałem chyba nimi nigdy wcześniej...  W domu jestem gdzieś przed 21... zmęczony dzisiejszym dniem jak diabli.... 


Zachodzi słoneczko © amiga

Wyjeżdżam z firmy tuż po 16... a w zasadzie wyjeżdżamy dzisiaj trochę inny wariant, na bank dłuższy... plan to wstępny objazd trasy na wycieczkę firmową w październiku... termin jest jeszcze nieznany... poza miesiącem... ale już trzeba się do tego przygotować. Trasę z grubsza określił Tomek... zresztą zna tamte okolice dość dokładnie... Ma to być dla amatorów, dla wszystkich, włączeni z dziećmi... 

Ruszamy więc w kierunku wieży radiowej w Gliwicach, wstępnie ustaliliśmy, że z tego miejsca będziemy prowadzić całą wycieczkę, kierujemy się na Szałszę, gdzie kombinujemy jak tutaj przejechać by nie pakować się na główną drogę, kombinacje niewiele wnoszą, w końcu odpuszaczamy i fragment zaliczany Tarnogórską. Na Ziemięcickiej pakujemy się na teren prywatny w okolice stadniny koni... szukając jakiegoś przejazdu, ścieżki są, jedziemy nimi, w lesie jednak musimy przedzierać się przez 1,5m jeżyny... to nie jest dobry szlak, a już na bank nie dla dzieci... Już później analizując kilka map, zdjęcia satelitarne wydaje mi się, że powinna być przejezdna droga przez tereny byłego poligony, ale to trzeba sprawdzić przy okazji... jadąc tam jeszcze raz. 

Dalej na trasie jest hałda w Czechowicach... niewysoka, podjazd ma może 200m... stosunkowo niewielkie nachylenie... w najgorszym przypadku możemy podprowadzić rowery... za na szczycie czekają na nas całkiem ciekawe widoki... :)

Tuż za hałdą jest ścieżka wijąca się wzdłuż jakiegoś parowu... tutaj trzeba trochę uważać, z lewej strony jest urwisko, na ścieżce zdarzają się korzenie... odcinek nie jest długi, po kilku km wracamy na asfalt i nim do ośrodka przy stawach po zalanej kopalni piasku... To będzie dobre miejsce na odpoczynek, na zjedzenie czegoś, za nami kilkanaście km, ale dla dzieciaków to już całkiem ładny dystans.... 

Zagadujemy w knajpce... jest szansa nawet na ognisko :), Gdy ruszamy zaczyna szarzeć... hmmm.. chyba zeszło nam więcej czasu niż myślałem, przez lasy docieramy w pobliże osiedla Kopernika i dalej na Łabędy gdzie odnajdujemy lodziarnię mającą w swym repertuarze lody m.inn. o smaku buraczkowo-jabłkowym, czy ogórkowo-selerowym :) Dziś pozostaję jednak przy klasyce, lody z orzechami włoskimi i drugie miętowe :)... 


5 minut później znów jesteśmy w drodze, jedziemy pod wiaduktem i... tutaj jest chyba najbardziej niebezpieczne miejsce na całej trasie, nie mam tak zrytej psychy by jechać po 0,5m chodniku gdy tuż obok gnają samochody, Tomek sobie radzi z tym świetnie... 
osobiście wolałbym jechać drogą... ale nie ja prowadzę, Ten krótki odcinek prowadzę rower... Już chyba wolałbym jechać nad urwiskiem niż tuż przy kamiennej ścianie z lewej i samochodach z prawej... 


Nieco dalej zapuszczamy się nad Kłodnicę i wzdłuż niej sprawdzamy jakość ścieżki, może nie jest idealna, ale jest przejezdna i dostatecznie szeroka, by jeden rowerzysta swobodnie nią jechał, jazda parami w tym miejscu jest raczej mało prawdopodobna... 


W końcu wyjeżdżamy na DDR-kę na ul portowej, zahaczamy jeszcze o Marinę...  jest już późno... 
może kilometr, może dwa dalej rozstajemy się, Tomek gna do domu, a ja... w zasadzie też jadę do domu, mam jakieś 37 km do przejechania... 

Pakuję się na ul Śliwki, wkrótce przejeżdżam, Toszecką, przejeżdżam przez centrum Gliwic, niedaleko firmy, spieszy mi się, jest już kompletnie ciemno. lampki odpalone, gdy mijam "trójkąt bermudzki" zatrzymuję się, muszę zadzwonić, prowadzę kawałek rower i rozmawiam... trochę czasu zeszło, w sumie przeszedłem dobre 4 km... :) gdy chowam tel. i jadę dalej... 

Reszta trasy standardowa, tyle, że po ciemku, pora chyba się do tego przyzwyczaić, jeszcze miesiąc i to będzie standard przy dojazdach do Gliwic i z Gliwic... 

W domu jestem krótko przed 21... 
Z grubsza mamy zaplanowaną trasę, teraz tylko korekty... i można będzie ogłosić w firmie radosną nowinę ;)


W promieniach zachodzącego słońca © amiga

Wyjeżdżam jakieś 15, może 20 minut po 16... muszę dotrzeć do Katowic przed 18.... spieszy mi się jak diabli... W sklepie czekają na mnie adaptery do tarcz... Jakiś obłęd... Coś co powinno być na stanie w każdym najmniejszym serwisie, jest prawie niedostępne... Serwis z którego korzystam w Gliwicach nawalił, przez 2 tygodnie nie sprowadzili mi tego... a Śnieżka już w niedzielę... Masakra..
Do tej pory nie spieszyło mi się, mieli mieć to na bank... i... dali ciała...

Cóż... 
Obdzwoniłem większość okolicznych serwisów i sklepów w okolicy począwszy od Gliwic i Przyszowic, przez Zabrze, Rudę Śląską... i... dopiero w Katowicach w Bikershopie mieli... tyle.. że muszę tam dotrzeć, mam 30 km... trochę ponad... 

Gnam na wariata... wyjeżdżam z Gliwic, przelatuję przez Zabrze i Rudę... Za Kochłowicami skracam trasę przez las i Kokociniec. Nie do końca pamiętam w który miejscu jest sklep... z grubsza kojarzę tylko jego nową lokalizację... 

Udaje się tam dotrzeć na czas... a nawet nieco przed... adaptery na mnie czekają... przy okazji kupuję 2 nowe tarcze alligatora... i nowe chwyty, stare już zaczynały się rozpadać... 

Po powrocie do domu... mały serwis roweru... wymiana tarcz... i szok... na tyle gołym okiem widać ile się spiłowało... po założeniu nowych nawet klamki pracują inaczej...zmierzyłem suwmiarką... wypiłowałem ponad 0,4mm z tarczy... przez póltora roku... 



Nowa tarcza © amiga

Wyjeżdżam o 16:40... masakra jak późno... miałem wyjechać sporo wcześniej... a wyszło jak zawsze... 

Jest gorąco... zastanawiam się, czy starczy mi bidon picia... już po 20 minutach muszę z niego skorzystać, pocę się niesamowicie...

Na chwilę podjeżdżam w pobliże stadiony Górnika Zabrze... później odbijam do lasku Makoszowskiego, tam jest chłodniej, myślę by pojechać lasem, ale... rower sam jedzie na Chudów..., Bujaków, Mikołów... Jadę przez Podlesie i... słyszę w oddali odgłosy grzmotów... 

sprawdzam na radarach meteo... Murcki odpuszczam, to tam wali, tam leje... Kostuchna gdzie jestem jest na granicy opadów... Zmieniam plany i odbijam szosą już na Piotrowice... Uciekam przed burzą... Przez 5 km wypatruję kolejnych wiat przystanków autobusowych, ale nie muszę z nich korzystać, wyjątkowo jestem szybszy niż burza... a To co później widziałem na animacji z radarów przypomina burzę z wczoraj... Lokalne oberwanie chmury... 

W domu...  piję... litr w bidonie to mało... kolejne 2 zeszły po powrocie... A podobno jutro ma być cieplej... 


Żniwa trwają © amiga


Prawie jesień © amiga

wychodzę około 16:40... zastanawiam się co zrobić którędy jechać... 
Czuję, że wieje jakiś paskudny wiatr... chyba południowy... podmuchy są bardzo silne i na dokładkę z boku... kilka razy mną chwieje
Odbijam w park w Zabrzu, a później do lasu, drzewa skutecznie chronią przed takimi niespodziankami... Jest przyjemnie ponad 20 stopni... wszędzie widać wilgoć po ostatnich opadach, ale nie ma ani błota, ani kałuż... szok...

Na Halembie lekko mnie ponosi i skręcam na Mikołów... na Retę-Śmiłowicką... 
Sporo rowerzystów, biegaczy, kijkarzy czy zwykłych spacerowiczów... cóż, pogoda do tego zachęca... Z okolic Owsianej odbijam na Zarzecze, Podlesie... i tyłami docieram do Piotrowic... przejeżdżam centralnie przez tamtejszy cmentarz... i wbijam się w okolice szybu KWK Murcki :) by tyłem dojechać do os. Odrodzenia gdzie czeka na mnie myjnia... rower już się tego domagał :) 
2 minuty mycia i mogę jechać do domu... gdzie już na mnie czeka siostra...


Szyb Kopalni Murcki w Piotrowicach :) © amiga

Masakra... zapomniało mi się... trochę się zasiedziałem, wyjeżdżam dopiero o 17:40... 

Plany miałem nieco inne... ale późny wyjazd je skorygował... plan na wieczór... to Zabrze, Chudów, Paniówki, Borowa Wieś, Halemba, Panewniki.. W sumie niewiele więcej kilometrów będzie ale zawsze to coś... 

Dzisiaj w końcu zdecydowałem się na wymianę kół... Obręcze już leżą od czerwca... może nawet dłużej, piasty już zamówione, powinny być w ciągu 2 dni... Szprychy mają mi ściągnąć... takie jakie chcę... a nie takie jakie są... Dodatkowo zamówiłem tarcze 180ki :)... Więc jest pewna szansa że od nowego tygodnia będę jeździł na nowych kołach :).... Kilka stówek w plecy, ale myślę, że całość będzie sporo bardziej wytrzymała niż to co dawał Giant... Tak się zastanawiam, chyba Giantem pojadę na Śnieżkę za niecałe 2 tyg... Najwyżej się wykończę... na korbie 48 ;p


Dolina Kłodnicy w Panewnikach © amiga