Wczesny poranek...  pakuję się, czas ucieka niesamowicie... Gdy ruszam jest 7:38... późno... o ósmej muszę być w Tomaszowie by pożegnać się z moją współtowarzyszką podróży na Piękny Wschód.... 
Trochę na wariackich papierach wsiadam na rower i pędzę ile się w nogach... jedzie się dziwnie łatwo...może z górki... ale nie... to coś innego... jadę z wiatrem.... teraz mnie wspomaga, ale gdy będę jechał do domu... oj będzie ciężko...
Melduję się na placu Kościuszki... Karolina już jest rozmawia ze znajomym :)...

Chwila powitania... troszkę rozmawiamy..., czas szybko umyka... powoli zbliża się dziewiąta... Karolina musi iść do pracy... a ja mam przed sobą kilka kilometrów do przejechania... 
Chwila pożegnania trochę się przeciągnęła... już umawiamy się na kolejną wyprawę, kiedyś... może niedługo... 

Każdy rusza w swoją stronę, ja wracam do Smardzowic... a w zasadzie przez nie...  Zatrzymuję się na chwilę przy sklepie, szybkie zakupy... Pepsi zamiast porannej kawy... 
Wczoraj wieczorem rozrysowałem sobie drogę powrotną, nie jadę najkrótszą drogą do Katowic, jadę na Częstochowę a tam w zależności od pory i samopoczucia albo pojadę przez Woźniki, albo... wpakuję się do pociągu Kolei Śląskich... na tą chwilę jeszcze nie wiem co będzie... 

Ruszam spod sklepu... Zakładam, że po drodze nie będę nigdzie wchodził i odbijał na boki, mam spory kawałek drogi na dokładkę wieje od południa... więc większość trasy będę miał pod wiatr... Pamiętam jak to było przy dojeździe do Hajnówki jak wiatr nas wykończył... Boję się, że będzie podobnie... Ale jadę... kierunek Twarda, po około kilometrze słyszę, że coś mi spadło, chwilę później słyszę chrupnięcie... Odwracam się... już wiem co się stało... Po rak kolejny zostawiłem wpięte w sakwy okulary, tym razem spadły na jezdnię, a samochód jadący za mną rozjechał je... Ech... To był prezent... :(

Jadę dalej, mijam Małe Końskie, kieruję się na Błogi Rządowe i dalej Szlacheckie, tutaj po raz pierwszy robię króciutką przerwę na focenie... :) i jadę dalej... 


Kościół parafialny pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny i św. Mikołaja © amiga

Wiatr jest paskudny, muszę z nim walczyć o każdy kilometr, na dokładkę czuję, że coś mi się w żołądku przewraca, to chyba Pepsi tak na mnie działa... Po drodze znów zatrzymuję się przy kościołach... sam nie wiem czemu... pewnie to dlatego, że są najbardziej widoczne i najbardziej rzucają się w oczy... Ich konstrukcja jest ciekawa, a poza tym jak wspomniałem to założenie było takie, że focę tylko to co będzie po drodze... 

Więc kilka zdjęć w Dąbrowie nad Czarną

Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Dąbrowie nad Czarną © amiga

Nieco dalej w Dąbrówce, znów trafiam na kościółek :)

Parafia św. Rozalii w Dąbrówce © amiga

Za to w Skotnikach wpierw podjeżdżam pod drewniany kościółek, a później do sklepu... tutaj kupuję mleko... i wypijam na miejscu licząc na to, że rozwiąże to problem bólu żołądka... Sprzedawca coś na mnie dziwnie się patrzał, pewnie normalnie tutaj tylko wino i piwo tak się pija :) Cóż... widocznie jestem inny ;P


Parafia Niepokalanego Poczęcia NMP w Skotnikach © amiga


Dzwonnica przy kościele © amiga

Koniec laby, jadę dalej przed Faliszewem zaskakuje mnie budynek, wygląda n a stary młyn wodny, ale na mapie nie ma po nim śladu... Jakaś niedoróbka, czy jednak to nie jest młyn?


Młyn wodny przed Faliszewem, chociaż pewności nie mam © amiga

Z grubsza poruszam się wzdłuż Pilicy... zahaczam o kolejne miejscowości by w końcu wjechać do Przedborza... Pierwotnie chciałem poświęcić więcej czasu na to miasto, pamiętając zdjęcia na blogu Karoliny, ale wiem że czas goni... chcę maksymalnie pociągnąć ile się da, rezygnuję nawet z obiadu przynajmniej do Częstochowy, by zyskać na czasie... Będę się żywił bananami, i wszystkim co znajdę w sklepach przy drodze... 

W przedborzu szybka fota Pilicy i przylegającego do niej budynku, jak się później dowiedziałem Domu Weselnego, ciekawe czy powstał od podstaw, czy to wykorzystanie czegoś co było już wcześniej?


Pilica i po prawej Dom Weselny w Przedbórzu © amiga

Trochę za Przedborzem odbijam na Zachód, w końcu wiatr mam z lewej strony mam go z boku... Zdecydowanie lepiej się jedzie. W pobliżu Chełmna zaskakuje mnie coś przy stadninie koni... Jakaś kaplica? Chyba nie... Nie mam pojęcia co to może być... 


Coś.... przy stadninie w Chełmnie © amiga

Jadę na Radomsko, zaczynam dopuszczać opcję wpakowania się w tym mieście do pociągu i podjechania do Częstochowy... :)... jednak nie... nie teraz....  Omijam Radomsko od południa... Przejeżdżam w pobliżu jednego z wyremontowanych peronów... Chyba w Bobrach... 

Za stacją kombinuję jak dalej pojechać, sprawdzam mapę, sprawdzam na mapach OSMAnd... i nic ciekawego nie ma ... muszę odbić nieco na północ.... i zawrócić jakieś 2 km dalej, dziwny myk... Po drodze zaczynam szukać sklepu... znów by się przydał.. Strasznie chce mi się pić... Niby nie jest upalnie, ale jednak... gorąco czuję... 


Stacja PKP... w sumie mogłem poczekać na pociąg :) © amiga

W Szczepocicach Rządowych rozglądam się za miejscem bazy BikeOrienty sprzed chyba roku :), ale pamięć mnie zawodzi.... Przejeżdżam nad Wartą... masakra jak mało wody... Gdy byliśmy tutaj z Darkiem Warta była mocno rozlana po okolicy..
W Szczepocicach Prywatnych wpadam na głupi jak się później okaże pomysł by skrócić sobie trasę przez niebieski szlak rowerowy... początkowo jest ok, droga pomiędzy polami, później leśna, ale to co mam dalej... jeży włos na głowie... zresztą nie tylko na głowie... To trasa rodem z zawodów MTB... Droga usiana jest wyrwami po metr, czasami więcej... jadę po garbie i modlę się by rower mi się nie ześlizgnął... bo będzie nieciekawie... Myślałem, że talki odcinek będzie krótki ale ciągnie się i ciągnie... jakieś 8 km... walki jeszcze sakwy na bagażniku...


Warta w okolicach Szczepocic Rządowych © amiga

W Witkowie staję przy pierwszym i chyba jednym sklepie... muszę odsapnąć 5 minut, przy okazji uzupełniam zapasy... wodę... 
Po chwili ruszam w dalszą podróż, 120 km za mną... Znów odbijam na południe i znów czuję wiatrzysko...
Zatrzymuję się znów przy kolejnych kościołach w Kruszynie i Borownie


Kościół p.w. św. Macieja w Kruszynie © amiga

Jakiś pałac w Kruszynie © amiga

UM w Kryszynie © amiga

Parafia p.w. Św. Wawrzyńca w Borownie © amiga

Ale jadę na na Kościelec i Rędziny... W tej drugiej miejscowości pakuję się na 91, niby teraz prosta droga do Częstochowy, ale... drogowcy postanowili zerwać asfalt, zrobili wahadło... jaja jakieś... nie ma nic, chodnika, pobocza, są tylko dołu... piasek... 
Spoglądam na mapę i widzę jakąś drogę równoległą.. odpalam nawigację, wygląda na to, że powinno to być przejezdne... więc korzystam z tego objazdu :) Wkrótce kluczę po Częstochowie, po ścieżkach rowerowych... Gdy trafiam na Kościół św Jakuba robię krótką przerwę przy nim... Dopijam resztki wody... Wiem jedno... dalej dzisiaj na rowerze nie jadę... 
Kierunek Dworzec PKP...


Kościół św. Jakuba w Częstochowie © amiga


Widać Jasną Górę © amiga

Chwila poszukiwań i jestem na Dworcu PKP... Mam trochę czasu do pociągu, jestem głodny, jestem spragniony... Więc wpierw szybka wizyta w sklepie... 2l Muszynianki kupione... Teraz coś zjeść i to najlepiej w pobliży... widzę jakąś knajpkę... z ogródkiem, jest mi wszystko jedno co to będzie, byle dużo i ciepłego... 
To... chińczyk.... 
Chwila rozmowy z właścicielem, chińczykiem świetnie mówiącym po polsku... i proponuje mi kurę z warzywami... 10 minut później już jem... jest naprawdę dobre... Po 30 minutach lecę na dworzec, kas nawet nie chce mi się szukać,  trwa remont dworca... są jakieś oznaczenia ale ganianie z rowerem z sakwami po schodach tam i z powrotem nie pasuje mi... już wolę dopłacić u konduktora... 

Pociąg już czeka... pakuję się do środka... jadę na Śląsk, jadę do Katowic... czuję zmęczenie...


W Katowicach na dworcu chwilę się zbieram, po drodze m.in. w Dąbrowie Górniczej padało, radary meteo pokazują, że chmury deszczowe krążą po okolicy... Więc ile sił w nogach jeszcze zostało, gnam do domu... 30 min później mogę usiąść na czymś innym niż siodełko... Jeszcze tylko gorąca kąpiel i mogę iść spać... 

To.... definitywny koniec wyprawy... Ostatni dzień tym razem samotnej podróży... Pozostały wspomnienia... i ochota na kolejną wielką wyprawę w towarzystwie Karoliny

5:00... pobudka... ale spać się dalej chce... więc jeszcze 5 minut... 
Jesteśmy w Stanisławowie na kwaterze... powolutku pora się zbierać, dzisiaj czeka nas dość długa droga... musimy dotrzeć do Tomaszowa... a przed nami grubo ponad 100km... 


Wschodzi słońce © amiga

Wyjeżdżamy o 6:45, słońce już świeci, ale jest chłodno... początek trasy dość nieskomplikowany, z napy wynika, że 5 km na zachód, później odbijamy na południe i kolejne 5km :)

Mijamy Ursynów i wjeżdżamy na drogę gruntową, a w zasadzie piaskową, jakby nam było mało piachu na tej wyprawie... ale to najkrótsza droga... więc brniemy dalej...
Gdy widzimy znów asfalt... trochę sił nam przybywa, chcemy dotrzeć do niego jak najszybciej...  odbijamy na południe, na Lewaszówkę i dalej na Mąkosy Stare i Goryń... 


3..., 2..., 1...., start © amiga

Po drodze mijają nas wypełnione po brzegi samochody, ludzie w środku są odświętnie ubrani, po chwili przypominamy sobie, że jest niedziela, że to pewnie okoliczni mieszkańcy pędzą na poranną mszę do kościoła... tylko czemu na nas tak dziwnie spoglądają? 

W Goryniu króciusieńka przerwa przy kościele, do środka nie wchodzimy, trwa nabożeństwo, a ludzie mogą dziwnie patrzeć na dwójkę ubranych w obcisłe kosmitów fotografujących to i owo... 


Parafia rzymskokatolicka pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Goruniu © amiga


Dzwonnica przy kościele © amiga

Po chwili ruszamy dalej, pamiętając, że droga długa jest.... na mapach pozaznaczane jest kilka miejsc które mamy przy drodze którą jedziemy, ew delikatnie trzeba odbić, niemniej korzystamy z okazji. Pierwsza już w Bartodziejach gdzie z drogi rzucam się w oczy pałac, a raczej to co z niego zostało... chociaż wrażenie jest jedno, coś się koło niego dzieje, przy czym nie umiem odpowiedzieć, czy to tylko oczyszczenie i zabezpiecznie terenu , czy może coś większego, np przywrócenie go stanu gdy prezentował się nieco lepiej.... 


Ruiny w parku dworskim w Bartodziejach © amiga

Przerwa na zdjęcie była dość krótka..., ruszamy dalej...  W końcu dopiero 20km za nami... 

W Jedlińsku mamy przeciąć siódemkę, ale ciut wcześniej zauważamy kościół... oczywiście musimy się przy nim zatrzymać, a nawet wejść do środka, jest prawdopodobnie pomiędzy jedną a drugą mszą... więc korzystamy z okazji


Kościół pw. Św. Apostołów Piotra i Andrzeja w Jedlińsku © amiga


Wewnątrz kościoła © amiga


Organy © amiga


Na sklepieniu © amiga

Udaje się nawet namierzyć czaszkę pod krzyżem..., dołączamy więc ją do kolekcji... :)


Znalazła się i czaszka © amiga

Mijamy kolejne miejscowości, w zasadzie nic ciekawego w nich nie ma, jedynie na chwilę zatrzymujemy się przy gnieździe bocianów, są 2... To chyba ostatnia szansa by je zobaczyć, już wkrótce wyruszą w podróż do afryki... 


Bociany jeszcze w gniazdach © amiga

A my gnamy dalej do Bukowna, gdzie przy drewnianym kościele robimy nieco dłuższy postój, wpierw focąc ile się da, bo drzwi pootwierane..., 


Kościół p.w. Najświętszej Mari Panny w Bukownie © amiga


W przedsionku © amiga


Wnętrze kościoła © amiga


Ołtarz główny © amiga


Kolejna dzisiejsza czaszka © amiga


Zerkając do tyłu © amiga

a później posilamy się na jednej z ławeczek przed kościołem, co zajmuje nam trochę czasu, chyba po raz pierwszy czujemy dzisiaj lekkie zmęczenie, przydałaby się kawa, jednak patrząc na mapy nasze nadzieje są niewielkie, chyba dopiero w Nowym Mieście nad Pilica coś dostaniemy...

Więc musimy wsiąść ponownie na nasze rowerki i ruszamy dalej... w którymś momencie zaskakuje nas nazwa miejscowości... - Żydy... ciekawe jaka była geneza jest powstania... Co prawda nazwa może coś sugerować, ale nie jestem do tego przekonany, tym bardziej, że wyraz ma kilka różnych konotacji...


Ciekawe jaka była geneza nazwy miejscowości © amiga

Za kolonią ulów jedziemy po drodze wyłożonej kamieniami, ale nie jest to bruk... bruk jest równy, tutaj pomiędzy kamieniami są spore przerwy... rower podskakuje na wszystkie możliwe strony... jedziemy bokiem... lewą stroną jak rasowi Anglicy, ale inaczej się nie da, dopiero przed Waliską znowu droga jest przejezdna na całej szerokości... tyle, że zaskakuje nam mały drewniany kościółek znajdujący się w pięknym ogrodzie....., zdjęcia nie są w stanie oddać tego co widzieliśmy...


Waliska – kościół p.w. Matki Kościoła © amiga


Rzeźba i krzyż przy kościele © amiga


Ogrody dookoła kościółka © amiga


Kościółek w Walisce z innej perspektywy © amiga


Jak zawsze uśmiechnięta © amiga

Szkoda tylko, że do środka nie dało  się wejść, wszystko pozamykane...Więc ruszamy dalej, plan to dotrzeć jak najszybciej do Nowego Miasta i coś zjeść, pora obiadowa w pełni :)... 

Jeszcze tylko mały postój przy drewnianym młynie, który jak widać nie jest drewniany, nieco dalej przy stawach i przy małej owieczce... beczącej w niebogłosy... 


Młyn wodny na Borowcu © amiga


Beee..., beee..., beee © amiga


Lokalny Baobab :) © amiga


Stawy tuż obok młyna © amiga

Gdy mijamy Wólkę Magierowską zauważamy coś... coś co z daleka zaprasza na jedzenie, na świeżą rybkę :)... chociaż nie tylko
Tutaj robimy dłuższy postój, nie obywa się jednak bez drobnych incydentów, a w zasadzie jednego... gdyż trawnik usiany jest wielkimi psimi kupami.... masakra jakaś, ktoś łaził tutaj z wielkim koniem i nie posprzątał po swoim pupilu... o ile w lesie to rozumiem, to w takich miejscach powinno być za to 10 batów... 
Ale dzięki rozkręceniu zraszaczy udaje się doprowadzić rowerki do stanu używalności... 
W końcu zamawiamy.... do picia Radler 0.0%... Taka słodka oranżada :) tyle, że z jakiegoś powodu nazywana piwem... ale dobre bo zimne ;) 
Zamawiamy też rybki.... ale te będą pewnie za jakiś czas... za to dookoła nas latają osy... dziesiątki os... też spragnione...


Martwa natura ;P © amiga


Rowerek wysycha © amiga


Osy są wszędzie © amiga


Piękne miejsce © amiga


Aktywny wypoczynek © amiga


Niezłe jedzenie © amiga

Po niezłym obiedzie - świeżutkiej rybce możemy ruszać dalej, chociaż było tego na tyle dużo, że ciężko się ruszyć...
Wjeżdżamy do Nowego Miasta nad Pilicą... i zaskoczenie, myślałem, że miasto będzie bardziej przytulne, że będzie przypominało np Siemiatycze... a tutaj to trochę wyglądało jak Góra Kalwaria tyle, że bez takiego ruchu samochodów... 

Gdy podjeżdżamy do kościoła pw. Opieki Matki Boskiej, zaczepia nas ksiądz i proponuje obiad.... Drugiego nie damy rady wcisnąć, więc dziękujemy ale chwilę rozmawiamy w skrócie mówimy skąd dokąd jedziemy... dowiadujemy się, że sam ksiądz jeździ na rowerze i planuje wyjazd z młodzieżą do Częstochowy...

Żegnamy się i podjeżdżamy do kościoła kilka fot, jedziemy dalej... do kolejnego kościoła... :) Gdzie na Ambonie zaskakuje wyciągnięta prawica z krzyżem....


Kościół pw. Opieki Matki Boskiej w Nowym Mieście nad Pilicą © amiga


W środku kościoła © amiga


Ołtarz © amiga


Kościół pw. św. Kazimierza w Nowym Mieście nad Pilicą © amiga


Nawa główna © amiga


Trochę zaskakujące © amiga


Organy kościelne © amiga

Samo miasto nie urzekło... jest bezbarwne... a może to przez niedzielę, może mieszkańcy odpoczywali...?


W Łęgowicach Karolina prowadzi mnie pod drewniany kościółek,  to już jej tereny, zna je nieźle... chociaż województwo jeszcze nie te... :) Chwila pod kościołem i ruszamy dalej... do Tomaszowa... 


Łęgonice - kościół św. Jana Chrzciciela © amiga


Dzwonnica przy kościele św. Jana Chrzciciela © amiga

Niby niedaleko... ale prawie 100km i wielki obiad ;)... kierunek Rzeczyca, Inowłódz, po drodze szukamy jakiegoś miejsca gdzie można wypić kawę... wczesne wstawanie odbija się trochę na nas... :)


Stary mostek w Luboczy © amiga


Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej Dziewicy Męczennicy w Rzeczycy © amiga


Przycupnął na murku © amiga

Coś udaje się kupić dopiero na stacji w Spale gdzie robimy krótką przerwę i... gnamy na Smardzowice gdzie liczę na jakąś kwaterę na dzisiejszą noc... :)... Jutro z rana mam w planie pojechać na Częstochowę, a jak się uda to i na Katowice...

Do Smardzowic jedziemy nieco bocznymi drogami... w sumie to i lepiej i przyjemniej, Kwaterę udaje się z naleźć w kilka minut, pomogła mi w tym Karolina, zostawiam bagaże i gnamy do Tomaszowa, odprowadzam Karolinę pod dom... tam zostajemy przywitani przez jej rodziców, dostajemy coś na ząb, chwila rozmowy i... zaczyna się ściemniać, wracam na Kwaterę, kilka km jedziemy wspólnie, jednak każdy z nas jest już zmęczony, marzy o gorącej kąpieli i ciepłym łóżku... Żegnamy się i obiecuję podjechać jeszcze jutro z rana... zanim wyruszę w drogę do domu...

W zasadzie dzisiaj kończy się nasza wspólna wyprawa, z Suwałk do Tomaszowa... chociaż, mam nadzieję, że to nie koniec naszych przygód :) i liczę na kolejne wyprawy....

Dziękuje za wszystko Karolina :)

Niedziela, późny świt... 
Pora wstawać..., zbierać się i powoli w drogę... w drogę do Koluszek... 
Początek do dotarcie do stacji PKP w Katowicach... jest chłodno... niektóre termometry podobno wskazywały cale 7 stopni, mój w liczniku pokazał na szczęście 12... nie jest źle... 

Na dworcu... muszę odszukać konduktora, którym okazuje się pani :)... chwila rozmowy i mogę wprowadzić rower... okazało się, że TLK nie przewiduje przewozu rowerów... pomimo tego, że na necie jest jak byk informacja o takiej możliwości... to chore... w zeszłym roku jakoś się dało podstawić wagon z wieszakami na rowery... w tym roku ani razu nie widziałem go w wagonach tej spółki... a inne nie kwapią się by zatrzymywać się w Koluszkach, ew... z kilkoma przesiadkami i czasem jazdy > 4 godzin... ech... Polska... 

No nic... przynajmniej obsługa miła... i też nie ich wina... cieszę, się, że jadę... 

Podróż przebiegła tak sobie, musiałem co jakiś czas kontrolować rower... 2 razy się wywalił...  gdy pociąg przejeżdżał przez progi zwalniające ;P


Miejsce na rowery w TLK © amiga

Lekko poobijani docieramy do Koluszek... miasta nawet nie zamierzam zwiedzać... już wcześniej dało się zauważyć, że tutaj jest mniej "atrakcji" niż na pustyni Błędowskiej... chyba że ktoś jest wielbicielem kebabów ;P

Odszykowałem rower i mogę ruszać... na wyjeździe kilka niespodzianek w postaci objazdów, rozkopanych dróg... mała zmyłka i pojechałbym nie tam... ale zauważam problem... odbijam i wracam na główną 715kę... i jadę na Redzeń, Regny. W Budziszewicach słyszę że trwa msza... sporo ludzi na zewnątrz, masa samochodów... pierwotnie miałem odbić na rezerwat Małecz i przejechać znowu lasem do Skrzynek... ale dostałem informację o nowym DDR-e w Zaosiu. Na rogatkach z Daleka widzę kogoś... to.. chyba Karolina.... 

Zatrzymuję się... chwilę się witamy... po długim niewidzeniu... 

Tuż obok jest pomnik, na chwilę podjeżdżamy zrobić fotkę... i ruszamy do... najbliższego sklepu... ;P


Pomnik w Zaosiu © amiga

Muszę się czegoś napić... gdy wchodzę gaśnie światło... właścicielka rzuca przekleństwem... dowiaduję się że takie wyłączenia to ostatnio norma... na dokładkę raz nie ma wody, raz prądu... na szczęście udaje się kupić Nestea... opróżniam butelkę i możemy jechać dalej na Skrzynki gdzie mieliśmy się spotkać :).... 

Mijamy kilka znajomych mi miejsc w Ujeździe i Skrzynkach. W tym pierwszym zatrzymujemy się przy młynie... Co prawda budynek jest w dobrym stanie, chyba ktoś w nim nawet mieszka, ale po kole wodnym, a podejrzewam że takie było... nie ma już śladu... reszta drewnianej konstrukcji się rozpada...  :( 


Młyn... szkoda, że taki zniszczony © amiga


Rozbrajający uśmiech Karoliny © amiga

Jedziemy w kierunku Lubochni... w zasadzie nie do końca mamy sprecyzowany plan, ale co wyjdzie to wyjdzie... Już z daleka widać 2 wieże kościelne, gdy dojeżdżamy w pobliże już wiemy, że do środka nie wejdziemy... Trwa msza... no tak... w końcu  mamy niedzielę, tuż obok stoi kramik z zabawkami, pierwsza moja myśl to odpust... ale zostaję uświadomiony, że jednak nie.. to tutaj normalne... 


Parafia Wniebowzięcia N.M.P. w Lubochni © amiga

Jedziemy wzdłuż S8 do Czerniewic... myślałem że tam odbijemy na zielony szlak,ale dowiedziałem się od mojej przeuroczej przewodniczki, że zielony oznacza piasek... a w Czerniewicach... czeka na nas starusieńki i zniszczony drewniany kościółek... aż żal patrzeć jak podupada... z daleka jest jeszcze ok. ale gdy podejdzie się bliżej... to już widać, że niektóre deski spróchniały... tu coś się rozpada, tam wyleciało... Aż prosi się by wyciągnąć na niego kasę z UE... Za parę lat może już go nie być...  :(


Stary kościół p.w. św. Małgorzaty, dziewicy i męczennicy w Czerniewicach - szkoda że tak zniszczony... :( © amiga


Może łyk wody dla spragnionego bikera? © amiga


Przez dziurkę od klucza © amiga


Zaglądając do środka © amiga

Zawracamy, nieco... znów przy S8... ale może kilometr dalej, może nawet 2... wjeżdżamy w las... na Gierkówkę, asfalcik prowadzący kiedyś do rezydencji Gierka... szkoda, że została zrównana z ziemią..., za to pozostały malownicze stawy na Gaci... 


Staw na Gaci © amiga


Kolejny staw tuż przed Spałą © amiga

Jest coraz cieplej... dochodzi południe... kierujemy się na Spałę, tam niemiła niespodzianka, trwa jarmark.. ludzi jak "mrówków", zresztą samochodów też. Jazda rowerem jest prawie niemożliwa... przeciskamy się pomiędzy tłumami... kilka razy musimy się zatrzymać... 
wjeżdżamy na 48.... trochę gnających blaszaków... ale o dziwo nie jest źle... zresztą szybko odbijamy w las... odszukać sosnę na szczudłach... ostatnia próba 2 lata temu zakończyła się brnięciem w pół metrowym śniegu. Tym razem po śniegu nie ma śladu... sosna namierzona... za to odpuszczamy Grotę św. Huberta, chociaż jest na wyciągnięcie ręki... 


Sosna na szczudłach :) - w końcu udało się do niej dotrzeć :) © amiga


Jak dziwnie wyrosła © amiga

Zresztą już ją widziałem wcześniej... była otulona białą kołderką :).... 


W pobliżu Pilicy © amiga

Podjeżdżamy do Ośrodka sportowego w Spale... z myślą o obiedzie... obiady zaczynają się o 13... trzeba poczekać na recepcjonistkę, ale jest otwarta kawiarnia... korzystamy z tego i zamawiamy sobie po kawie... :)... 
Możemy siąść pod parasolami, jest nieco chłodniej... zbliża się 13... więc jeszcze raz atakujemy recepcję.. i... dowiadujemy się, że dzisiaj nie będzie możliwości wykupienia obiadu... mają komplet..... wszystko wyliczone dopięte do ostatniego kotleta ;P

Cóż... jest jeszcze młoda godzina... Karolina wspomina coś o pysznym jedzeniu w Ośrodku Chrześcijańskim w Zakościelu... Więc ruszamy, zawracamy do Spały... 48 to droga dla samobójców... lepszą opcją jest droga przez Królową Wolę... W Inowłodziu  odbijamy na Zakościele przejeżdżając tuż pod kościołem św. Idziego, zauważam podjazd... ale nie dzisiaj... niedaleko jest ośrodek i bujany most :)

Na terenie ośrodka dowiadujemy się, że obiad już jest... płacimy za niego w recepcji (chyba nie przyzwyczaję się do tego)... i gnamy na stołówkę... 
w ciągu minuty dostajemy wazę z ogórkowa..., 3-4 minuty później podane zostaje drugie danie... dzban z kompotem i mizeria są na stole... gdy zbliża się 14:00 pojawiają się głodni i spragnieni uczestnicy trwającego (a w zasadzie ledwo co zaczętego) turnusu, śłuchać kilka języków... możemy się tylko domyślać skąd są...

Po sytym jedzeniu pora przejść się po ośrodku... W oczy rzuca cię piękny drewniany budynek... szkoda tylko, że jest lekko zaniedbany, być może starczyło by go tylko odmalować, bo łaty łuszczącej się starej farby straszą... 


Na terenie Centrum Chrześcijańskiego w Zakościelu fundacji PROem © amiga


Piękny ale zaniedbany © amiga

kilka kroków dalej jest mostek linowy... bujany... huśtany..., niewiele takich konstrukcji jest  w Polsce... w zasadzie to kolejny kojarzę w Wiśle... a tutaj niespodzianka... bujana przeprawa na wyspę :)


Kiedyś Karolina wspomniała o tym mostku © amiga


Trochę minęło czasu zanim udało się do niego dotrzeć © amiga


Potężne liny podtrzymujące konstrukcję mostka © amiga

Tutaj też  kończą się plany Posterunkowej... co do wycieczki... pytanie tylko gdzie dalej... docelowo muszę zaleźć się w Opocznie... ale to dopiero przed 20... (o 19:50 ma mnie odebrać pociąg do Katowic)... Więc... cokolwiek byśmy nie wymyślili to trzeba się kierować na południe... Droga 726 jest zamknięta dla ciężarówek i tirów... więc ładujemy się na nią... po drodze mały skok w bok do źródełka przy Pilicy... 


Źródełko tuż przy Pilicy © amiga


Nawet ławeczka się znalazła © amiga


Walka o dobry kadr... :) © amiga


Kajakarze mkną po rzece © amiga

Gdy wracamy na 726 na Opoczno... zaskakuje nas DDR-ka... zaskakuje to, ze w Polsce jednak się da zrobić drogę rowerową na której jest asfalt, nie ma dołów, kostki, zasieków... nie przekracza głównej drogi wijąc się raz z lewej, raz z prawej strony.... 

Musimy się zatrzymać i to uwiecznić...


Ech... żeby wszędzie były takie DDRy © amiga

Tuż obok jest pomnik, podobno wyciągnięty z lasu... z 1944 roku... 


Pomnik z 1944 roku... podobno wcześniej był w lesie © amiga

Na wysokości Dęby Opoczyńskiej czeka nas objazd, wiadukt jest zamknięty... trwa remont... ale mamy okazję przejechać tunelem pod torami :)... Tam Karolinie wypada mapa z mapnika, tylko jak ona to zrobiła (mapa oczywiście), musimy się zatrzymać i wrócić po zgubę... Kierujemy się dalej na Sławno przez Kraśnicę gdzie czeka nas krótki postój przy kościele... przy okazji dowiadujemy się o Zawodach MTB... Chyba nie zazdroszczę zawodnikom tych piasków... ;P


Informacja o zawodach MTB w Sławnie © amiga

Kościół z zewnątrz wygląda ciekawie, za to prawdziwe skarby znajdują się w środku..., szkoda tylko, że jedynie przez szybę mogliśmy zrobić foty... bo kazalnca jest w kształcie łodzi... 


Kościół p.w. św. Wojciecha w Kraśnicy © amiga


Piękne wnętrza, szkoda, że nie można było wejść do środka.. i przyjrzeć się detalom © amiga

Tuż obok znajduję się kilka grobów... prawdopodobnie są to byli właściciele ziemscy tych terenów... co ciekawe kapliczka tuż obok kościoła jest wykonana z drewna pochodzącego z rozebranego drewnianego kościoła... 

Krzyż jest, ale czaszki nie ma © amiga

Wnętrze robi wrażenie jakby było niedawno wykończone... nie widać po nim upływy czasu....

Wnętrze kapliczki tuż obok kościoła © amiga

Gdy dojeżdżamy do Sławna robimy małą przerwę w pobliżu centrum (przyznam się, że zaskoczyła mnie ta miejscowość, na mapie wyglądała na zdecydowanie większą), ważne że było zaopatrzenie, potrzebowaliśmy już napojów, potrzebowaliśmy coś zjeść, usiąść na zwykłej ławce... nie na siodełku... które już pewnie nam się odbiło... 

Dopiero teraz czuję jak bardzo mnie spaliło słońce, po raz chyba 4-ty w tym roku... 

Spoglądamy na zegarki... jest jeszcze trochę czasu... więc... możemy podjechać do Zajączkowa, w pobliże pałacu... przy okazji okazało się, że na mapie jest błąd... i droga prowadzi zupełnie inaczej niż było zaznaczone... dzięki temu zamiast do Zajączkowa na wprost docieramy do Sysek z których odbijamy na Zajączków... 

Wyjeżdżamy dokładnie przy Pałacu... jest wielki, zadbany...i... niedostępny... Całość należy do prywatnych właścicieli... nie ma opcji by wejść na jego teren... trudno, ważne że nie niszczeje, nie popada w ruinę... 


W pałacu Zajączków © amiga


Szkoda tylko że zza płota © amiga

Tuż obok jest kościół, przy którym również przystajemy, ktoś dowcipny pokrył go ohydną blachą pomalowaną na równie paskudny kolor... Chyba tylko na zdjęciach poddanych obróbce wygląda to w miarę dobrze... 


Kościół p.w. Najświętszego Serca Jezusowego w Zajączkowie © amiga


Pomysł na pokrycie dachu blachą pomalowaną na czerwono jest średnio trafiony © amiga


Tutaj przycupnęła ptaszyna © amiga

Po kilku minutach przerwy... i analizy mapy postanawiamy pojechać na Grudzień-Kolonię, gdzie i ja i Karolina mamy w miarę prostą drogę... ona do Domu a ja do Opoczna... Gdy stajemy w cieniu przystanku autobusowego... odpalam dla zasady nawigację, wiem, że będę musiał nieco mocniej nacisnąć na pedały by mieć zapas czasu... by mieć pewność, że zdążę na pociąg... dowiaduję się, że do Opoczna, a właściwie do stacji mam około 13.5km  :) nie powinno mi to zająć więcej niż 40 minut, ale... po drodze może się wydarzyć wszystko...

Po kilkunastu minutach trzeba się rozstać, każdy jedzie w swoją stronę... to już koniec wycieczki.... może uda się zorganizować kolejną i odwiedzić miejsca gdzie jeszcze nie dotarliśmy? 

Ruszam i gnam na Sławno... w którym odbijam w ul Piłsudskiego która ma się zmienić w szuter..., zmienia się... w piaskownicę, myślałem ,że to będzie kawałek więc brnę dalej... O jeździe na cienkich kołach nie ma mowy... tutaj poradziłby sobie jedynie góral na oponach 2.1 cala... Dookoła mnie latają wielki muchy... chyba się cieszą z darmowej wyżerki... 
Co chwilę któraś na mnie ląduje... gryząc niemiłosiernie... nie zostaję dłużny, ubijam kilkanaście... o jeździe nie ma dalej mowy... więc biegnę... z rowerem u boku... dopiero po 2 km... podłoże jest na tyle ubite że mogę wsiąść na rower i uciec przed morderczym latającym muszym szwadronem.... Dopiero gdy przekraczam 16km/h muchy zostają w tyle.... żyję... umknąłem... Gdy dojeżdżam do asfaltowej drogi... prowadzącej na Prymusową Wolę natykam się na miejscowego rowerzystę który widział mnie w Sławnie.... i dopędził jadąc dookoła... Wiedział, że droga którą jadę to piaskownica...  
Miałem jechać dalej na wprost... ale nie mam ochoty na kolejną walkę z piaskiem, muchami... po krótkiej konsultacji odbijam na 12kę... i nią docieram w pobliże obwodnicy Opoczna gdzie zjeżdżam na stację Opoczno Południe... 

Tam... ludzi co niemiara.... wszyscy czekają na mój pociąg... ruch... jak w Warszawie... ;P

Podjeżdża pociąg... odszukuje mój wagon... szukam przedziału na rowery... nie ma...

Gdy w trakcie jazdy podchodzi konduktor pytam się... czy jest takowy w pociągu... pokazuje mi miejsce gdzie jestem... z informacją że tutaj jest przedział na rowery a tam... moje miejsce na drugim końcu wagonu... TLK... Chyba sobie jaja robią... 

No cóż.. 

Po podróży spędzonej na korytarzu wysiadam w Katowicach... na radarach meteo widziałem, że otaczają miasto deszczowe chmury... wsiadam czym prędzej na rower i gnam do domu... mam max 20 minut...

300m przed domem zaczyna padać... udało się... 
Teraz potrzebuję kąpieli i idę spać... jutro do pracy... oczywiście na rowerze... 


Pokaż trasę GPS
To był kolejny z udanych weekendów spędzonych z Karoliną... było świetnie, znowu odkryłem kilka ciekawych miejsc...w Raju nad Pilicą.... a gdy zobaczyłem ile natłukliśmy km... szok... 

Dziękuje Ci Karolu za kolejny wypad... jesteś świetną przewodniczką...i niesamowitą gawędziarą... :)
Liczę na kolejne wspólne wypady...

Dawno nie miałem takiej zajawki na wyjazdy do Wisły... to w ciągu ostatniego miesiąca trzeci mój wypad, wszystkie na trasie Katowice, Gliwice, Wisła... 
Nie inaczej jest tym razem, jednak ten wyjazd jest wyjątkowy...z 2 powodów, wczesnej pory i towarzystwa Darka z jednej strony ja odpuszczałem sporo maratonów... z drugiej nie było jak i kiedy... W końcu jednak się udało, jednak czasu mamy niewiele... po 16... musimy być w Zabrzu... więc wyjeżdżam z domu kilka minut po 4:00... jest jeszcze ciemno... w zasadzie zaczyna świtać... 
W trakcie jazdy mam okazję podziwiać wschód słońca, co dla mnie prawie letnią porą jest dość niezwykłym przeżyciem :).. Z reguły wschody zaczynam oglądać znowu od września.... 
Zapowiada się gorący dzień... z tego powodu też tak wczesny wyjazd to dobra opcja.... 

Do firmy dojeżdżam kilkanaście minut po 5:00, jeszcze muszę zabrać kilka rzeczy zanim ruszymy dalej... W efekcie ruszamy około 5:31... przynajmniej tak twierdzi endomondo...  ;P

Początek to kolejna próba przejazdu przez Gliwice, w zasadzie wyjazdu z tego miasta w uwzględnieniem chaosu komunikacyjnego związanego z budową DTŚ, Podium... i przebudową kilku innych miejsc... 2 drogi to niezłe wyzwanie,  pierwsza to Kujawska, druga Pszczyńska. już wcześniej zauważyłem, że Pszczyńska nie straszy tak jak Kujawska, prawdopodobnie droga jest tak paskudna ze względu na pobliski zjazd na A1, A4, DTŚ... Wydaje się, że opcja ronda Łużycka-Kujawska będzie najbardziej rozsądny... teraz trzeba wymyślić jak zjechać by było dobrze na Kopalnianą... testujemy jeden wariant, jest taki sobie, ale głównie ze względu na wąskie przejazdy i możliwość łatwej pomyłki... da się to delikatnie zmodyfikować, ale muszę jeszcze raz podjechać po pracy by sprawdzić przejezdność... 

Za Gliwicami kierunek Bojków.. tutaj sporu kawał niezłej rowerówki jednak przy kopalni się kończy więc trzeba wjechać na szosę i tak do Gierałtowic... gdzie wjeżdżamy już na boczne szlaki... :) 
Za Bełkiem... w lesie krótka przerwa przy kapliczce... 


Kapliczka leśna za Gierałtowicami © amiga


Słońce zaczyna przygrzewać © amiga

i gnamy na Dębińsko... sprawdzamy jeszcze jedną możliwość przejazdu, wydaje się krótsza jednak w końcowym rozrachunku droga jest mało przejezdna, sporo błota, koleiny... ogólnie nieprzyjemne... więc zostajemy przy starym wariancie...

W Dębińsku będzie pierwszy punkt postojowy... Szeroki parking, kilka sklepów... 

Jedno z planowanych miejsc postojowych - Dębińsko © amiga

Tuż za Dębińskiem jeden z 2 podjazdów... ten jest lekko terenowy... na szczycie za to pomnik piłki nożnej ;P


Na górze... pomnik piłki... - Góra Ramża - radar meteo :) © amiga

Za to dalej już zjazd do Jaśkowic... Pech chce, że od jakiegoś czasu mam wrażenie, że schodzi mi powietrze w tylnym kole... Cóż.. mała przerwa... w zasadzie nawet dłuższa, bo pierwsza dętka jest dziurawa... masakra, a miałem je sprawdzić... ;P przed wyjazdem... 
15 minut z głowy... 

Dalej na spokojnie kierujemy się na Woszczyce gdzie będzie kolejny obowiązkowy postój, przed nami co najmniej 10 km gdzie nie będzie żadnego sklepu... tutaj musimy się zaopatrzyć... w napoje... 


Kolejne miejsce postojowe w Woszczycach © amiga


Miejsce charakterystyczne © amiga

Długi lekko terenowy odcinek... w którymś momencie zastanawiamy się czy w razie deszczu nie zaplanować trasy alternatywnej, są miejsca gdzie będzie błoto... i to sporo... 

Za to Krajobrazy piękne, masa pól... tyle, że gdy będzie upał... jazda będzie ciężka... pozostaje pić, pić, pić...


Przez łąki, przez pola © amiga


Piękne szuterki © amiga


Gdzieś tam w tle jest grodzisko © amiga

W Strumieniu, niespodzianka, trwają przygotowania do dnia dziecka... na plakatach widzimy informacje o Wodeckim, o Szcześniaku, ale my zajmujemy się babeczkami :)


Chwila przyjemności w Strumieniu :) © amiga

Za Strumieniem spory kawałem pomiędzy stawami... piękna trasa... 


Pomiędzy stawami © amiga


Wszędzie woda © amiga

W Skoczowie musimy zaplanować jeszcze jedną małą przerwę związaną z uzupełnieniem zapasów... później będzie nas czekał długi około 25km odcinek bez żadnego sklepu... dodatkowo korygujemy trasę, wracamy do pierwotnego planu wzdłuż Wisły... niestety kolejny most został wyłączony z użycia, na dokładkę wyłączony został dość ważny odcinek pod wiaduktem na ul Bielskiej...  powoduje to małe utrudnienia, począwszy od przejścia po pasach, zaliczenie mostu schodami... wjazdu na drogę, konieczności przejechania podwójnej ciągłej (co za idiota projektował ten odcinek... ), i kolejnego zejścia schodami...


Chyba trochę się zapędzili, ale przez takie niespodzianki musieliśmy zmodyfikować trasę © amiga


A można było zjechać ;P © amiga

Zaczyna się odcinek podjazdowy, od Skoczowa szlak delikatnie się wspina, nie jest to spore nachylenie... jednak od Ustronia jest to już mocno wyczuwalne... W upale daje to się szczególnie we znaki... Po drodze komórka mi sygnalizuje, że wykryto wysoką temperaturę, ma mnie gdzieś i się wyłączy za chwilę ;p 
Cóż... będę jechał na pamięć... ;P

Na szczęście do Stoku już niedaleko... Ostatni podjazd... jakieś 1.5 km... i jesteśmy pod recepcją... :)


Już niedługo tutaj będziemy :) © amiga


Wejście do Hotelu © amiga

Pozostało zjechać do Wisły... coś zjeść

Stajemy w samym centrum, zamawiamy steki z Brontozaura... tzn... nie że takie stare, tylko takie wielkie :), w komplecie z isotonikiem stawia na nogi... :).. 


Jedno małe do posiłku © amiga


Pomnik źródeł Wisły © amiga

Wkrótce jedziemy na dworzec PKP i o 13:08 pakujemy się do pociągu... 

Sprawdzamy rozkłady jazdy... pociągów z Katowic..., miniemy się z tym do Zabrza o 2 minuty... chory jest ten rozkład, przy okazji dowiadujemy się, że do Chorzowa Batorego jest komunikacja zastępcza... więc plan modyfikujemy....
Wysiadamy w Katowicach-Ligocie... i jedziemy do Zabrza rowerami... 
Zaliczamy Kochłowice, Wirek, Bielszowice, Pawłów, Zaborze, Biskupice, osiedle Młodego Górnika... i co nas zaskakuje to podjazdy... takich nachyleń nie ma nigdzie na trasie do Wisły... :)... 

W sumie wyjazd wyszedł nieco nieplanowany... ale warto było go jeszcze raz przejechać, choćby po to by przekonać się jak nieprzewidywalni są nasi budowlańcy i zaplanowana wcześniej trasa musiała być po raz kolejny zmieniona... Oby takich niespodzianek nie było za 2 tygodnie... 


Powrót pociągiem © amiga

Niedziela... dawno nie było mnie na rowerze... dziwne bo niby mam urlop. ale niestety sporą część musiałem wykorzystać inaczej niż myślałem... Trudno się mówi... 
Dzisiaj już nie ma wymigiwania się... 8:30... jestem na rowerze... Kierunek... Gliwice... :) jakbym miał mało jazdy do tego miasta... Ech...
Niestety muszę pojechać, dzisiaj chciałbym sprawdzić urodzony w bólach kolejny wariant trasy do Wisły... 

Najbardziej interesuje mnie wyjazd z Gliwic... przyznam się, że nie wiem co zrobić z Pszczyńską, ulica jest strasznie niewdzięczna, na dokładkę chyba wszystkie warianty będą złe... Później Chcę zobaczyć czy to za zaplanowałem siedząc na d google maps, earth, open street, mapami papierowymi, jest przejezdne... czy warto tamtędy jechać...

Pogoda dzisiaj nie rozpieszcza, na dzień dobry mam bardzo silny wiatr z północnego- zachodu... więc do Gliwic mam cały czas pod górkę... W Gliwicach zamiast pod firmę jadę Kujawską, chcę zobaczyć jaka jest możliwość przejazdu ul. Pocztową... na drugą stronę...

Dzisiaj działa giełda samochodowa... ech... jazda w tym czymś to tragedia... Pocztowa zakorkowana... może nie cała... ale przejazd przez Pszczyńską kosztuje mnie 5 minut.... czekania... Jako pojedynczy biker ok... ale grupa... nie ma szans...  Trzeba popytać mieszkańców co z tym można zrobić... Obawiam się jednak, że niewiele... 

W końcu przedostaję się na Bojkowską... kierunek Gierałtowice... pomimo tego, że droga niby Główna, to jest dość przyjemna, w Gierałtowicach wjeżdżam na boczne dróżki... przejeżdżam obok Remizy :), przejeżdżam 921 i kieruję się na kolonię Beksza..



Pod remizą w Gierałtowicach © amiga

Po drodze sporo pól, rośnie zboże :) kolorki... zabijają...

Wschodzące zboża © amiga
Za Bekszą pakuję się do lasu...  i nieco inaczej jadę na Dębińsko. jak się później okaże, sporo zaoszczędziłem na drodze... każdy urwany kilometr będzie za miesiąc na wagę złota... chociaż... to się jeszcze okaże...


Kapliczka leśna © amiga

Pięknie tutaj © amiga

W Dębińsku kościół pełny, po chwili zaczynam kojarzyć, że w końcu to czas komunii, więc musi być pełno.... :) nie powinno mnie to dziwić... Krótka przerwa i odbijam lasami na Jaśkowice... 


W Dębińsku kościół pęka w szwach © amiga

Tutaj czeka na mnie terenowy podjazd... czuć go w nogach... jednak to w zasadzie jeden z 2 na całej zaplanowanej trasie... bo pomimo tego, że Wisła jest w górach to trak na dobrą sprawę cały czas jedzie się po płaskim i dolinami.... A Orzesze-Jaśkowice to jedyna górka... większa... dobrze, że na początku wycieczki... Przy okazji można obejrzeć radar meteo :)


Radar Meteo :) © amiga

W Orzeszu mijam krzyż, widać, że zawierucha wojenna i powojenna odcisnęła na nim swoje piętno... Ciekawe co było na mim w miejscu gdzie widać ślad  oderwania... czegoś, jakiejś tabliczki... może inskrypcji... pewnie po niemiecku....


1904 - ciekawe co usunięto © amiga

Z Jaśkowic gnam na Zazdrość i dalej na Woszczyce... gdzie zaliczam jedyny przejazd przez paskudną drogę 81, za to dalej przez piękne lasy na Rudziczkę...  troszkę piasku... ale to nie problem...  Pewnie i tak kilka osób mnie za to przeklnie :)


Hałda na horyzoncie © amiga

Za Rudziczką jeszcze jeden leśny odcinek, ale sporo prostszy.... później już asfalt... robi się gorąco, zdejmuję bluzę... i pakuję ją do plecaka... dalej jadę zupełnie na krótko... a niby jest 16 stopni. Przed Strumieniem pamiętam z analizy map..., że jest coś, co może być godne uwagi... 


Zaorane pole..... w maju? © amiga

Gródek warowny z Xw... powinienem mieć go tuż przy trasie przejazdu... odbijam delikatnie z trasy, może 200m i jest...
W rzeczywistości to rekonstrukcja, która mam wrażenie, że jeszcze powstaje... że tworzy się, świadczą o tym bale leżące dookoła...
Chwila na focenie...


Gródek warowny z Xw © amiga

Wjeżdżam do Gródka © amiga

Wieża jak się patrzy © amiga

Młode kaczki © amiga

I kurki © amiga

I ruszam do pobliskiego Strumienia... tutaj dłuższa przerwa, w sklepie uzupełniam elektrolity, kupuję jakieś batony..., mają też świeże babeczki z owocami :) 


W Strumieniu na rynku © amiga

Czemu zrobili z niego parking? © amiga

Jest i ratusz © amiga

Panorama rynku Strumieńskiego © amiga

A na środku kolumna © amiga

Nie ma lekko... trzeba ruszać dalej... Zauważam jednak jeszcze jedną informację, która nie do końca mnie cieszy... od 2 czerwca 2015 roku do końca tego miesiąca zamknięty będzie most przez Wisłę... przynajmniej dla ruchu kołowego... Mam nadzieję, że z rowerem da się tam jakoś przejść, czy przejechać... Bo alternatywa... to chyba jedynie most kolejowy... ale to ostateczność....

Pozostała jazda do Drogomyśla wzdłuż wałów Wisły, w zasadzie w ich pobliżu, droga taka sobie... wydaje mi się, że wariant którym ostatnie jechałem przez okolice Gołysza był ciekawszy

W Drogomyślu... przypominam sobie, że jest pałac..., na chwilę przy nim przystaję, jest remontowany...


Remontowany zespół dworsko-pałacowy w Drogomyślu © amiga

ale niedaleko, zaczyna się właściwa ścieżka po wałach... do Skoczowa... Co do niej również mam mieszane uczucia, chyba lepiej będzie pojechać drogą przez Kiczyce...

W Skoczowie remontowany jest jeden z mostów, ten po którym mamy jechać, przepustowość ograniczona do zera... jedna osoba z rowerem ledwo się przeciśnie... porażka... a tuż za mała niespodzianka. Jak może wyglądać ścieżka rowerowa... tylko po co na niej schody?


Nie ma jak ścieżka rowerowa :) © amiga

Za to dalej zaczyna się piękna autostrada nadwiślańska :)


Autostrada wzdłuż Wisły © amiga

Niby wszystko pięknie, ale przez dobre 10km jedzie się pomiędzy chaszczami z lewej prawej... ten fragment wydaje mi się, że można przeprojektować, może wykorzystam błąd który popełniłem na ostatnim objeździe? ;)

Docieram do Hotelu... Krótka przerwa na focenie...

Pod Hotelem © amiga

Przed Hotelem © amiga

Jawornik © amiga

Stojąc prawie w rzece © amiga

Lubię takie miejsca © amiga

A to to za tałatajstwo kryje się pod wodą © amiga

Próg wodny na Jawoniku © amiga

i zaczynam wracać... jadąc do... widziałem "bar u Krzysia" tam się zatrzymam... 
Zamawiam coś szybkiego, dużego.... i dostaję kotlet szwajcarski z frytkami i surówką z piwem w komplecie... za jedyne 30zł... 
Nie dość, że czekałem 20 minut, to na dokładkę ani super smaczne, ani duże... po prostu takie sobie....
Myślę, że bar skreśliłem z kolejnych wycieczek... 



Małe piwo © amiga

Z widokiem na Czantorię :) © amiga

Włączam nawigację, niech mnie prowadzi... jednego jednak jestem na 100%pewien... OSM And prowadzi na krechę, jestem pewien że zaliczę i Górki Małe, i Duże i Rudzicę... 


Jeszcze małe pożegnanie z górami :)

Ostatnie spojrzenie na góry © amiga

Ech... chyba tutaj wrócę w tym roku :) © amiga

Myślałem, że za Górkami Dużymi będzie z grubsza lekko a tutaj niespodzianka... Łazy... i ścianka... dawno się tak nie narobiłem jak w tym miejscu... Nie wiem czy stromością ten podjazd nie przewyższa na krótkim fragmencie to co jest na Hrobaczej Łące... rower zwalnia do 6km/h


Fotka nie oddaje ścianki jaka mnie czekała © amiga

Za to za górką widzę coś bardziej płaskiego, na dzisiaj mam dość górek podjazdów, chociaż sam chciałem

Jeszcze trochę i będzie płasko :) © amiga

Kościół w Rudzicy © amiga

Minąwszy Rudzicę, wiem że teraz będzie bezcoleśnie, płaściutko... prosto na Tamę do Goczałkowic

Kolejna tablica pamiątkowa © amiga

Prawie jak morze © amiga

Na tamie w Goczałkowicach © amiga

Jednak zaczyna być późno, a stąd mam jeszcze 40km... drogi... długo więc nie czekam... i gnam na Pszczynę...


Słońce chyli się ku zachodowi © amiga

Tutaj również szybka fota... 30 km do końca trasy,,, kierunek Kobiór, po drodze chciałem sobie uprościć skrócić i niestety pokonanie E75 zajęło mi dobre 7-8 minut... ruch ja kw Ulu...  Niestety to niedziela i powroty do domów... 

Pałac biskupów Krakowskich - jeszcze się buduje © amiga

Gra świateł © amiga

Dzień chyli się ku końcowi... najkrótszą drogą przez Tychy jadę do domciu.... 

Docieram tam o 20:20.... Debata już się zaczęła, trzeba zdecydować przeciwko komu zagłosować, bo zwolennikiem żadnego z nich nie jestem ;P

 W między czasie wypijam wiadra herbaty, resztki kupionej nestea... Czuję zmęczenie... :) Jest mi z tym dobrze...
Szkoda tylko, że bark się odezwał...

Pokaż trasę GPS

Powoli trzeba przygotowywać trasę do Wisły z Gliwic... warunkiem koniecznym jest by poprowadzić ją bocznymi drogami i by i ograniczyć liczbę podjazdów... Już wstępna analiza pokazuje, że trasa będzie łatwa, ale jednocześnie dość długa... Możemy mieć jedynie nadzieję... że osoby które będą z nami jechać pod koniec czerwca wcześniej trochę pojeżdżą... bo gdyby miał to być pierwszy wyjazd dla osoby która nie uprawia żadnego sportu to niestety ale może spodziewać się problemów. Podjazdów będzie jak na lekarstwo... za to sama długość około 90 km... może zabić... 
Dzisiaj mając wolny dzień postanawiam sprawdzić jeden z wariantów... 
Z domu wyjeżdżam trochę po ósmej rano... i jadę do Gliwic do firmy... gdy dojeżdżam dzwoni  Darek... i kilka sekund później się widzimy, dowiaduję się, że plan jest do zmodyfikowania... omijamy z definicji Żory... Mój plan wziął w łeb... To co mam narysowane... na papierowej mapie, będzie miało się nijak to końcowej trasy przejazdu..., chociaż nie... spore fragmenty będą dalej do wykorzystania, ale nie skończy się na jednym przejeździe... Problematyczny fragment do zmiany to od Dębińska do Woszczowic... na szczęście jest on blisko Gliwic, więc mogę go sobie testować później... a dzisiaj pojadę do Woszczowic po małej modyfikacji trasy na Żory... Trudno. zrobię kilka, może kilkanaście km więcej... ale sprawdzę większość trasy...
Po 9:48 ruszam... 
Wyjazd z Gliwic będzie stanowił spore wyzwanie... duży ruch samochodów... a trzeba się "przewalić" przez Bojków... 
Od Gliwickiego Centrum Edukacji i Biznesu... na Bojkowskiej... zaczyna się ścieżka rowerowa... Problematyczny fragment ma około 3.5km... Trzeba spróbować go ucywilizować... pytanie czy się da... ale to zostawiam na kiedyś....
Sama ścieżka dość przyjemna... tyle, że i tak się kończy w okolicy Szybu VI KWK Sośnica... tam już trzeba wjechać na szosę..., kierunek Gierałtowice... samotny biker nie stanowi problemu, ale co będzie jak pojedzie grupa 50? ... podzielona po kilkanaście osób... 
W Gierałtowicach wjeżdżam na ul. Wyzwolenia... wg Google jest tam przejazd nad torami... Google się myli... rower muszę przenieść za to później widzę, że gdybym odbił wcześniej... i pojechał ul Prusa... to trafiłbym na przejazd pod torami... niby jest... więc jest pole do popisu przy modyfikacjach :)


Staw gdzieś pomiędzy Gierałtowicami a Knurowem © amiga

Przejście przez tory © amiga

Zaczyna się terenowy odcinek... trochę kałuż... trzeba to omijać, ale nie jest źle... jeżeli nie będzie padało w przeddzień wyjazdu to będzie tutaj znośnie :)
Za to dalej wjeżdżam na drogę techniczną wzdłuż A1... jedzie się świetnie, ale wkrótce i tak muszę wjechać na szutry... 
Około kilometra jest paskudne... koleiny, rozlewiska... błoto... jak się później okaże to jedyny taki odcinek... dzisiaj. 

Od przejazdu kolejowego jest już nieźle... :) pojawia się nawet asfalt :)


Ścieżka gdzieś przed Dębińskiem © amiga

droga delikatnie się pnie, bardzo delikatne nachylenie... 
Do Dębińska docieram dość szybko... 
To 19 km... myślę, że można tutaj zrobić przerwę na  parkingu przy kościele... Sporo sklepów... będzie można uzupełnić zapasy...

Kościół w Dębińsku © amiga

Parafia świętego Jerzego w Dębieńsku © amiga

Rzeźby... przy kościele © amiga

Ciekawe nagrobki © amiga

Kierunek Bełk... po drodze moją uwagę na mapie przykuwa symbol szczytu i opis Góra Ramża...  Mniej więcej kilometrowy podjazd... górka nie jest wielka... niemniej czuć że jest pod górkę... w pobliżu szczytu kapliczka :) i miejsce postojowe...


Na szczycie Góry Ramża © amiga

ale robienie kolejnego postoju po 1km... chyba jest bez sensu...  więc raczej je odpuścimy... Mało tego, wydaje mi się, że docelowa trasa ominie tą górkę , wydaje mi się, że lepszą opcją będzie odbicie na Jaśkowice... - dzielnicę Orzesza... 
Jadę jednak dalej na Bełk, moją uwagę zwracają 2 kościoły pierwszy wielki murowany i drugi nieco dalej gdzieś w cieniu, w zieleni... drewniany... 


Kościół Św. Jana Sarkandra © amiga w Bełku

Drewniany kościółek Św. Marii Magdaleny w Bełku © amiga

Trwa remont © amiga

Kościółek Św. Marii Magdaleny w Bełku © amiga

Krzyż tuż obok kościółka © amiga

Kierunek Palowice... Znowu delikatny podjazd... ale jest krótki... niewysoki... więc raczej nie będzie miał żadnego wpływu na ew. przejazd.... Tutaj zwracam uwagę na drogę na której wszystkie lampy zaopatrzone są w panele słoneczne i mini wiatraki... :)

Krótka droga, ale wszystkie lampy to małe elektrownie © amiga

W centrum Palowic Knajpka, tyle, że otwarta od 16:00... więc do niczego się nie przyda... gdy będziemy jechać, zresztą dzisiaj też... 


Knajpka w centrum Palowic © amiga

Ciut dalej staję przy kolejnym kościółku drewnianym :) Szkoda że nie będziemy jechać grupą obok niego...

Kościół pw. Trójcy Przenajświętszej w Palowicach © amiga

Dzwonnica obok kościoła © amiga

2 km za Palowicami leżą Woszczyce... to tutaj znowu połączy się nowa trasa z tą którą dzisiaj jadę, przynajmniej tak mi się wydaje... 
Mała przerwa przy kościele... dookoła sporo sklepów, jakiś fryzjer, ubezpieczenia... gdyby ktoś potrzebował :)

Kościół św. Piotra i Pawła w Woszczycach © amiga
Jadę na Królówkę... droga piękna asfaltowa, zerowy ruch....  jest fantastycznie... mijam maleńką miejscowość i bokiem dojeżdżam so Suszca.. odbijam na Kryry i Mizerów... Myślę, że w którejś z tych miejscowości trzeba będzie zrobić małą przerwę przy sklepie to będzie mniej więcej 40 km... trasy.


Krajobraz okolic Mizerowa © amiga

Kierunek Studziona... tutaj znowu moją uwagę zwraca kościół, dziwny ten wyjazd... Zwiedzam same kościoły ;P



Wewnątrz Kościóła pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Studzionce © amiga

Figurka obok kościoła © amiga

Kierunek Strumień, już niedaleko... na mapie zauważam drogę niby utwardzoną... dojeżdżam do niej i... stoi ciekawy znak... 
Z informacją, że na tyle ma być przerzutka z 15 zębami - 15T... ;P

Cóż... zmieniam przełożenie... i jadę nią... Dla mnie jest to pola droga, ale widocznie kiedyś była utwardzona... przez samochody które nią jechały wcześniej ;p


15t - chyba dam radę © amiga

W Strumieniu piękny mały ryneczek i knajpka... Trzeba sprawdzić jak gotują, zamawiam placek po węgiersku... po 10 minutach dostaję... szok... jest świeży, to nie jest mrożonka...  sporo pysznych surówek a porcja 2 osobowa... cena 14 zł... o złotówkę droższa od schabowego z frytkami... Z reguły placek jest tańszy... od schabowego... :) 
Myślę, że miejsce niezłe na mały popas, tym bardziej, że będzie to mniej więcej połowa trasy.


Na rynku w Strumieniu © amiga

Po 20 minutach ruszam dalej... mały postój na wiadukcie


Trzeba poczekać chwilę © amiga

A za wiaduktem myślałem by wbić się w ścieżkę wzdłuż Wisły, jednak  nie widzę jakiegoś sensownego zjazdu... więc jadę nieco inaczej... jak się okaże trasa jest malownicza, drogi spokojne i tylko raz muszę przekroczyć coś większego na chyba 5km minął mnie jeden samochód :)


Stawy w okolicach Zaborza © amiga

Ile tam było ptaków na wysepce © amiga

Przez Kiczyce dojeżdżam do Skoczowa... tutaj mam w planie zjazd na wały wzdłuż Wisły...  
Wisłę znalazłem i jadę... nie przejmując się tym, że nawigacja krzyczy, kompas pokazuje mi zły kierunek... a na mapie mam zaznaczoną inną drogę... 

Wisła... w Skoczowie © amiga

Jak się okazuje rzeka była... szlak wzdłuż niej był... wały były... tyle, że to nie ta rzeka... to Brennica... zauważam pomyłkę po około 2km.. Jestem w Górkach Wielkich... Znam tą miejscowość... dobrze, że jechałem od tej strony.... jest płasko... muszę albo się wrócić, albo odbić na zachód i dobić do właściwej ścieżki... 
Górki małe kojarzą mi się z podjazdem... tak też jest, nie jest jakoś wymagający, ale jest długi... Pierwotnie byłem przeciwko jeździe przez Górki Małe, przez prowadzenie tędy sporej grupy... jednak moje nastawienie się zmieniło... okolica jest tak malownicza, tak piękne widoki, a podjazd tylko jeden. Odczuwalnego pojazdu jest ledwie 2000m... może więc jednak błąd nawigacyjny nie był taki zły? Może warto tędy pojechać? Zobaczymy... nieco dalej niespodzianka, dzisiaj na tej trasie odbywają się testy samochodu "Chmielewski Team" ... tyle, że muszę przejechać dalej... na szczęście osoby ochraniające sygnalizują że na chwilę bezie przejeżdżał tędy samochód... więc z jednym postojem, przejeżdżam przez ten odcinek... Niestety nie udało się wyciągnąć i przygotować lustrzanki... jedyna fota samochodu z komórki... :(

Trwają testy samochodu "Chmielewski Team" w Górkach Małych © amiga

Piękna okolica.. Górek Małych © amiga

Teraz długi zjazd... :) rower pędzi... 2 km... po prostu znikają... :)Jestem w Ustroniu gdzieś w połowie... do mety mam jakieś 5km... wzdłuż Wisły jedzie się przyjemnie... a chwilę po wyjeździe z Ustronie odbijam na drogę prowadzącą pod Hotel Stok, spodziewam się Bóg wie jakiego podjazdu... przygotowuję przełożenia..., widzę w końcu znak 900m do Hotelu... to pewnie się zacznie... jadę i czekam kiedy będzie ten stromy podjazd... Dojeżdżam do bramy... i czuję niedosyt... górki nie ma... Czuję chyba większe rozczarowanie niżna podjeździe pod Górę św.Anny... tam przynajmniej chwilę trzeba było się pomęczyć, a tutaj nic...

Hotel Stok © amiga
Zjeżdżam do centrum Wisły.. dopiero teraz widzę, że był podjazd... ale jest tak delikatny... że wręcz niezauważalny... rower sam rozpędza się jedynie do 32km/h... więcej osiągam w Rudzie Śląskiej na mrówczej górze... W Kochłowicach... tam rower potrafi sam rozpędzić się do 45... 
W centrum mała przerwa, krótkie zakupy... Oscypek :), Bryndza... i idę sprawdzić jak wygląda sprawa pociągów... ma być o 18:10..., kupuję bilet i wracam do miasta, można uzupełnić elektrolity... 

Witryna kusi © amiga

Pierwszy raz w życiu podoba mi się w Wiśle... nie ma wiecznego odpustu, nie ma wszechobecnych bud, turystów... jest pięknie © amiga

Pałacyk Myśliwski Habsburgów w Wiśle © amiga

A gdzie koń? © amiga

Wracam na dworzec i ... okazuje się, że ten pociąg jeździ tylko w weekendy, następny za ponad godzinę, wiec wracam do miasta, na kolejne uzupełnienie elektrolitów... 
Gdy przyszła pora wyjazdu okazuje się, że był jakiś wypadek i pociąg nie przyjedzie... w zamian przyjedzie bus... tylko pytanie czy zabiorą mnie z rowerem? Profilaktycznie sprawdzam czy mam baterie do lampki... 
Bus na szczęście wyposażony jest w przyczepkę... pakuję więc rower... i wracam do domu... 
To był długi dzień... szkoda tylko, że nie zwróciłem uwagę, że pociągu o 18:10 nie ma.. Pewnie odwrócił bym się i wrócił rowerem do domu... byłbym przed pociągiem... ;P

Cóż... Pokaż trasę GPS

Kukiz i Piersi - Rowerek Poniedziałek, zamiast w pracy jestem jeszcze w Smardzowicach, po nocy gdy ramię dawało o sobie znać co jakiś czas i budziło mnie... wstałem ok 6:00 i zacząłem przygotowania do wyjazdu. Lekarz zabronił jazdy na rowerze... więc wracam do Katowic na bikeu ;P
7:30 - żegnam się z miejscówką w Smardzowicach i ruszam

Pożegnanie z magicznym ogrodem © amiga

Kapliczka gdzieś po drodze © amiga

Pierwsze 40km jadę wzdłuż Pilicy i w zasadzie bez zatrzymania, chcę przejechać jak najwięcej, wiem, że później będzie gorzej, problemy z kondycją itp... chociaż chyba bardziej boję się o to że kontuzja zmusi mnie do zjazdu do cywilizacji...  Staram się więc jechać tak by w razie czego w ciągu godziny dotrzeć do jakiejś stacji PKP...

Staram się obserwować też informację na mapie, być może warto będzie zahaczyć o jakieś miejsca po drodze, zrobić kilka zdjęć itp... 
Tyle, że aż do Ręczna jadę bez przerwy, unikając głównych traktów... skutkuje to nawet pchaniem rowera przez ok 100m po kopnym piachy na czerwonym szlaku pieszym w okolicy "Trzech Morg".  

W między czasie dostaję smsy z informacjami o okolicznych atrakcjach wartych zobaczenia... dzięki :)

Tak na dobrą sprawę do dłuższą przerwę na uzupełnienie płynów i poziomu cukru robię sobie w Cielętnikach już w woj. Śląskim. 

Kościół Przemienienia Pańskiego w Cielętnikach © amiga

W zasadzie od tego momentu co 30 minut muszę stanąć na 5 minut, zdjąć plecak i dać odpocząć barkowi... 

Kolejna przerwa w Świętej Annie, a że klasztor zrobił na mnie wrażenie to... 10 minut focenia było obowiązkowe


Zespół klasztorny dominikanek w Świętej Annie © amiga

Wejście główne © amiga

Przez wrota © amiga

Wewnątrz zespołu klasztornego dominikanek w Świętej Annie © amiga

Nieco dalej za Przyrowem na terenach wsi Komorów stoi piękny kościół, to co że jadę dopiero 5min. :)


Kościół św. Mikołaja w Komorowie © amiga

Kościół św. Mikołaja w Komorowie - z drugiej strony © amiga

Tablica informacyjna przy kościele © amiga

Miejsce postojowe © amiga

Tym razem staram się dojechać do Złotego potoku, chcę się zatrzymać przy pałacu, jednak Przed Janowem muszę stanąć na leśnym parkingu, ból jest zbyt wielki... ale jest okazja by zjeść pierwszą kanapkę... :)
 
Oczywiście w Złotym Potoku również robię sobie przerwę... ;P

Budynek nadleśnictwa w Złotym Potoku © amiga

Pałac Raczyńskich w Złotym Potoku © amiga

Szybkie spojrzenie na mapę i... kolejna przerwa jest planowana w Żarkach, lekko nie ma... po to jura i pojawiają się długie podjazdy. Za to na rynku w Żarkach kolejna przerwa i kolejna kanapka ląduje w żołądku. :)

Kościół pw. Św.Szymona i Judy Tadeusza w Żarkach © amiga

O ile 793 do Żarek była dla mnie łaskawa i samochody pojawiały się z rzadka to... dalej w kierunku na Myszków jest sajgon... ruch jak diabli.., mam dość... staję na chwilę i kombinuję jak uciec z tej drogi, do Siewierza jeszcze spory kawał... Jednak widzę alternatywę... 
Jeszcze w Myszkowie odbijam na Pustkowie Ligockie i dalej na Pińczyce, tam trafiam na Zespół Pałacowy... 


Zespół pałacowy w Pińczycach © amiga

Z Pińczowa do Siewierza prowadzi czarny szlak rowerowy z którego skrzętnie korzystam... Jednak asfalt jest tutaj zniszczony i przysypany luźnym żwirem... a że jest z górki to rower rozpędza się do prawie 50km/h... Z sakwami i plecakiem... obciążeniem w sumie ok 20kg to śmierć w oczach... staram się delikatnie wyhamować, udaje się... Uff

Docieram na rynek w Siewierzu


Na rynku w Siewierzu - nie myślałem, że jeszcze raz w tym roku tutaj będę :) © amiga

Pochylam się nad mapą i kombinuję co dalej? Czas do bani... jest po 15:00  - zaczyna się szczyt.. O jeździe 98 nie myślę, nie jestem samobójca. Wybór pada na opcję Trzebisławice, Ujejście, dalej na Pogorie, i przez Będzin, Sosnowiec do Katowic. Fakt wyjadę z drugiej strony, ale... chyba będzie bliżej... Ruszam...

i staję ledwie 100 metrów dalej przy starym chyba opuszczonym kościele


Kościół pw. św. Walentego i św. Barbary w Siewierzu © amiga

Tablica informacyjna przy kościele © amiga

i nieco dalej przy zamku... to chyba obowiązkowy punkt każdej wycieczki do Siewierza ;P


Ruiny Zameku biskupiego w Siewierzu © amiga

Jest coś koło 16:00 wjeżdżam dp konurbacji górnośląskiej.
Do domu zostało ok. 30km - niby niedużo, ale pokonanie tego odcinka zajmuje mi ponad 2 godziny, tempo rwane, co chwilę postój, przeciskanie się przez korki, światła, skrzyżowania... szkoda gadać. Dojeżdżając w okolice nowego muzeum Śląskiego słyszę  jakiś paskudny metaliczny dźwięk, jakieś takie brzdęknięcie, w pierwszej chwili wydaje mi się, że na coś najechałem, ale po kilku minutach zauważyłem co się stało… pękła szprycha w przednim kole, dobrze, że do domu miałem 8km… zjechałem z głównych tras i mocno na skróty po ścieżkach i parkach dojechałem do domu…. Gdyby awaria zdarzyła się wcześniej powiedzmy na 100 czy 150 km to pewnie podmieniłbym szprychę, ale te 8 km... dało się przejechać. Zresztą już przerabiałem podobne sytuacje... 20km z 2 uszkodzonymi szprychami to nie problem... ;P

W domu, dobra godzina na ochłonięcie... pochłaniam straszne ilości herbaty, koli, wody... wszelkich możliwych płynów... Endomondo coś pisze o nawodnieniu na poziomie 10l.... ;P

KAZIK - Idę tam gdzie idę


Dzień nietypowy..., z rana pobudka i... muszę siąść i zaplanować trasę, wprowadzić interesujące mnie punkty do endomondo...
W końcu gdzieś kolo 9:00 wyjeżdżam z domu. Kierunek.... Dworzec PKP Katowice. 
Pakuję się do pociągu i... spotykam Yoasię :) jadącą na Jurę... W pociągu na miłej rozmowie moja godzina.
W Łazach muszę wysiąść, Yoasia jedzie dalej, muszę dotrzeć do Siewierza i sprawdzić przejezdność wstępnie wyznaczonego szlaku przejazdu uczestników spotkania integracyjnego..., przynajmniej taki jest plan. 
Początek drogi to zielony szlak z Łaz do Siewierza, tyle, że na chwilę odbijam pofocić odnowiony dworzec PKP w Łazach...


Dworzec PKP w Łazach © amiga

By po kilku minutach ruszyć na zachód, kierunek jest o tyle prosty do ustalenie, że dzisiaj wiatr wieje z tamtego kierunku..., niby pomaga, ale jak będą górki...
Początkowo nie ma nigdzie oznaczeń "zielonego", jadę trochę na czuja, wspomagając się mapami i gps-em... Na szczęście już po kilku km zaczynają się gdzieniegdzie pojawiać jakiekolwiek znaki. Niestety część szlaku tonie w jakiś bagnach... Przepycham rower..., za to im bliżej Siewierza tym ścieżka lepsza, lepiej oznaczona...., robi się szeroka...
w mieście obowiązkowy postój przy zamku i na ryku, jednak to nie cel mojej wycieczki, na dokładkę, nie mam zbyt wiele czasu, za... kilka godzin muszę być  w kaletach, a kilka miejsc wymaga sprawdzenia.


Zamek w Siewierzu © amiga

Fontanna na rynku © amiga

Za Siewierzem kluczę po lasach szukając pozostałości składu bomb i resztek jednostki wojskowej..., niestety wiele nie zostało..., myślę, że to miejsce nikogo nie zainteresuje, w zasadzie jedyny ślad do wybetonowane place 5x5m. szkoda. Za to las po którym jechałem robi wrażenie, jest niesamowity.


Piękne lasy © amiga

W Zadzieniu w oko wpada mi dla odmiany miejsce postojowe, przy okazji sprawdzam godziny otwarcia wszystkich napotkanych sklepów, to może być bardzo cenna informacja za miesiąc.


Miejsce postojowe w Zadzieniu © amiga

Sklepy też są ważne na trasie © amiga

W Zendku pakuję się w teren, interesują mnie tutaj 2 miejsca, stare poniemieckie lotnisko, tyle, że w tej chwili całość terenu pochłonął już AirPort Katowice w związku z rozbudową, trochę szkoda.... jednak nieco dalej natykam się na drugi i punkt... zbiorniki na paliwo (niestety nie są zbyt ciekawe) i ciekawy bunkier kamienno-betonowy, jest małym, ale o dość niespotykanej budowie.


Bunkier kamienno-betonowy © amiga

Panorama z bunkra © amiga

Kilkadziesiąt minut później mijam Brynicę i zdzwaniam się z Darkiem, już nie mam czasu na podziwianie, na błądzenie, na szukanie... teraz muszę pędzić na Kalety. 


Granica - Brynica © amiga

Udaje mi się dotrzeć na miejsce ciut przed czasem, pakujemy rowery na samochód i jedziemy do Zabrza gdzie dowiaduję się o treningu Darka..., jestem trochę zmęczony, ale cóż..., jak trzeba to trzeba, dobrze, że mam szybszy rower ze sobą, przynajmniej mam szansę na dotrzymanie koła Darkowi ;P

Po dość intensywnych 90 minutach wracamy do Zabrza, mam jeszcze godzinę, w zasadzie upłyneło nieco więcej czasu, jednak muszę się zebrać i wrócić do Katowic.


W sumie dzień wypadł dużo lepiej niż się spodziewałem ;)

Zacier - Kebab w cienkim cieście


Poranek dnia 6-go…

Wieczorem w bazie © amiga

Jeszcze nieświadomi co nas czeka © amiga

Uzupełniamy elektrolity © amiga

Sobota…, zbieramy się, ostatnie przygotowania, śniadanie, odbieramy rowery z przechowalni… i jedziemy na pobliski stadion odebrać mapy. Trawa wyraźnie oszroniona, temperatura przy ziemi w okolicach -1. Później się dowiadujemy, że o 5:00 było -3. Dziwna sytuacja, w zasadzie nie ma odprawy, po prostu dostajemy mapy i w drogę.

Trochę przesadziłem, spoglądamy na mapę i… nie ma punktów, chwila…, odpalam czołówkę, zdecydowanie lepiej…, coś jednak widać… punkty rozsiane po sporym obszarze, tylko jak z tego zrobić pętlę? Jedno jest pewnie, nie przejedziemy całości, planujemy tylko pierwsze kilkanaście punktów, początkowo chcemy zaliczyć trzy PK po lewej stronie Wisły, kolejność 10, 9, 17, spoglądamy na ich wagi, warto tam jechać, później 6, 8, 14, 4, 20, 12, 16, 3, 15, 11 i tyle na początek, później będziemy korygować w miarę potrzeb…. Na mapie dodatkowo znajduje się informacja o czasach zamykania poszczególnych punktów i oczywiście ich wagi, od 1 do 5. Pojawia się jeszcze kilka problemy, po pierwsze skala 1:100000 z założenia będzie mało szczegółowa, po drugie już w trasie wiadomo, że mapy nie opierają się na najnowszych danych…

Pierwsze wyzwanie to wyjazd z miasta mamy się kierować z grubsza na północ i później odbić na zachód by dotrzeć do jedynego mostu na Wiśle. Ruszamy i jedziemy na południe, dobrze że niewiele przejechaliśmy…, zawracamy.

Jeszcze widać księżyc © amiga

Jednak poranne mgły już się podnoszą © amiga

Mała ilość szczegółów i jakieś inne oznaczenia dróg niż w rzeczywistości sprawiają początkowo problemy, jednak przy wyjeździe w końcu zwracamy większą uwagę na przydrożne tablice informacyjne. Droga dłuży się niesamowicie, ale czego możemy oczekiwać gdy dwadzieścia punktów jest do zaliczenia na 200km, średnio wychodzi PK co 10km.

Trafiamy na most na Wiśle, a przynajmniej tak się domyślamy, po poza pobliskimi pylonami i linami biegnącymi do i z nich nic więcej nie widać, mgła jest tak gęsta, że nawet rower ma problem aby przebić się przez nią… Czemu ten most jest tak długi?

Już w innym świecie © amiga

Jednak jest pięknie © amiga

Chociaż nie jest to takie oczywiste © amiga

W końcu jest drugi koniec, chyba trafiliśmy do innego świata, mgła gdzieś zniknęła, zza chmury wychyla się tarcza słoneczna…, pięknie to wygląda, odbijamy na Tymową,… chyba jedziemy dobrze przynajmniej tak wskazują znaki no i nie ma Jeleniej Góry :).

Ptaki już odleciały © amiga

W Jaźwiskach z jakiegoś gospodarstwa wyjeżdża 2 jeźdźców na koniach ubranych w kontusze.., faktycznie trafiliśmy do innego świata…

Wszystkie drogi prowadzą do Rzymu © amiga

Jakiś km dalej drogowskazy pokazują nam drogę na Rzym 1km? Znowu się zagalopowaliśmy? To już nie pomyłka o 18km tylko o kilka tysięcy, tylko kiedy? Jakaś Rowerowa teleportacja? ;P

Jedziemy dalej jest jakiś znak na Tymową więc chyba nie ma tragedii, tylko nikt nam nie powiedział, że Tymowa jest za Rzymem… Długi podjazd, bardzo długi, prawie jak w górach…
Może kilometr dalej jeszcze większe zaskoczenie, wjeżdżamy do Betlejem, sprawdzam czy dalej jadę na rowerze, czy może to już osiołek…

Dzisiaj w Betlejem © amiga

Uff… jednak rower. Wpierw Włochy teraz Palestyna, podróż dookoła świata się szykuje. Może to nie był o 200km tylko 40000?

W końcu jest tymowo © amiga

Docieramy jednak do Tymowej… długa podróż za nami, pozostaje odszukać „PK 10 – TYMOWA - rozwidlenie dróg” wjeżdżamy w pierwszą przecinkę za kościołem i… błąd kierunek się nie do końca zgadza… zawracamy, wjeżdżamy w inną odchodząca bardziej na północ, też coś się nie zgadza, zawracamy.

Ekspozja jakaś? © amiga

Jednak to wstające słońce © amiga

Jedziemy nieco dalej… i jest właściwa ścieżka…, wyjeżdżają z niej bikerzy, więc powinna być to ta właściwa. Zjazd po terenie, po piachu, jest PK – „10 – TYMAWA – rozwidlenie dróg” i namiot z osobami pilnującymi lampionu… :)

Lekko przymglony krajobraz © amiga

Widać coraz mniej © amiga

Rejestrujemy się i zawracamy, znowu długi przelot, ponownie mijamy Betlejem, Rzym, na zjeździe słońce mnie oślepia, nic nie widzę, jadę na czuja, jak nietoperz kieruję się odgłosem jadącego przedmą Darka…. Zjeżdżamy w dół w mgłę…, jest ciężka zawiesista, widoczność zaledwie na kilka metrów… Skręcamy na drogę prowadzącą do Pólka… podjazd w terenie…, ale mgła po raz kolejny znika… świeci słońce jest pięknie :).

Docieramy do PK © amiga

Na górze..., nie ma mgieł :) © amiga

Rejestrujemy się na „9 – PÓLKO – izba leśna” i wracamy odszukać ostatni PK po tej stronie rzeki. Zjazd w dół i otacza nas gęste mleko… jeszcze kilka km i zbliżamy się, plątanina przecinek w terenie i nawalone wszystkim w okolicach punktu, z mapy niewiele wynika. Trochę kluczymy i trafiamy na namiot i lampion „17 – WIOSŁO – skrzyżowanie dróg”.

Jesienne klimaty © amiga

Znowu mgliście © amiga

Pod mostem © amiga

Niewiele widać i na dokładkę jest zimno © amiga

Pora wrócić na most, mgła nieco rzednie, widać nieco więcej, da się nawet zauważyć majaczące w dole koryto rzeki.

A jednak coś urzeka © amiga

W tych jesiennych klimatach © amiga

Wbijamy się na drogę prowadzącą do Janowa, szybki przelot asfaltami i docieramy do miejsca gdzie powinien być prom… Lampion i namiot widoczny z daleka, „6 – JANOWO – miejsce widokowe” zaliczony. Tyle, że tym razem zatrzymujemy się na chwilę, jakaś bułka, kola, chwila na focenie, nadjeżdża jakaś para zamieniamy z nimi kilka zdań… wspominają, że jadą na 18…

Znowu w lesie © amiga

Nareszcie widać Wisłę © amiga

Jeszcze trochę i mgła może zniknie? © amiga

Zakola rzeki © amiga

Ruszamy, tylko co oni z tą 18-ką, może się pomylili, bo my jedziemy na „8 – BRACHLEWO – stajnia leśna”. Wieje dość silny boczny wiatr…, w drodze korygujemy nieco trasę, jest krótszy wariant, a w tych warunkach i tej odległości, każdy km mniej ma znaczenie, mijamy wiadukt i skręcamy w prawo, odmierzamy ok 700m tyle, że przecinka jest nie pod tym kątem… coś się nie zgadza, sprawdzamy te wcześniejsze, późniejsze… wracamy do wiaduktu i jedziemy kawałek drogą której nie ma na mapie musiała powstać później, ale jest szeroka może tędy przebijamy się na PK, kluczymy, błądzimy, i d..a.

Zastanawiamy się czy nie odpuścić go…, ale jak znalazła go bierka wyjeżdżająca ze ścieżki którą wczesnej jechaliśmy to nie może to być trudne… ponownie odmierzamy 700m, jesteśmy przy tej samej przecince, kąt wjazdu się nie zgadza, ale jest szeroka… jedziemy nią… i trafiamy na PK. Masakra… straciliśmy sporo czasu…
Zawracamy, jedziemy przez Ryjewo, Borowy Młyn, szukamy przecinki, jest jedziemy, tylko czemu droga zmieniła kierunek z zachodniego na północny? Pora zawrócić, pora skorygować trasę, co jest nie tak? Po raz kolejny nie tak pojechaliśmy… tylko czemu? Odległości z grubsza się zgadzały…

Zawracamy docieramy do wcześniejszej przecinki którą pominęliśmy bo.. była za wcześnie i pod niewłaściwym kątem. Wjeżdżamy w nią… i docieramy do kolejnej przecinki prowadzącej w okolice zabudowań zaznaczonych na mapie, przynajmniej wiemy gdzie jesteśmy, tym razem już nie ma problemów… „14 – BOROWY MŁYN – droga leśna” zaliczony.

Darek zauważa jednak jeden szczegół…, na mapie jest punkt którego nie zauważyliśmy rano, to „18 – BIAŁA GÓRA – parking leśny”, to efekt tego, że kolory użyte do oznaczenia Pk są jakieś mocno nijakie i pewnie ta wczesna pora wyjazdu dały znać o sobie. Jest w pobliżu więc głupio byłoby go nie zaliczyć. Całość po szosach. Wiatr się wzmaga…, początkowo mamy go z tyłu, później już z boku, nie lubię czegoś takiego… , chwieje rowerem, chwieje mną… dojeżdżamy do wałów, chronią nas nieco przed wiatrem, tyle, że co z tego skoro teraz mielibyśmy go w plecy?

W końcu się rozpogodziło © amiga

Niesamowite miejsce © amiga

Śluza pomiędzy Wisłą, a Nogatem © amiga

Jesteśmy na miejscu, jest urokliwe, ciekawe z kanałem łączącym Nogat i Wisłę… chwila na focenie i zjeżdżamy do namiotu przylampionowego… :)
Czuję, że siły mnie opuszczają, potrzebuję cukru, namawiam Darka na mały postój przy pierwszym napotkanym sklepie, no może nie pierwszym, w Sztumie, przez który pojedziemy. Coś jem, w zasadzie w tej chwili nie jestem w stanie przypomnieć sobie co to było… Resztki koli i jestem gotów do jazdy…
Kilka km przez las i jesteśmy w Sztumie, zamiast sklepu Darek zatrzymuje się przy jakimś lokalnym Fast Food-zie. Zamawiam Kebaba…, muszę coś zjeść, Darek zamawia jakąś kanapkę, ale wygląda podobnie do tego co sam jem… Muszę przyznać, że jest to dobre… Chwila rozmowy i… zaczepia nas jakiś przechodzień, pyta się o Harpagana o rajdy na orientację… Fajne :)

...kebab w cienkim cieście po nocach mi się śni © amiga

Chwila odpoczynku © amiga

Pomnik przykebabowy © amiga

Pora jednak ruszyć 4 litery…, jedziemy zdobyć „4 – POSTOLIN – rozwidlenie dróg”, po raz kolejny po szosach, z odnalezieniem lampionu i namiotu nie mamy problemów, mijamy Postolin i kierujemy się na Mikołajki Pomorskie. Za nimi czeka na nas kolejny lampion „20 – MIKOŁAJKI – rozwidlenie dróg”. Jakieś mało oryginalne nazewnictwo, chociaż nie powinno mnie to dziwić po „drzewach” na Jesiennych Trudach :).

W Mikołajkach kolejny postój, tym razem przy sklepie, zakup Pepsi, Vervy i ciepłych Lionów… Możemy jechać dalej, nie mamy problemów z tym PK… jest nieźle… wjeżdżamy na główną drogę i jedziemy na „12 – ORKUSZ – rozwidlenie dróg” Spoglądając na okolice tego PK to nie będzie lekko. Dojeżdżamy do granicy lasu, są ścieżki, tyle, że jest ich całkiem sporo… kluczymy po bocznych dróżkach.. robimy rundę honorową, widzimy jak ktoś wyciąga samochód z jeziora czy innego bagna…

Za dużo tych ścieżek… , wracamy do punktu wyjścia, odmierzamy ponownie, i jesteśmy przy tej samej przecince w którą wcześniej wjechaliśmy…., więc to musi być ta.. wjeżdżamy w nią, spotykamy piechurów… zamieniamy 2 zdania i kierują nas we właściwe miejsce… tam gdzie topił się samochód, mamy odbić prawo… :).
Okazuje się, że przejechaliśmy obok PK w odległości może kilkunastu metrów…, był za pagórkiem. Ech…

Przynajmniej wiemy jak szybko wyjechać z tego miejsca i skierować się na Laskowice… i dalej na „16 - SZADOWSKI MŁYN – parking leśny”. Szybki fragment trasy, dojeżdżamy do rzeki, jest parking, jest młyn…, tylko punktu nie ma… Sprawdzamy mapę, sprawdzamy parking… i nie ma śladu po namiocie, po lampionie, na dokładkę Darkowi urwał się mapnik, w zasadzie to się postawił. Sprawdzamy czas zamknięcia tego PK, powinien tu być jeszcze przynajmniej 20 min… rozglądamy się, w końcu dzwonimy do bazy…, dostajemy informację, że punkt jest…. Czas upływa, postanawiamy odpuścić ten PK, jest już zbyt późno.., może po drodze zaliczymy jeszcze coś…, jak będzie chwila czasu.

Dzwoni telefon, to organizatorzy, oddzwaniają, okazuje się, że punkt został zamknięty 30 minut przed czasem. Ech…, niemniej mamy mieć go zaliczony. Straciliśmy tutaj sporo czasu, wyznaczamy najkrótszą drogę do Kwidzynia. Mamy przynajmniej 10km do mety. Niby niedużo…, ale musimy to zrobić w około 30-35 minut. Zaczyna się ściemniać, po drodze jeszcze na chwilę się zatrzymujemy, trzeba wyciągnąć czołówki… Chwilę później zapada zmrok… Wjeżdżamy na szosę… pędzimy, mijamy ścieżkę prowadzącą na PK1. Nawet nie myślimy aby go zdobywać…, tik, tak, tik, tak… zegar tyka… a my gdzieś w lesie…

Docieramy do rogatek Kwidzynia, teraz już tylko dotrzeć do mety, spoglądam na zegarek… 4 minuty…, masakra…, za dużo straciliśmy czasu na 16. Pędzimy przez miasto…, mijamy kolejne ronda, skrzyżowania… wpadamy na metę… są 3 minuty po czasie… Tracimy w sumie 4 punkty przeliczeniowe… ech… szkoda, ta 16-ka nie daje jednak spokoju…

Statuetki? już czekają © amiga

Wygrałem coś... hurra © amiga

Dotarliśmy do bazy, teraz oddać identyfikatory, wykąpać się, coś zjeść, porozmawiać ze znajomymi i odczekać na rozdanie statuetek. Po raz kolejny nikt nie zdobył wszystkich PK na trasie rowerowej 200km…, to znaczy że było ciężko… Może na wiosnę się uda? Na pocieszenie tombola okazuje się dla nas łaskawa… z nowymi gadgetami możemy wracać na Śląsk ;)
Trochę zabijamy te długie przeloty i ta mapa…, ale w końcu to Harpagan….

Droga powrotna © amiga

Pokaż trasę GPS

Pearl Jam - Man of the Hour


Jest piątek... wyjeżdżamy w okolice Szczecina, baza rajdu znajduje się w Binowie, daleko...
Na miejsce dojeżdżamy wieczorem, jest sporo czasu na rozmowy ze znajomymi..., nocleg w przyczepach kempingowych jest dodatkową atrakcją, a w międzyczasie ognisko... :)

Oryginalne miejsce zakwaterowania © amiga

Wieczorne ognisko © amiga

Powoli dogasa © amiga

Za to sobota i ogólnie weekend szykuje się dość morderczy.
Wstajemy ok 7:00, czas na przygotowanie rowerów, dojeżdżają też pozostali zawodnicy...

Wschód słońca © amiga

Rewelacyjna gra świateł © amiga

Czego można chcieć więcej © amiga

Przed nami ok 200km w okolicach Szczecina i Stargardu Szczecińskiego, mamy mieć na to ok 15 godzin, teren jest niby płaski, jednak okolica usiana jest pagórkami na których będzie toczyć się „walka”.

Pora na odprawę © amiga

W końcu następuje czas startu, dostajemy mapę w skali 1:100000 z lat 80-tych... + opisy PK. Rozrysowujemy trasę... W chwili startu nie ma już nikogo...

Jeszcze chwila i dostaniemy mapy © amiga

200km i 17 PK sugeruje nam długi przeloty i tak też jest w rzeczywistości..., Pomiędzy Pk jest kilkanaście km...

Na początek kierujemy się na Wzgórza Bukowe... znajdują się tam 2 punkty, jedziemy na
PK 1 - Drzewo ok. 80m od rozwidlenia dróg
dość prosty punkt, jako, że sporo osób wybrało go jako pierwszy to napotykamy na sporą grupę bikerów tłoczących się dookoła perforatora, podbijamy karty i w peletonie lecimy na

PK 2 - Drzewo za przepustem

Trzeba uważać... ślisko i z dziurami © amiga

Dojazd dość banalny, skala mapy sprawia trochę problemów, trzeba mocno uważać z odległościami, oznaczeniami..., niemniej lampion odnaleziony i możemy wybrać się na

PK 4 - Drzewo w trzcinie

Niesamowite są te jeziora © amiga

Kolejne opisy Pk niezbyt oryginalne, chyba 80% to drzewa..., zaczynamy przywykać... od poprzedniego punktu peleton zaczyna dzielić się na mniejsze grupki podążające swoimi wariantami..., w drodze na czwórkę gdzieś tracimy kierunek i wyjeżdżamy nieco inaczej niż planowaliśmy, jednak błąd jest nieduży, do tego Pk możemy podjechać z innej strony, może nawet po lepszej drodze? Przez całą drogę mijamy się z innymi bikerami... docieramy na miejsce, znajdujemy drzewo... i my odbijamy na

PK 17 - Złamane drzewo ok. 50 m od skrzyżowania dróg
jeden z dłuższych przelotów, zajmuje nam to sporo czasu, po drodze przymusowy postój, Darkowi urwał się mapnik.... stajemy przy pobliskim sklepie, jest chwila na uzupełnienie zapasów i oczywiście reperację mapnika. Chwila rozmowy z mieszkańcem który podjechał na dość oryginalnym rowerze własnej roboty....

Czy to już poziomka? © amiga

Czas jednak goni jedziemy dalej dobrze, że drzewo banalne do odnalezienia, nie da się go pomylić, przeoczyć...., za to w międzyczasie zostaliśmy już sami, jedziemy tak jak lubimy, żadnych pociągów, jesteśmy zdani na siebie..., czeka na nas

PK 9 - Za pagórkiem ok. 80m od znaku ślepa ulica

Opis Pk mylący, ale znak mimo wszystko stoi w oryginalnym miejscu © amiga

w okolice dojeżdżamy dość szybko, jednak opis PK jest niebyt szczegółowy, zresztą... jakoś inaczej wyobrażam sobie pagórki, a 50cm popierdółkę ciężko nazwać pagórkiem... opis jest na tyle nieścisły, że pierwotnie szukamy Pk 80m za znakiem, a w rzeczywistości jest 80m ale przed nim... tracimy kilkanaście min... ale znajdujemy lampion..., możemy jechać na

PK 14 - Drzewo pomiędzy 4, a 5 słupkiem ogrodzenia
na mapie wygląda to prosto..., ok 10km do punktu, skręcić w pierwszą przecinkę za szosą, później pierwsza w lewi i kolejna w prawo powinien być PK... rzeczywistość okazuje się jednak zupełnie inna, przez 30 lat od chwili gdy powstała mapa sporo tutaj się zmieniło, niby w pobliże ma nas doprowadzić niebieski szlak, tylko... prowadzi jakoś inaczej... chyba został wyznaczony od nowa... w końcu zaczynamy od nowa... niemniej, przecinek jest sporo więcej... w końcu udaje sięjednak trafić na właściwe miejsce, podbić PK i ruszyć na

Wciągnij brzuch... ;p © amiga

PK3 - Schody donikąd ok. 40 m od wiaty
Dojazd prosty, bo Pk w zasadzie na skrzyżowaniu rzeki i szosy, chwila na szukanie schodów, są... ruszamy dalej..., do dopiero szósty punkt..., nawet nie połowa..., najbliżej nas jest

PK 8 - Brzoza ok. 15m od drogi
punkt nieco bliżej, po drodze stajemy przy sklepie, wchodzi Darek, kupuje energetyki, jakąś pepsi i chwilę później dowiaduję się o dość specyficznym wystroju i klimacie sklepu rodem z lat 70-tych..., szkoda, że to nie ja poszedłem...., kilkaset metrów dalej przymusowy postój... Darek łapie panę...,

Łatanie dziury © amiga

na dokładkę nie ma zapasowych dętek, musimy kleić..., na szczęście idzie dość sprawnie i możemy szukać nasze brzozy, idzie sprawnie, lecimy na

PK 11 - Drzewo przy rowie ok. 10m drogi
z mapy wynika, że dojazd banalny, jednak na miejscu okazuje się po raz kolejny iż 30 lat zrobiło swoje..., przecinek jest jakby więcej..., nie zgadzają się kierunki, nawet miejscami są dodatkowe polany..., odmierzamy dokładnie odległości, dojeżdżamy do miejsca gdzie spodziewamy się PK, widzimy schodzony las..., szukamy lampionu nie ma..., sprawdzamy jedną przecinkę wcześniej, jedną później i nie ma..., w końcu zapada decyzja, dzwonimy do bazy..., PK jest, tyle, że nie tam gdzie powinien, rozjazd jest o ok 400m o czym organizatorzy nie wiedzą, pewnie zawierzyli mapa..., jednak informacje przez tel są na tyle dokładne, że z odnalezieniem już nie ma problemów. Docieramy do odpowiedniego rowu, drzewa, odnajdujemy perforator i możemy jechać na

PK 15 - Drzewo na skraju skarpy
Brzmi ciekawie, jedziemy, nawigacja wydaje się dość prosta, w drodze ktoś do nas kiwa, z jakiegoś samochodu, na pace sporo zaopatrzenia, napoje jedzenie, czyżby nasz bufet? Zjeżdżamy..., chwila rozmowy, namawiają nas na kiełbaskę z grilla i piwo... To nie nasz bufet, a czasu szkoda... jesteśmy gdzieś w połowie trasy... mamy 100km za sobą... ruszamy dalej, po drodze rozmawiamy i... mylimy kierunki, wyjeżdżamy nie tam gdzie chcieliśmy, jesteśmy kilka km w plecy..., korekta trasy i wjeżdżamy an PK..., ruszamy na

PK 13 - Betonowa zapora na skraju pola

Na pasie startowym © amiga

o tym punkcie organizatorzy wspominali na odprawie... (w końcu też jakaś zmiana w nazewnictwie ;), jest umieszczony na starym lotniku poradzieckim..., jedziemy dość szybko..., i odnajdujemy punkt na pasie startowym, ciekawe miejsce, jednak powoli zbliża się chwila zachodu słońca, oceniam, że mamy około godziny... w dzień... reszta już do zaliczenia raczej w nocy...., szkoda czasu pędzimy na

Szkoda, że nie było więcej czasu aby poszperać po okolicy © amiga

PK 6 - Samotne drzewo
Dojazd banalny nie ma żadnych problemów,po drodze jeszcze jeden postój w sklepie, zdajemy sobie sprawę, że pewnie to ostatni otwarty sklep dzisiaj..., przy wyjeździe z PK robimy ciut dłuższy postój, trzeba powyciągać czołówki, odpalić lampki i zjeść coś „normalnego” na słodkie chwilowo nie mam ochoty. Ściemniło się..., ruszamy na

Dzień powoli się kończy © amiga

PK 10 - Stare drzewo na samiutkim cypelku
Szkoda, że jesteśmy tu tak późno, pewnie widoki w dzień zabijają..., w nocy słyszymy przy dojeździe tylko plusk bobrów uciekających przed rowerami... ech... drzewo odnalezione, na kartach kolejne dziurki..., ruszmy dalej na

PK 16 - Drzewo ok. 10m od kładki wędkarskiej
zmęczenie daje znać o sobie... do PK docieramy po godzinie od poprzedniego, jest już kompletnie ciemno..., decydujemy się na zjazd z trasy przed czasem... najkrótszą drogą... na dzisiaj starczy.... przed nami jakieś 20km... Trochę szkoda

PK 5 - Stara jabłoń
PK 7 - Murek śmietnika
PK 12 - Drzewo ok. 20 m od słupa elektrycznego

no ale...., bez sensu się zarzynać, po wczorajszej długiej podróży i krótkiej nocy... mając w perspektywie jeszcze wyjazd do Bełchatowa na kolejną edycję Bike Orientu.

Kilkaset metrów za PK 16 stajemy na przystanku analizując mapę... wybieramy drogę po terenie, jest najkrótsza, w większości jest nieźle, poza ostatnimi kilkoma km gdy wyjeżdżamy już na bruk... po kolejnych 4km ręce odpadają po jeździe po kocich łebkach.... wjeżdżając na asfalt czuję taką samą ulgę jak przy zjeździe na asfalt ze śnieżki... chyba to nie moja ulubiona nawierzchnia :)



Docieramy na metę... jest ok 22:30-22:40, idziemy coś zjeść..., porozmawiać z innymi zawodnikami, chyba wszyscy odczuli ten dystans..., niemniej tereny rewelacyjne... gdyby tylko było więcej czasu...

Jeszcze raz zachód słońca © amiga

Pokaż trasę GPS