Wychodzę około 17. Pogoda zaskakuje, tym razem średnio pozytywnie... Wiatr silny, słońce za chmurami... Prognozy były nieco inne... Cóż... 
Na drogach nieco większy ruch, może to efekt połowy tygodnia ;), całkiem sporo rowerzystów. W zasadzie co chwilę widzę kolejnego. Nie mam ochoty ani na pościgi za króliczkami, ani za króliczeniem ;). Zastanawiam się nad opcją leśną... Drzewa powinny trochę chronić przed wiatrem. 


Jakaś dziwna ta pogoda © amiga
W Zabrzu odbijam do parku, krótki odcinek terenowy i wiatr jest prawie niewyczuwalny... Jest nieźle... :)  Po kolejnym odcinku szosowym odbijam na szlak wzdłuż potoku Bielszowickiego. Tam 2 kobiety wyprowadzają młodego wilczura... i wszystko było by pięknie gdyby go pilnowały, ale są zajęte rozmową... Zwalniam... z daleka słychać, że jadę... ale mają to gdzieś. kilka sekund później pies zrywa się i pakuje mi się prosto pod koła... hamowanie... na szczęście nic mi się nie stało, pies przeżył... Ale kobiety nic sobie z tego nie robią. Smycz dalej na drodze. pies luzem... ja p..ę.

Sporo ludzi w parku © amiga

Ukazał się anioł ;) © amiga

Niebo mocno zachmurzone © amiga

Jest pięknie :) © amiga

Chwilę później pies wpadł mi pod koła.... © amiga

2 gołębie :) © amiga
Od Kochłowic jadę mega spokojnie, na wielkim luzie, nie mam ochoty na żadne  przygody. Wkrótce osiągam Ochojec i dom... Czuję zmęczenie. Ciuchy lądują w pralce, ja w wannie :). Dzień dobrze wykorzystany... 

Tężnia na Zadolu - już niedługo otwarcie © amiga


Zostało tylko przejść na drugą stronę © amiga

Ruszam z lekkim poślizgiem, jest 7:07... ciepło, cieplej niż wczoraj o tej samej porze, ale wieje paskudnie. Wiatr z zachodu od razu mnie lekko hamuje...Droga zapowiada się długa i męcząca... 

W nocy padało,  widać to na rogach, te są jeszcze mokre, miejscami widać kałuże. 
Ruch na drogach jak diabli, nawet przez chwilę zaczęło mi chodzić po głowie by wjechać w las... jednak kilka kałuż skutecznie mnie do tego zniechęciła, chyba pojawiły się na drodze w dobrym czasie :)


Rozlewisko wodne..., pierwszy raz to widzę... © amiga

DDRka Kochłowicka © amiga

Na Bielszowickiej © amiga
Na niebie widać słońce, ale chmury straszą.... Zresztą na wieczór zapowiedziane są jakieś opady. Nie powinno to być nic wielkiego. Wiatr w plecy powinien jednak pomóc :)

Słońce za chmurkami © amiga
W Zabrzu wbijam się do lasku Makoszowskiego, mam dość samochodów, na całym odcinku od Katowic drogi pełne.. Chwila oddechu, odpoczynku w parku... Na drogi wracam w Gliwicach. Tutaj zawsze jest spokojniej :)

Jeszcze wiosny za bardzo nie widać © amiga

Prawie w firmie © amiga
Wkrótce melduję się w firmie, dzień dobrze się zaczął... 

Ruszam trochę po 17... Gdzieś w prognozach była informacja o możliwych opadach. Niby powinienem mieć jeszcze sporo czasu, jednak chyba warto się pospieszyć ;) 
Jest jeszcze dość jasno gdy ruszam w drogę, wiem że za około godzinę będzie już ciemno. Lampki mam uzbrojone, choć jeszcze nieodpalone :)
Gdy zbliżam się do Zabrza widzę tłumy ludzi w barwach Górnika Zabrze, ruch na drogach gęstnieje... Masa policji. Uciekam do parku, jest spokojniej, jest cisza. Zastanawiam się jednak jak to objechać, bo całe Zabrze będzie postawione do góry nogami.
Udaje się tyłami przejechać na Makoszowy i dalej na Kończyce. W Rudzie Śląskiej samochodów jest mniej, choć z okazji zamkniętych sklepów w niedzielę ludzie dostają fioła. 


Jest jeszcze jasno gry ruszam do domu © amiga

A co to za zamieszanie? © amiga


W Bielszowicach © amiga

W tle kopalnia Bielszowice © amiga
W efekcie na Wirku wbijam się na szlak wzdłuż potoku Bielszowickiego, kilku spacerowiczów nie przeszkadza :), niestety w Kochłowicach też jakieś wariactwo... Najważniejsze by minąć centrum. Dalej mam DDRkę, mam swój pas. Może nie jest idealny, ale przynajmniej nikt mi nie zajeżdża drogi :)

Jest już ciemno... © amiga

Ostatnie rozbłyski słońca © amiga

Pora wyjechać z Kochłowic © amiga
Docieram do Katowic, jest już kompletnie ciemno, zwalniam, na spokojnie jadę na Ochojec, jeszcze tylko skrzyżowanie przy Famurze i... można odpocząć :) W weekend chyba rozbiorę trochę rower, pora trochę się nim zająć :)

Na ul Kościuszki w Piotrowicach © amiga

Ciężko było się dzisiaj pozbierać, długi przerwy nie robią dobrze... Mimo wszystko plan był jasny, jadę rowerem... Udało się wyjść o 7:00, chwilę później ruszyć w drogę do Gliwic. Ruch na drogach raczej standardowy, przynajmniej w Katowicach, korki, sporo samochodów, masa remontów. 


W Piotrowicach koło Famuru © amiga

W Ligocie odbijam na Bałtycką, pora zobaczyć jak wygląda las po deszczach i... jest nieźle, nie ma ani śladu po kałużach :) Przejeżdżam bez najmniejszego problemu. Docieram do Panewnickiej, tam niestety trafiam na idiotów... tym razem to była kobieta za kierownicą, wybrała sobie najbardziej paskudny moment na ominięcie śmieciarki, w chwili gdy byłem tuż tuż, widziała mnie, musiała mnie widzieć, w efekcie mijamy się na gazetę. 

Po prostu mistrzyni wyprzedzania © amiga

Zrobiło mi się od razu cieplej.... © amiga
Zaczynam się zastanawiać, czy jednak nie pojechać lasem, ale... teraz przez dobre 3 km mam rowerówkę, może nie jest ona szczytem marzeń, może nie jest idealna, ale mam swój pas... 
Na drogach jakby zmniejszał się ruch... to dobrze. Rozważam alternatywy przejazdu przez Kochłowice i Wirek. Zostaję przy najszybszej opcji i najbardziej górskiej ;)

DDRka w Kochłowicach... © amiga
Wkrótce osiągam Bielszowice i Pawłów, na chwilę przystaję przy wjeździe, czy raczej wejściu do parku Pilckiego w Zabrzu. W sumie dawno przez niego nie jechałem, może wracając tam skręcę? Nie powinno to dołożyć mi wiele drogi, ścieżki są najczęściej w dobrym stanie. Więc chyba dam radę ;)

Park im. Rotmistrza Witolda Pileckiego w Zabrzu © amiga
im bliżej centrum Zabrza tym gorzej. Ruch jest wyraźnie większy, decyduję się na przejazd laskiem Makoszowskim. Ostatnio wracając też niego korzystałem,, nie było problemów z przejazdem i tego też spodziewam się dzisiaj. 
Przy wyjeździe postanawiam jednak zobaczyć co jest na jednej ze ścieżek na którą w zeszłym roku wjechał ciężki sprzęt mający na celu zrobić porządek z potokiem Guido... Cóż... lekko nie ma. Sporo gliny i rozmiękłego gruntu. Myślę, że za często nie będę tutaj zaglądał, choć ten fragment trochę skraca mi drogę... 

W lasku Makoszowskim o poranku © amiga
Ostatnie 6 km to ponownie szosy... ruch sporo mniejszy niż w Zabrzu... robi się cieplej, choć pewnie sama jazda też swoje zrobiła. Wkrótce docieram do firmy... zaskakuje mnie miejsce na rowery... a raczej to co tam znajduję... Ktoś przypłynął łodziom, kajakiem... ;)
Widocznie można i tak.... 

Ktoś przypłynął kajakiem do firmy? © amiga

16 minęła kilkanaście minut temu, pora wracać, tym, bardziej, że po zachodzie słońca ma padać... Ruszam jest obłędnie ciepło, coś koło 18 stopni.... Szok... w końcu mamy dopiero początek marca :)
Chce się jechać, chce się czegoś więcej, jednak średnio mam ochotę na jazdę po zmroku, mimo tego, że mam lampki... W lesie po zmroku niewiele widać... Tak więc pozostaje jazda szosami. Tak też początkowo czynię, jednak gdzieś na granicy z Zabrzem przypominam sobie, że warto by było przejechać przez park W.Pileckiego. 
Wjeżdżam do parku, tym bardziej, że ruch na drogach daje się we znaki... W parku... cóż, ścieżki przejezdne, ale jest szaro buro... nie ma zieleni, nie ma kwiatów... to jeszcze nie ten czas, nie ta chwila... Wyjeżdżam w Pawłowie, zaliczam podjazd i dłuuuugi zjazd :) do Bielszowic. Tam bez zastanowienia dobijam na Halembę :)

Na rondzie w Gliwicach © amiga

W parku im. W.Pileckiego w Zabrzu © amiga

Jedna z kolonii robotniczych w Zabrzu © amiga

Wiadukt A4ki w Bielszowicach © amiga

Na Halembie © amiga
Co prawda minąłem sporo terenu, ale mogę wjechać w las jeszcze na dolinie Jamny, tam nie spodziewam się błota :), Zaskakuje za to trochę korek w okolicach stacji BP. 
Wkrótce docieram na dolinę Jamny, właśnie zachodzi słońce, do domu mam jakieś 10 km... Jakieś 3 km przez las... po drugiej stronie jeszcze jest względnie jasno, tak więc jeszcze delikatnie odbijam na leśne szlaki, wyjeżdżam dopiero w okolicach parku Zadole :)

Słońce powoli zachodzi © amiga

Dolina Jamny © amiga

Powoli zaczyna się ściemniać © amiga
Tyle, że jest już kompletnie ciemno, odpalam jedną z lampek, starczy... Do domu mam jakieś 2 km :)... 
W domu, czuję zmęczenie, ale powrót był niesamowicie przyjemny... Gdyby takie temperatury już zostały...  W końcu wiosna za jakieś 2 tygodnie ;)

Korek w Piotrowicach © amiga

Ruszam około 16, chcę zdążyć przed możliwymi opadami, prognozy nie są jednoznaczne, meteo twierdzi, że główne opady przesunęły się na późniejsze godziny. Tyle, że i tam muszę być w domu przed 18.

Na granicy z Zabrzem skręcam do lasku Makoszowskiego, potrzebuję chwilę spokoju, może też trochę zmęczyć się... 
Jest trochę terenu, trochę z górki, trochę pod górkę. 
Na niebie sporo chmur... wiatr przynajmniej wspomaga ;)

A teraz z górki © amiga

W Zabrzu... © amiga
W Zabrzu miejscami spory ruch, dość szybko uciekam z głównych ulic. Korci by wjechać jeszcze na szlak wzdłuż potoku Bielszowickiego,  jednak w ostatniej chwili zmieniam plan. Kierunek ul Polna i Wirecka. Dość szybko docieram do Kochłowic. Gdy opuszczam centrum na niebie pojawia się słońce :) Wyjrzało na jakieś 10-15 minut spod chmur.. Oceniam, że do ciemnicy mam może 40 minut. Tak więc powinienem dotrzeć do domu bez włączonych lampek... 

Buduje się © amiga

Słoneczko wyszło zza chmurki tuż przed zachodem © amiga
Na chwilę zatrzymuję się przy nowo wybudowanej tężni w parku Zadole. Ciekawe kiedy otwarcie. Do domu pozostało około 2 km, tyle, że tutaj mam do pokonania budowę skrzyżowania w Piotrowicach... Jeszcze rok i powinno dać się tutaj normalnie przejechać :)

Tężnia na Zadolu czeka na otwarcie ;) © amiga

Policz rowerzystów :) © amiga
Docieram do domu... czuję lekkie zmęczenie. Jestem sporo przed czasem. Dzień dobrze wykorzystany.. 

Zgodnie z prognozami dzień zapowiada się wyjątkowo ciepły i wietrzny. Ruszam kilka minut po 7... termometr pokazuje coś pomiędzy 8, a 9 stopni... Tyle, tylko, że wiatr z południowego-zachodu tak więc najczęściej będę z nim walczył, czasami jednak powinien nieco pomóc ;) Tych odcinków nie będzie za dużo, ale jednak...  
Już na początku wycieczki, trafiam na rowerzystów... :)... W końcu do nich dołączyłem pewnie jeszcze z przerwami, ale mam nadzieję, że to się ustabilizuje wkrótce... 


Dołączyłem do rowerzystów dojeżdżających z rana do pracy.... © amiga

Kolejny biker :) © amiga
Pierwszy odcinek gdy wiatr mnie nieco wspomaga to ten z Panewnik do Kochłowic, jazda to czyta przyjemność, w jednym miejscu wjeżdżam na chodnik a nawet na trawnik wy wyminąć autobus. Drogą nie jestem w stanie tego zrobić, sporo samochodów... tak więc wjeżdżam na chwilę na chodnik i trawnik ;), kilka metrów dalej wracam na DDRkę. W centrum Kochłowic spory ruch... chwilę muszę odstać zanim udaje mi się wbić na właściwy pas. Na wirek jadę ul. Wirecką, jest spokojniej, choć ciut dalej. 

Objadę to bokiem :) © amiga

Na Wirku przy przejeździe kolejowym © amiga
W Bielszowicach po raz drugi muszę chwilę odstać, samochodów...tyle, że szkoda gadać. Za to dalej aż do Zabrza jest spokojnie. W okolice centrum docieram kilka minut po ósmej i szok... jest zupełnie pusto... Bez najmniejszych problemów przejeżdżam skrzyżowania przy BP... decyduję się nawet na przejazd ul Winklera, skraca mocno trasę, ale zwykle na obu pasach jest pełno wariatów... 

Nie pamiętam takich pustek w Zabrzu © amiga
Dość szybko przedostaję się na rogatki Gliwic, rowerzystów jakby więcej, niektórzy znajomi, inni nie.. Jest mi ciepło, nawet trochę za ciepło... Po południu chyba się roztopię. Wiem jednak, że muszę wyjechać około 16, gdzieś od 17:30 pogoda ma się mocno zepsuć... Jakieś ulewy, może nawet burze... 

Jeszcze 3 km do firmy :) © amiga
Docieram do firmy, mimo wiatru dzień należy zaliczyć do dobrze wykorzystanych :)

Na miejscu... © amiga

Jest trochę po 16 gdy wychodzę. Na dzisiaj starczy. Pogoda zdecydowania lepsza niż o poranku. Za to wieje dość silny wiatr z zachodu... Chyba z zachodu. Jest ciepło, nieco lżej ubrany kręcę w kierunku domu. Teraz nie mam parcia by gnać, postanawiam więc wjechać nieco w teren. Oczywiście test trafia na lasek Makoszowski. Zaskakuje mnie tutaj zero błota. Całość jest przejezdna. Syf pojawia się może na ostatnich 10 metrach przy wyjeździe w Makoszowach. 


A może autobusem? © amiga

Świątynia futbolu © amiga

W lasku Makoszowskim © amiga

Korci mnie by jeszcze gdzieś się wpakować w teren, mijam Bielszowice i na Wirku wjeżdżam na szlak wzdłuż potoku Bielszowickiego. Ścieżka podeschła, w lusterku dostrzegam zachodzące słońce, zatrzymuję się kila razy... Pora na fotę :)

Na Bielszowickiej © amiga

Zachodzi słoneczko © amiga

Wygląda pięknie w promieniach zachodzącego słońca © amiga
Przy wyjeździe w Kochłowicach... niespodzianka, a raczej fragment o którym zapomniałem, tutaj długo po opadach, czy roztopach jest grząski podjazd... Udaje się to przejechać, na szczycie sapię jak lokomotywa, ale wjechałem ;)

Zapomniałem o tym podjeździe, miejscami jest grząsko © amiga
Po słońcu nie ma już śladu, zaczyna się ściemniać. Mam około 30 minut nim zapadnie noc. Lampki odpalone więc czuję się prawie bezpiecznie, choć na drogach i tak sporo oszołomów. Mimo wszystko trzeba uważać. 

Chyba posprzątali ddrkę w Kochłowicach... © amiga

TIR na Bałtyckie? Chyba razem się nie zmieścimy © amiga
W Piotrowicach objeżdżam korek po chodniku, został ostatni fragment po rozkopanej Zbożowej. W domu jestem ze sporym opóźnieniem. Powrót zajął wyjątkowo dużo czasu... Chociaż jak na pierwszy powrót w tym sezonie i tak jest nieźle. Jutro chyba rower zostanie jednak w domu i poczeka do poniedziałku. A może w weekend gdzieś się wybiorę, choć na chwilę? 

W Piotrowicach w pobliżu wiaduktu © amiga

Nie ma jeszcze siódmej, gdy jestem gotowy do wyjścia, pora po długiej leniwej zimie w końcu ruszyć 4 litery, w końcu pojechać rowerem. Prognozy na dzisiaj są rewelacyjne, choć o poranku może lekko przymrozić. Gdy ruszam termometr za oknem pokazuje około 3 stopni. Gdy spoglądam na samochody wydaje się, że jest na plusie. 
Nie do końca wiem czego się spodziewać na drogach, lodu nie powinno być, śniegu tym bardziej, jednak czasami można się nieźle zdziwić. Tak więc opcja asekuracyjna na dokładkę bez terenu. Tam jestem pewien, że jeszcze woda nie wyschła, mogła ponownie się zmrozić, ale dalej jest. 
Zaskakują Piotrowice przy Famurze, niby dziennie w pobliżu przejeżdżałem, ale na samo skrzyżowanie jednak nie docierałem. A zmiany są spore. Jeszcze rok do końca remontu... 

Przebudowa w Piotrowicach © amiga

Przy Famurze, zasieki takie, że szkoda gadać... © amiga

Krótki odcinek terenowy na boisku kolejarza utwierdza mnie w postanowieniu unikania terenu. To nie pora na las... Chociaż....  ;)


Ziemia jeszcze zmarznięta © amiga
Wracam na drogi, Medyków, Panewnicka i jestem w Kochłowicach. Słońce zaczyna przygrzewać, choć tutaj jak patrzę na niektóre samochody to w nocy musiało przymrozić. Być może to opadająca mgła? Nie wnikam w to. Czuję za to wiatr, czuję, że być może ciut za lekko się ubrałem o poranku... co prawda w plecaku mam jeszcze wiatrówkę, jednak nie chcę stawać, bo w ciągu chwil się wychłodzę.

Debil wyprzedzający na gazetę, tuż przed wysepką © amiga

Na pamiątkę rejestracja idioty który przed chwilą mało mnie nie zabił © amiga

Ciekawe czym palą... © amiga
Centrum Kochłowic omijam, muszę się przyzwyczaić do jazdy w ruchu... tak więc ostrożnie, obserwuję kierowców, a ci niestety mają to gdzieś. Wymuszenie, wyprzedzanie na gazetę to o tej porze roku norma... Brak sygnalizowania przy skręcie to inna sprawa... Rozumiem, że może się zdarzyć, ale nie powinno to być na każdym kroku.... W Kochłowicach nawet straż miejska miała mnie gdzieś... cóż... W zasadzie wszyscy w tym miejscu łamaliśmy prawo... 

W Kochłowicach, na Wireckiej © amiga

"Strasz" miejska w Rudzie Śląskiej © amiga
W Zabrzu jestem gdzieś około ósmej... droga trochę się może ciągnie, ale mam nad czym pracować, kondycja nie ta... Obstawiam jakieś 2-3 tygodnie zanim wrócę do jako takiej formy. O ile nie obawiam się zakwasów to jednak spodziewam się bólu 4 liter... Zresztą pierwsze co poczułem le lekki ucisk w lewej ręce, tej złamanej 2 lata temu.... Kwestia innego trzymania kierownicy? Pozycji na rowerze? Wkrótce albo to minie, albo się przyzwyczaję ;)

Coś mała kolejna w cukierni © amiga

Kolejne nieudane wybory papieża © amiga
Powoli zbliżam się do firmy. Przejazd nie jest jakiś ekspresowy, zresztą nie miałem w planie gnania, po prostu dzisiaj chciałem na spokojnie dotrzeć do firmy i to się udało... 

Pod firmą :) © amiga
Przy wejściu już atakują pączkami.... No to sobie dzień wybrałem na początek sezonu ;)

Lutowa niedziela. Ruszam z domu, umówiłem się z Karoliną w Częstochowie pod Makiem. Docieram na miejsce gdzieś koło 10... Wcześniej to nie miało sensu, temperatura poniżej zera i wiatr. Coś czego nie lubię, głównie chodzi o tą drugą opcję ;)

Docieram na miejsce, chwilę później przyjeżdża Karolina, witamy się, wchodzimy do Maka na kawę i ustalenie planów na dzisiaj. W sumie, jest na tyle zimno, że postanawiamy się trochę pokręcić pieszo po okolicy, podejść na Jasną Górę. Spacer na oko na 1,5 godziny...  Zresztą nie ma co się spieszyć, dopiero koło południa temperatura ma być przyzwoita. Mocno na plusie. Rozglądamy się jednak przy okazji po okolicy, interesuje nas śnieg leżący na DDRkach, na drogach, chodnikach itp. O wersji leśnej nie ma mowy. 


Droga na Jasną Górę. © amiga

Zostają nam rowerówki i drogi. O ile te drugie są w zasadzie czarne, to z ddrkami jest już różnie, są miejsca gdzie zalega spora warstwa śniegu, lodu. Błędne oznaczenia dróg wprowadzają drobny chaos... jednak szybko się odnajdujemy. Po powrocie do rowerów przebieramy się i ruszamy na krótką wycieczkę do Kamyka. Wydaje mi się, że już tamtędy jechałem wracając czy to z Tomaszowa, czy z Wielunia ;). Ale pewny nie jestem. 

Sama droga wyjazdowa z Częstochowy jest niezła, cieszy mnie, że to niedziela, nie ma za dużo samochodów, słońce przygrzewa, wiatr pomaga, jednak gdy na chwilę odwracamy się pod wiatr czuję, że powrót nie będzie należał do najprzyjemniejszych... Teraz cieszymy się tym co mamy... 


Dotarliśmy do Kamyka © amiga

Po kilkudziesięciu minutach jesteśmy na miejscu. Jest coś koło 13, rozglądamy się za restauracją, barem, czymkolwiek gdzie można usiąść i odpocząć, wysuszyć się chwilę, rozgrzać. W pobliżu jest Folwark z restauracją, tak pokazuje nam wujek Google ;)


Dwór w Kamyku © amiga

Docieramy na miejsce i Zonk. Spoglądam na zegarek. Jesteśmy trochę za wcześnie. Restauracja i folwark będzie otwarty w maju ;). Zdaje się, że nie tylko my zaliczyliśmy taką wtopę ;) W ciągu kilku minut które tu spędzamy przyjeżdża kilka samochodów, pytają się o restaurację ;) Ubawieni ale głodni ruszamy w drogę powrotną. Na jednym batoniku będzie ciężko. 


Zamknięty Folwark Kamyk © amiga

Retro fota z Kamyka z uśmiechniętą Karoliną :) © amiga

Gdy tylko docieramy do Częstochowy wbijamy się do KFC, to była pierwsza otwarta restauracja ;) Jest ciepło, jest toaleta, jest jedzenie, jest picie... Odpoczywamy, grzejemy się.
Gdy po skończonym obiedzie wsiadamy na rowery czujemy różnice temperatur, ale nie jedziemy jeszcze do biedronki. W centrum jest jeszcze cerkiew, odwiedzamy ją. Szybka fota i dopiero teraz możemy wrócić do Biedronki. Na miejscu trzeba się spakować. Przygotować do powrotu i... po kilkunastu minutach rozstajemy się. 


Cerkiew Ikony MB Częstochowskie © amiga

Kościół Wniebowstąpienia Pańskiego w Częstochowie © amiga

Mam cichą nadzieję, że nie na długo. W końcu plany mamy na bliższą i dalszą przyszłość. Jest wiele do zrobienia, do przejechania, do odwiedzenia.
Dzięki Karolina za te kilka zimowych godzin. Było pięknie. choć po 2 miesiącach dziwnie się czułem na rowerze. To oczywiście minęło po kilku minutach gdy organizm przypomniał sobie jak się pedałuje.