16:36 - ruszam, pogoda zupełnie inna niż o poranku, jest nieźle, najważniejsze, że widać słońce, że nie pada, że niewielki ruch na drogach... Przeciwdeszczówa w plecaku, podobnie jak ochraniacze na buty :) Chce się jechać, po głowie chodzi mi opcja las... ale nie... za bardzo lało z rana. Jadę więc szosami


Pogoda się poprawiła © amiga
W Bielszowicach jednak odbijam, może nie w las, ale na drogę na Halembę, chcę zaliczyć okolice Nowego Świata, wyjechać na Gabrieli Zapolskiej, większość to asfalt, teren dopiero na odcinku nad stawy księżycowe. Ale w między czasie dość długi podjazd a o to mi chodzi... Coraz bliżej wyjazd integracyjny, trzeba trochę poćwiczyć. Za tydzień nie będzie przebacz... 

W Bielszowicach koło kopalni © amiga

Tato tłumaczył synowi jak zachować się na skrzyżowaniu © amiga

W lesie na stawy księżycowe © amiga
Wyjeżdżam z lasu nieco przed Panewnikami,, pozostała Bałtycka, budowa nowego osiedla powoduje straszny syf na drodze dojazdowej, mam nadzieję, że przy okazji ją wyremontują, tam asfaltu trzeba powoli szukać...  łatwiej jechać dziurami niż asfaltem, są równiejsze ;)

Zielone Panewniki © amiga
Do domu docieram w niezłym czasie, powrót zdecydowanie lepszy niż dojazd... a jutro już piątek i weekend :)

Dawno taka melepeta nie jechała przede mną © amiga

Ruszam około 7:08, już nie leje, lekko siąpi ;), chłodniej niż ostatnio, słońca także niewiele. Wieje w twarz. Ruch na drogach taki sobie. 
Myślałem, że uda mi się jakoś przejechać między chmurami, ale coś licho to widzę. Jadę szosami, z małym akcentem terenowym na Bałtyckiej, chociaż wstępnie myślałem by pojechać jednak Panewnicką, w ostatniej chwili jednak odbiłem ;). Warunki w lesie, nijakie. To nie jest dobry czas na wyprawy terenowe. 
Rowerówka w Kochłowicach na leśnym odcinku standardowo zalana, dalej zdecydowanie lepiej. Przed Wirkiem uwijają się ekipy remontowe, kładą chodniki, zaskoczyło nie jednak to, że z powrotem układają stare płyty chodnikowe, a nie kostkę. Ten remont to tak trochę po łebkach... Chyba, że to dopiero preludium i będą jeszcze raz to rozbierać ;) 


Znowu pada © amiga

Niebo bardzo nieciekawe © amiga

Pomimo deszczu prace trwają © amiga
Deszcz niestety coraz mocniej pada, są chwile gdzie niewiele widzę, masakra jakaś. Za to przy wyjeździe z Zabrza deszcz nagle znika, już się cieszę, liczę, że chociaż trochę wyschnę, tyle, że 2 km dalej znowu zaczyna lać... 
Do firmy docieram zupełnie przemoczony... Ciuchy się suszą... ciekawe co z tego wyjdzie... ;) Za to po południu ma być zdecydowanie lepsza pogoda. 

Wyjazd z Zabrza © amiga

Ciągle pada © amiga

Ruszam dopiero po 17, dzień był zwariowany w firmie, cieszy mnie to, że wracam rowerem. Ruch niewielki, za to całkiem sporo bikerów. Najważniejsze, że nie pada, wiatr w plecy, tylko te chmury, brak słońca trochę przeszkadza. Cóż... taki mamy klimat ;)



Rowerzyści na drogach © amiga

Gaz leci w dół © amiga
Trasa po szosach, chcę być wcześniej w domu, bez kombinowania, szlajania się, ten rok, jest wyjątkowy pod tym względem, strasznie mało zaliczam terenu, częściowo opowiada za to pogoda, a częściowo moja niechęć do jazdy po syfie... 

Policja na Wirku © amiga

Znowu Ci sami? © amiga
Od Kochłowic gdy mam w 100% wiatr w plecy rower pokazuje co potrafi, prędkość ? 40 km/h... coś pięknego... lekko wyhamowuję w Panewnikach, trochę więcej samochodów, na bałtyckiej dziury, a na Medyków podziwiam zmianę organizacji ruchy, aż dziwne, że zrobili to dopiero teraz. Pojawiło się też nowe malowania na drodze. Jest lepiej... 
Docieram do domu, czas niezły... ale jest dalej nad czym pracować... 

Fajnie gdy na drogach nie jestem sam :) © amiga


Nowe malowania, chyba poprawili przy okazji organizację ruchu © amiga

Ruszam późno, bardzo późno, wszystko przez deszcz, radar pokazuje, że około 7:20 ma się skończyć, więc czekam. Gdy ruszam już tylko kropi, niebo wygląda nieco lepiej. Na drogach... trochę korków, większość omijam... przynajmniej w Katowicach... 

Nowa, a raczej korba przeszczepiona z górala, spisuje się nieźle, góral w zamian dostanie nową, ta już zamówiona, może do weekendu będę ją miał w domu. 

Rower sunie po drodze, pomimo "mokrości" jazda sprawia mi sporą frajdę ;), ciekawe czy będę miał podobną na powrocie gdy włożę nogi do mokrych butów ;)


Znowu mokro © amiga
W Panewnikach, na około 500 metrach jedzie za mną jakaś ciężarówka, gość ma sporo miejsca by mnie wyprzedzić, z naprzeciwka nic nie jedzie, nie ma żadnych ograniczeń co co wyprzedzania, nie ma podwójnej ciągłej...  niby fajnie.... ale gdy tylko mijam wlot z Gościnnej debilowi coś odbija, naciska na klakson i tak jedzie przez około 100m. Czekał aż zacznie się ciąg pieszo rowerowy, na tym odcinku, tyle, że wjazdu na niego praktycznie nie ma, a już na bank nie przy 30 km/h.  Ta ddr-ka urywa się po około 10 metrach gdzie jest droga tylko dla pieszych z opcją przejazdu rowerem, po czym po kolejnych 10 m znowu jest ciąg pieszo-rowerowy... jakieś 50m dalej zaczyna się prawdziwa rowerówka i na całym tym odcinku słyszę dźwięk klaksonu. Gdy wjeżdżam na rowerówkę debil zrównuje się ze mną, i wylewa z siebie żółć, krótka pyskówka, odpowiadam, że jak mu coś nie pasuje niech wezwie policję. Mam go gdzieś... 
patrzę na rejestrację.... Warszawka, któż to mógł być inny...  Może ew samochód w lizingu... 

Podniósł mi ciśnienie, mogę wypić mniej kawy ;)



Debil prowadził ten samochód © amiga

Za to dalej się luzuje, deszcz już nie pada, tyle, że koła podnoszą wodę z drogi... Zaczyna się przejaśniać, pamiętam jednak, że idzie na nas kolejna chmura deszczowa... jest za szeroka by nas minęła... spodziewam się, że gdzieś w nią wjadę w okolicach Zabrza. Tak też się dzieje, na granicy z Gliwicami zaczyna kropić, później padać, a na końcu lać ;)

Remont trochę się przeciąga © amiga

Nie podobają mi się te chmury © amiga

Pusto w Zabrzu © amiga

W firmie ciuchy lecą do suszenia, buty były w ochraniaczach, ale i tak są wilgotne...  Ciekawe jaki będzie powrót... wydaje mi się, że nie powinno padać, a przy okazji będę miał wiatr w plecy :)

Znowu leje © amiga

Ruszam około 7:00, jest ciepło, słonecznie, przyjemnie, lekki wiaterek, taki sobie ruch na drogach :), Czego chcieć więcej... Trasa standardowa, w Panewnikach jednak pozwalam sobie na jazdę całą długością Panewnickiej, może odrobię trochę czasu? Cieszy mnie kolejny wyjazd, chociaż wiem, że w firmie po ponad tygodniowej przerwie dzień będzie długi i ciężki... 

W Kochłowicach przy wyjeździe z ronda w kierunku Wirka, czuję, że coś jest nie tak, jakiś luz na pedale... kilka sekund później odpada lewe ramię korby... Świetnie. 
Pierwsza myśl, rozkręciła się... cóż, staję, próbuję skręcić i... nic... Chwila analizy i... zerwany gwint... w tej chwili już nic nie zrobię, do pracy mam 19 km do domu 11... 
Szybka decyzja wracam do domu, wstępnie 1:40 spaceru... próbuję jednak jechać, na początku wcale nie idzie, wpinanie się jest bez sensu, każdy najdrobniejszy podjazd to spacer, jedynie zjazdy jakoś idą, tyle, że tych jest niewiele w tym kierunku... Po około 20 minutach opanowuję metodę dociskania ramion korby co jakiś czas sykając bokami o ramiona... jakoś idzie. Prędkość nie jest zawrotna... może 10 może 15 km/h (licznik zdjąłem, bo spodziewałem się spaceru). Kilka razy muszę stanąć bo nie zareagowałem na czas, i korba została na drodze, czy chodniku bo z nich też korzystałem wracając do domu... 
Po około 50 minutach jestem pod drzwiami... zostawiam rower i jadę do pracy pociągiem... Góral niestety ma założone opony z kolcami, za długo bym się bawił... cóż... muszę odpuścić... 
Wieczorem będę miał czas by sprawdzić co się stało i jaki będzie koszt naprawy... 

I po zawodach ;) © amiga

Niedziela do około 15 dość spokojna, chociaż z rana mała nerwówka, obsuwa czasowa... ale wszystko się udało :), Na rowery wsiadamy z Karoliną po 15, czy nawet coś około 16... czasu niewiele, muszę wrócić do Katowic, ostatni pociąg jedzie chwilę po 20... Trasa minimum to około 30 km ;), ale... jedziemy nieco inaczej... troszkę dookoła, część dróg widzę pierwszy raz, to głównie przez to, że ten odcinek traktuję najczęściej jako dojazdówkę... a trochę szkoda, Karolina coś zagaduje by odszukać kirkut w pobliżu Wolborza. Uzbrojeni w mapę i gpsa udajemy się w pobliże tego miasteczka :) Po drodze Posterunkowa zauważa bociana pasącego się na łące... ;) Trzeba stanąć, zrobić mu kilka zdjęć i ruszamy dalej... 


Bocian na łowach © amiga

Ciekawe co znalazł? © amiga

Koleżanka bociana ;) © amiga
Przed Wolborzem, w miejscu gdzie wskazuje mapa nie widać macew... nie ma niczego co wskazywałoby, na Kirkut.... coś jest nie tak, trochę błądzimy, kombinujemy i w końcu zaglądam na internet... z niego dowiadujemy się, że macewy zostały bądź zniszczone, bądź zabrane, usunięte, a w samym miejscu poi cmentarzu widać jedynie miejsce gdzie było ogrodzenie, widać doły po wykopaniu macew... 
Dziwne jest to, że końcowego aktu dewastacji, dokonano w latach 80-90. Uzbrojeni w taką wiedzę, trafiamy bez błędu na właściwe miejsce. Wydaje mi się jednak, że na mapie jest delikatny rozjazd z lokalizacją, przestrzał jest o około 200m. Niby niewiele, ale jednak. 
Do Wolborza już niedaleko, wjeżdżamy do centrum, Karolina pokazuje mi nową informacją dotyczącą szlaku filmowego... Kilka zdjęć i musimy ruszyć dalej... tyle, że czas goni, ja muszę dotrzeć na pociąg, a Karolina przed zmrokiem do Tomaszowa... 

Resztki kirkutu w okolicach Wolborza © amiga

Filmowe Łódzkie © amiga

Pełna informacja © amiga
Po pożegnaniu gnam na Piotrków Trybunalski, wiatr z północnego-zachodu nie pomaga, nawigacja mówi mi, że dojadę na 8 minut przed odjazdem... mam mało czasu, ale też wiem, że jestem szybszy od nawigacji ;), pytanie tylko o ile... 
Bez postojów wpadam na stację, na tym odcinku odrobiłem 20 minut :), kupuję bilety, coś na ząb do pociągu i idę na peron. Pociąg przyjeżdża z 13 minutowym opóźnieniem... Ech... polska kolej... 

Czekając na pociąg © amiga
Do Katowic docieram wyjątkowo późno, jest 23:30 gdy ruszam spod dworca... w domu jestem około 20 minut później... Dystans może nie imponuje, ale w rana były inne zajęcia... a wycieczki rowerowe jeszcze będą :) na co liczę... 

Dzień od rana lekko zamieszany, wczoraj Zakopane, wróciłem po 22, dzisiaj od rana szybka krzątanina, jeszcze trzeba przygotować się do wyjazdu, biorę sakwy, muszę kilka rzeczy zabrać ze sobą, w między czasie wymieniam łańcuch, smaruję łożyska w suporcie, wczoraj strasznie skrzypiały... i dalej nie wiem o co poszło. Łożyska są nowe, jedynie w środku w tulei było trochę wody i nieco piasku. Do samych łożysk nic się nie dostało... 

Wyjeżdżam jakoś po 10, mam sporo czasu, ale... po drodze zmieniam nieco kierunek podróży, skleroza nie boli, wracać mi się nie chce, wiec kierunek Załęże tam dostanę to co potrzebuję. Co jakiś czas spoglądam na zegarek, nie ma źle... po załatwieniu sprawy jadę tyłami na Kozielską, od dawna planowałem sprawdzić ten wariant, z okien pociągu widziałem, że powinno się dać tędy przejechać, pomimo, że to tereny kolejowe. 

Gdy już znalazłem się na Kozielskiej, zahaczyłem o kirkut, ostatni raz byłem tutaj z 10 lat temu... może dlatego, że zdjęcie w zasadzie tylko przez płot... chociaż niby ktoś się tym opiekuje, jakoś nie mam ochoty na szukanie, zresztą czasem też nie dysponuję jakimś nieograniczonym. Muszę dotrzeć do dworca... Pakuję się do środka, kupuję bilet i w drogę, do Częstochowy... 


Katowicki Kirkut © amiga

Zarośnięty i chyba mało dostępny © amiga
Czas zleciał, mam chwilę by coś zjeść, to pora obiadowa ;), podjeżdżam pod kebaba, jest niezły... korcił mnie chińczyk w pobliżu, ale brak wolnych miejsc na zewnątrz skutecznie mnie odstraszył. Kebab też jest dobry ;) W końcu czas na drugą część podróży... kolejny pociąg, tym razem na Piotrków Trybunalski... 

W Częstochowie © amiga

Czekając na pociąg © amiga
Po dość krótkim czasie docieram na miejsce, wsiadam na rumaka i jadę dalej już jak człowiek ;) na rowerze, kierunek Koło... Droga pamiętam, że jest mocno dziurawa, coś jednak delikatnie się zmieniło, niektóre odcinki połatane, szkoda tylko, że nie zrobiono tego na całości. Cóż... W kole przy sklepie czeka na mnie już Karolina :), Mija chwila, witamy się i ruszamy do Tomaszowa, tym razem zależy nam na czasie, musimy odwiedzić pewien sklep, tylko czy będzie otwarty, w końcu jest sobota, późne popołudnie. 
Pedałujemy jak szaleni, byle zdążyć, meldujemy się w centrum, odwiedzamy kilka interesujących nas miejsc i.... nic z tego. To czego szukamy jest niedostępne, a szkoda. W zamian postanawiamy coś przegryźć ;) Co prawda dzisiaj zlot food tack-ów w centrum, ale coś nie mamy ochoty na takie jedzenie. Dzisiaj lepszy jest slow food. Dopiero po kolacji podjeżdżamy do celu... 
W sumie pomimo krótkiej wycieczki to był udany wyjazd... :)
Dzięki Karolina :)

Piątkowy poranek, pierwszy dzień po powrocie ze szkolenia w Warszawie, 5 dni bez roweru... 
Wieczorem szybki telefon, i z Tomkiem jedziemy przejechać końcowy fragment planowanej wycieczki firmowej. W drodze jeszcze ustalany skąd, bo miejsce docelowe jest pewne ;) 
Początkowo myślimy o Korbielowie, ale gdy dojeżdżamy na miejsce jest już dość późno. Za godzinę południe, nie zdążymy przez zmrokiem. Tyle, że od Korbielowa droga nie stanowi wielkiego problemu, po prostu nie ma innej alternatywy ;) Więc tak naprawdę możemy go sobie odpuścić. Staje na tym, że zaczniemy od Námestova. Stajemy tam na parkingu, składamy rowery i w drogę, początkowo zatrzymujemy się kilka razy, bo tu koło obciera, tam coś jeszcze jest nie tak, ale po kilku drobnych regulacjach wszystko jest ok, poza moim suportem który rzęzi niemiłosiernie. Zapomniałem o nim, zastanawiam się tylko co... łożyska są w nim nowe... jakieś niemieckie uszczelnione... ale teraz nie ma czasu by się tym zajmować. Początkowo poruszamy się wzdłuż zalewu Oravskiego, spory fragment jest mocno nieciekawy, jadące dość szybko samochody nie umilają nam jazdy. Kilka dość wrednych kilometrów i odbijamy na nieco spokojniejszą trasę, kierunek Tresna. Pojawia się kilka krótkich,
ale dość stromych podjazdów. 


W Námestovie na parkingu © amiga

Jeszcze zadowoleni ;) © amiga

Nad zalewem Oravskim © amiga

Jeden z niewielu bardziej stromych podjazdów już za nami © amiga
W Tresnej ślad wchodzi gdzieś między budynki... dziwnie to wygląda, jak droga  prowadząca do domu... ale... trzeba to sprawdzić, stromy zjazd i... to dobra opcja... tak ma być. Ta ścieżka to skrót prowadzący do rowerówki, do nowej rowerówki prowadzącej w kierunku Nowego Targu. DDRka mocno zaskakuje, jest idealna jak stół, bez żadnych dziur, wybrzuszeń, dość szeroka. Wg śladu prawie cała to podjazd, ale nie jest tak źle, okazuje się, że nachylenie jest znikome, bez większego problemu da się ciągnąć po 20 km/h. 
Tomek szaleje, jedzie zrywami, gdy widzi Słowaków, naciska na pedały dogania ich, przegania, po czym staje i robi zdjęcia ;), takich miejsc obfotografowanych zaliczamy kilka  średnio co około 2-3 km... Miejsca postojowe to nowiutkie wiaty, w jednym z takich miejsc jest dostępna woda źródlana. Tuż za polską granicą odbijamy na Chochołów. Do samej miejscowości szlak wygląda tak samo. Jedyne czego mi na nim brakowało to jakiś miejsc gdzie można by kupić cokolwiek do picia czy jedzenia. Być może powstaną z... czasem.. 

Mostek nad Oravicą © amiga

Po mostku da się jechać © amiga

Szczęka mi opadła gdy zobaczyłem tą DDRkę... coś pięknego © amiga

Kilkanaście km idealnego asfaltu, przyroda i góry © amiga

Na jednym z miejsc postojowych w drodze do Chochołowa © amiga

Woda wprost ze źródła © amiga

W oddali widać już Tatry © amiga

Na trasie jest wiele takich wiat © amiga

Góry coraz bliżej © amiga

Im dalej tym piękniej © amiga

Dosłownie chwilę wcześniej z krowami pasł się bocian... - niestety zwiał gdy nas zobaczył, więc zostały tylko krowy ;) © amiga

W Chochołowie krótki postój w restauracji u Śliwy, do mety w Zakopanem zostało około 25 km. niby niedaleko, ale jednak troszkę podjechać trzeba. Część drogi prowadzi przez Kościelisko, początek to dość ostry podjazd po zniszczonym asfalcie, tyle, że krótki, za to dalej.... coś niesamowitego... 5 km zjazd... aż do Krupówek :), po drodze krótki postój przy bacówce, maślanka niesamowita... serki już się wędzą... a my jedziemy dalej, pod hotel. pozostały tylko 3 km podjazdu z niewielkim nachyleniem... 


Piękne te nasze góry © amiga

Fragment pod górkę © amiga

Śpiący rycerz na nas już czeka © amiga
Na miejscu 30 minut przerwy, na piwo, na oscypka grilowanego... i Tomek proponuje by wjechać z rowerami kolejką na Gubałówkę, szkoda, że nie wziąłem map... lepiej by się to oglądało, ale... jeżeli ta jest droga to może warto skorzystać. Wjazd dość szybki, na górze kilka zdjęć i pora zjechać, Mamy przed sobą około 50 km... do samochodu po Słowackiej stronie. 
Nachylenie po 10 i więcej stopni, rowery rozpędzają się, miejscami licznik pokazuje mi ponad 60 km/h.... nie znam tej drogi, nie wiem czy nie ma dziur, niespodzianek... przy  tej prędkości niewiele byłoby do zbierania gdybyśmy gdzieś uderzyli... więc chwilami lekko zwalniam. Psychika nie pozwala mi zupełnie puścić klamek... Za stary jestem na takie numery ;)

Czekając na wagonik © amiga

Pora powiedzieć papa Zakopanemu © amiga

Patrząc z góry wokoło Świat wydaje się lepszy © amiga

Kościół pw. Matki Boskiej Częstochowskiej w Dzianiszu © amiga
Do samej granicy gnamy jak wariaci, zresztą większość jest z górki, dopiero po jej przekroczeniu za Chochołowem, pojawiają się krótkie ale intensywne podjazdy, tym razem wybieramy drogi, to miała być w razie czego alternatywa, gdyby rowerówka się nie sprawdziła. Raczej nie wybierzemy tego wariantu, jest co prawda krótszy, ale nie tak malowniczy, mało tego trasa jest wyraźnie trudniejsza, oczywiście w drodze do Zakopanego, nam... akurat to nie przeszkadza. W niecałe 2 godziny docieramy do samochodu... Zmęczeni ale jednak zadowoleni. udało się. Tym oto sposobem mamy już przejechane około 60% całej trasy... a ta za 2 tygodnie... 

Pora wrócić na Słowacką stronę © amiga

Mocno nieszczególna DDRka © amiga

W oddali widać jeszcze Tatry © amiga

Kolejny krótki podjazd © amiga

Myjnia rowerów ;) © amiga

Sobotni wyjazd nietypowy, a może typowy? Gam w sprawie na Giszowiec, to ma zająć kilka godzin. Mogłem tam jechać na kilka różnych sposobów, ale rower jest jednak najszybszy... zero korków, zero problemów... Wpierw jednak jeszcze jedna mała sprawa do załatwienia jakiś kilometr od domu, chwila rozmowy i jadę na Giszowiec. Pogoda trochę nijaka, czuję, że coś od czasu do czasu kapie z nieba. Pomimo tego jest dość ciepło. Przejazd przez las poszedł dość sprawnie... na miejscu zaczynamy od... herbaty :) a póżniej do roboty... ;)


Rowerówka w Ochojcu © amiga

Wjazd do lasu © amiga

Miejsce postojowe, jedno z kilku © amiga

Leśny krzyż © amiga

Przejazd na Giszowcu © amiga
Gdy wracam jest coś koło 16, pogoda podobna do porannej, trasa zresztą też, pod koniec zahaczam jeszcze o myjnię, należy się to rowerowi :). Po ostatnich opadach jest na nim sporo piachu. A po powrocie cóż. Trzeba się przygotować do wyjazdu. Przez kilka dni nie dosiądę roweru... 

Pogoda nijaka © amiga

Kierunek las © amiga

Trochę kropi, ale nie wszystkim to przeszkadza © amiga

Ruszam po około 17:15, jest dość późno, tyle, że czas uciekł. Przez około tydzień nie będzie mnie w firmie, przez tydzień nie będę miał możliwości wsiąść na rower, a może jednak? Cóż... zobaczymy. 
Jest przyjemnie ciepło, w chwili wyjazdu termometr pokazuje około 23 stopni. Na drogach spokojnie, za to od groma rowerzystów... Większość jedzie z wiatrem, a ja... pcham się pod wiatr... podmuchy są silne, wiem, że powrót będzie ciężki... dam radę... ;)

Wypogodziło się, dzieciaki ruszyły na wycieczkę © amiga

Rowerzystów pełno na drogach © amiga
Mam na sobie bluzę z długim rękawkiem - jest mi za ciepło, jednak widzę, że temperatura powoli spada, w końcu jest dość późno, mijam kolejne dzielnice, próbuję mocniej nacisnąć, ale się nie da... czuję się jakby mnie siły opuściły... czy to tylko ten wiatr, czy może przemęczenie? Może jedno i drugie... 

Gaz cały czas w dół © amiga

Tym razem na szosach :) © amiga
Im bliżej domu tym jest.... gorzej... zaczyna mi po głowie chodzić, że coś mnie dopadło... mam tylko nadzieję, że nie od tego wczorajszego psa... Rana wygląda dobrze... zasklepiła się... 
Po dość długim czasie w końcu dojeżdżam do domu, jestem wykończony... Jutro za to mam parę spraw do załatwienia i oczywiście trzeba się przygotować do wyjazdu


Coś czego nienawidzę... pisanie smsów jadąc na rowerze © amiga