Dr Misio - "Pedagogika"

Krótka przejażdżka makrokeszem, znalazłem mu nowy dom... przyda się kuzynce. Dla mnie jest zdecydowanie za mały, a jakbym chciał wymienić wszystko ci mi w nim nie pasuje to musiałbym włożyć w niego 1000zł bez sensu... przynajmniej nie będzie się kurzył... 
Powrót już normalnie busem...

Dr Misio - Pogo
Plan był ambitny, miały być Goczałkowice z tamtejszymi stawami i zalewem Goczałkowickim.
Interesujące są w okolicy stawy, jeziorka, Wisła i oczywiście zalew Goczałkowicki… Szczególnie to miejsce upodobali sobie miłośnicy ptaków, tutaj zawsze i o każdej porze roku można spotkać całe stada najprzeróżniejszych ptaków, kormoranów, mew, łabędzi, kaczek, czapli…. Itd… Ale co jest jeszcze ciekawsze przynajmniej dla mnie to świetna baza do wypadu w Beskidy. Najbliższe góry są w odległości ok. 30km… może nawet ciut bliżej… Widać je stąd bardzo dobrze pod warunkiem, że pogoda dopisuje. Na całą wycieczkę mam ok. 4 godziny…

Wyjechałem z domu, cieszyłem się słońcem, ciepłem, kolorami w lesie…. Gdzieś za Kobiórem na ok. 30km… zeszło mi powietrze z przedniej opony…, stanąłem i zacząłem łatać dętkę… nowe łatki jakiegoś innego producenta i masakra… dopiero trzecie klejenie, trzecia łatka złapała… Spędziłem na tym 30 minut… w końcu ruszyłem dalej, ale już wiedziałem, że Goczałkowice muszę odpuścić… Dojechałem do pałacu w Pszczynie, ludzi jak na odpuście, więc zbyt długo nie siedziałem, kilka fotek i ruszyłem krótszą drogą do domu…. Czasu zaczynało brakować, ale po kilku km czułem, że z tylnego koła uchodzi mi powietrze… jeszcze tego brakowało, pamiętając walkę z łatkami… miałem tylko nadzieję, że powietrze nie będzie zbyt szybko uchodzić… stanąłem na chwilę dopompowałem i pojechałem dalej.

Na stacji w Piasku © amiga

Przy zamku w Pszczynie © amiga

I młoda para się znalazła © amiga
Przed Tychami kolejna krótka przerwa na dopompowanie i… katastrofa, urwał się zawór… zacząłem kombinować co tutaj zrobić… do domu w wersji najkrótszej miałem ok. 16km… dzwonić po wóz…??? Ale coś sobie przypomniałem, w końcu to Tychy.. przez to miasto jeżdżą wszystkie pociągi na Bielsko, Pszczynę, Cieszyn i dalej na Czechy, Słowację, do dość spory węzeł komunikacyjny, tyle, że ja jestem dokładnie po drugiej stronie… Analiza sytuacji i do 2 mniejszych stacji mam ok. 3km… jednej na linii Pszczyna-Katowice tyle że jak się okazało najbliższy pociąg miał być za ok. 1.5 godziny i drugiej stacyjki, gdzie jeżdżą pociągi lokalne z Tych do Sosnowca… Sprawdziłem na necie i wyszło na to, że za ok. 40 minut mam pociąg do Katowic… Przepchnąłem rower zahaczyłem jeszcze o sklep bo już zaczynałem się robić głodny i zdążyłem na pociąg, po wejściu na stację miałem tylko 5 minut do odjazdu… Wsiadłem i 10 minut później byłem już w Katowicach-Piotrowicach. 10 minut z buta do domu… 

Lech Janerka - niewalczyk

Jest brzydko, lekko mgliście, mży.... ogólnie do bani... więc jak jechać do domu? Oczywiście lasem, chyba trochę na przekór i to najbardziej leśnym z wszystkich leśnych wariantów, czyli przez hałdę na Sośnicy. Zupełnie nie przeszkadza mi 100 metrowy spacer z rowerem u boku przez torowisko, nie przeszkadza mi błoto na samej hałdzie i później w terenie, rower i tak jest niemiłosiernie brudny... dołożenie kilku warstw już niewiele zmieni. W Makoszowach jadę przez stawiki za którymi odbijam dalej, na czerwony Rudzki szlak rowerowy... Cały czas siąpi.... jest fajnie ;P tak zupełnie na przekór pogodzie... Gdy dojeżdżam do domu jestem prawie zupełnie przemoczony, w butach chlupie mi woda.... ;) Wszystko pójdzie do prania... 


W lasku makoszowskim © amiga

Lech Janerka - niewalczyk
Poranek zamglony i gdzieś delikatni mży, od czasu do czasu popaduje, jednak w Kochłowicach udaje mi się zobaczyć słońce, czyży się przetarło? Jednak nie gdy jadę dalej znowu pojawiają się ciemne chmury znowu zaczyna delikatnie kropić. Sprawdziłem przed wyjazdem prognozy, są bardzie niespecjalne na kolejne kilka dni.... Zupełnie mnie to nie cieszy, w końcu weekend za pasem...



Wstające słońce © amiga

Lech Janerka - Wieje
Pogoda się poprawiła w ciągu dnia jest ładnie ciepło, tyle, że co z tego gdy muszę jak najszybciej dotrzeć do domu. Ruszam około 17:00 a o 19:00 powinienem być w centrum Katowic wykąpany, przebrany i... bez rowera ;)

Ruszam i gnam... im szybciej tym będę miał więcej czasu. O lesie jakoś specjalnie nie myślę, o i jak... zostaje jedynie gnać ile sił w nogach szosami, a sił specjalnie nie ma... czuję zmęczenie, czuję ból promieniujący od barku do łokcia i niżej. Liczę na to, że rehabilitacja cokolwiek pomoże... w końcu ile to może rwać... 

Do domu docieram w niezłym tempie, może to nie rekord, ale na to nie liczyłem. jednak mam sporo czasu by się przygotować do wyjazdu.

Stadion Górnika Zabrze © amiga

Wieczorne mgły © amiga

Widok na Rudę Śląską © amiga

Lech Janerka "Epidemia Epilepsji"
Ciekawe kiedy w końcu oduczę się wyjeżdżać z 20 minutowym opóźnieniem. Po raz kolejny popełniam ten sam błąd, później nie mam już wyboru, muszę gonić szosami. Tak też jest dzisiaj... Na dokładkę mam wrażenie, że to kalka wczorajszego poranka, gęste mgły, widoczność ograniczona do ok 20-30 metrów, jedynie światła znaczą miejsca gdzie znajdują się samochody. Lubię mgły, ale to nawet dla mnie przesada. Im bliżej jednak jestem Gliwic tym mgły bardziej rzedną, w samych Gliwicach jest już przejrzyście. Jest też coś około 8:30... ech... 

Mgiełki unoszące się nad łąkami © amiga

Obywatel G.C. - Paryż Moskwa
Początkowo planowałem jechać lasem, zmieniam jednak plany, pomimo tego, że wychodzę przed 17:00 to muszę pojechać szosami, jestem umówiony by znajomym staruszkom poustawiać nowo zakupiony sprzęt. Pierwotnie zastanawiam się czy nie polecieć do domu tam się przebrać i dopiero ruszyć dalej. Tyle, że to strata czasu... postanawiam bezpośrednio podjechać do nich rowerem, raczej nie spodziewam się problemów z konfiguracją, myślę, że 30-40 minut powinno w zupełności wystarczyć. Gnam więc po szosach. Docieram na miejsce i tak jak się spodziewałem po kilkunastu minutach wszystko działa tak jak powinno, jeszcze dobre 20 minut rozmów o wszystkim i o niczym i mogę wrócić do domu, gdzie czeka na mnie gorąca kąpiel... ;)


Jednak jeszcze coś kwotnie © amiga

ZIYO - Magiczne Słowa

Po wczorajszym deszczowym dniu, dzisiaj wszystko wskazuje na to, że będzie ładnie. Gdy ląduję na rowerze termometr wskazuje ledwie 6 stopni... jest bardzo wilgotno i unoszą się gęste mgły. Wkrótce jednak słońce zaczyna osuszać powierzchnię ziemi, mgły zaczynają rzednąć y w końcu zniknąć. Gdy dojeżdżam do pracy jest widno przejrzyście i świeci słońce. Coś mi się wydaje, że wieczorem pojadę po raz kolejny lasem ;)


Masa kropelek © amiga

Kobranocka - List Z Pola Boju
Cały dzień padało, jest mokro, tle, że coś zaczyna się zmieniać, zaczyna się wypogadzać, gdy ruszam jest coś koło 14-15 stopni, dość przyjemnie. Szybko dochodzę do wniosku, że w lesie może być pięknie, odbijam na Makoszowy i ponownie wjeżdżam w las, identyczną drogą jak ta wczorajsza. Tyle, że wody, kałuż, rozlewisk i jeziorek jest kilka razy więcej... Błoto co jakiś czas zmusza mnie do kluczenia, kombinowania nad ścieżką przejazdu. Gdy jestem na Helembie zastanawiam się czy jednak nie pojechać przez Kochłowice... będę miał same szosy... Tylko co to zmieni? I tak buty są przemoczone..., ciuchy utytłane błotem, a rower ma na sobie sporą warstwę piachu, błota i runa leśnego... Kontynuuję jazdę lasem, zauważam sporo grzybów, tyle, że tych mniej jadalnych... jednak co kawałek rośnie jakiś... a gdy są grzyby trujące to jadalne również powinny się pokazać... Może więc w weekend na grzyby się wybiorę ?


Rosa osadziła się na płatkach © amiga

Flying Colors - A Place in Your World
Poranek dość nieprzyjemny, niby 14 stopni, ale widać, że jest mokro, że padało, prognozy wskazują na dokładkę, że może mnie coś dorwać po drodze, wybór trasy mógł być tylko jeden... szosy. Na rower wsiadam około 7:20, ruszam... mgły dość gęste, widoczność niewielka, jednak deszcze jakoś mnie omija, chociaż co chwilę mijam jego świeże ślady. Gdy jestem już na granicy Zabrza i Gliwic zaczyna kropić, deszczyk staje się coraz bardziej konkretny, coraz bardziej rzęsisty... Gdy dojeżdżam do pracy leje już solidnie... 



Słońce już wzeszło © amiga