Dymno 2013

Sobota, 11 maja 2013 · Komentarze(14)
Uczestnicy
Maxi Dance - Lato z komarami



Piątek. Jest nieco po 14:00, zbieramy się z Darkiem wyszamy w długą powróż do Łochowa – bazy tegorocznego Dymna.

Od 3 godzin jesteśmy już w trasie i minęliśmy... Częstochowę, na wróży to dobrze..., odprawa jest o 22:30. Stajemy na chwilę przy stacji, kupujemy coś do picia, Darek zagaduje coś o piwie na wieczór, ale w końcu pewnie po drodze będzie milion sklepów, większy wybór, poza tym mamy do kupienia i tak nieco więcej drobiazgów, przy okazji muszę odwiedzić bankomat, na wioskach może być problem z płaceniem kartą. Ruszamy, szkoda czasu.

Jesteśmy już za Warszawą, jest późno, minęła 21:00, o sklepach nie ma już mowy, jedynie jakiś bankomat banku spółdzielczego udaje się odnaleźć. Może coś zwojujemy na miejscu, dla mnie to naturalne, że „wszędzie” są sklepy nocne..

Sekretariat Dymno © amiga


Czekając w kolejnce © amiga


W końcu na miejscu, mamy jeszcze kilkadziesiąt minut do odprawy, instalujemy się w bazie, chwila rozmowy ze znajomymi, przygotowanie rowerów i pora na odprawę.

Odprawa, jakaś gra kaciana? © amiga


Omawiane są kolejne trasy, piesze, rowerowe, ekstremalne. Nas interesuje z wiadomych powodów rowerowa. Prezentowane są nam 2 płachty – 2 wielkie mapy (1:50000 z 1985 roku) z zaznaczonymi 35 punktami gdzieś w terenie. Jako bonus dostajemy kolejne 4 kartki A4 z „szczegółowymi” mapkami okolicy punktów. Są 3 rodzaje takich mapek, w skali 1:15000. Mapy dostaniemy oczywiście dopiero przed startem, teraz to tylko informacja, czego możemy się spodziewać. Mimochodem zostaje rzucona informacja o insektach na mokradłach, podniesionych stanach rzek i... w zasadzie tyle. W międzyczasie dowiadujemy się, że człowiek odpowiedzialny za rozstawienie PK na trasie jeszcze nie wrócił (wyjechał o 3:00).

Trochę czasu zajmuje nam jeszcze przygotowanie plecaków do jutrzejszego dnia, we znaki daje się brak piwa, bo oczywiście o sklepie nocnym mogliśmy zapomnieć. To nie Katowice, to nie Zabrze, to nie Śląsk... Pora iść spać, ustawiamy budzenie na 4:30.

Z cyklu wielcy polacy © amiga


Sobota, 4:30 – odzywają się kolejne telefony, chwilę później zaczyna lać. Patrzymy po sobie i... jeszcze kilka min w śpiworze dobrze nam zrobi. 10 min później jest już po ulewie, pora zacząć się przygotowywać, czasu jest niewiele...

Wybija 6:00 – w końcu możemy zapoznać się z mapami – nie wygląda to dobrze, do zdobycia jest 30 PK + 5 PK dodatkowych (nieobowiązkowych) ustalamy wstępnie trasę na kilka najbliższych PK – rysowanie całości nie ma większego sensu, jest tego zbyt dużo. Wstępny plan to zaliczenie PK po wschodniej stronie Liwiec. Wyznaczona kolejność PK to 16, 27, 26, 24, 25, 29, 28, 32, 30, 34, 33, 35, 20 – a później się zobaczy.

Ruszamy na PK 16 – Granica kultur, zarastająca polana
Punkt zaliczony dość szybko, spora liczba tłoczących się rowerzystów i piechurów wskazuje pozycję lampionu, dostęp do perforatora jest nieco utrudniony, trochę błota, każdy jeszcze stara się specjalnie nie zamoczyć. Na dokładkę dostępu do PK bronią eskadry komarów..., w ruch idzie spraj na komary, kleszcze i inne latające tałatajstwo

PK 27 – Jeziorko, zachodnia strona

Po raz pierwszy drobne problemy z mapami, przez 30 lat nieco się zmieniło, szkoły już nie ma, za to jest dom pomocy społecznej, zniknęły też niektóre ścieżki, na dokładkę coś nam się nie zgadza na mapach szczegółowych odległości są jakieś dziwne, miało być 1:15000, a wygląda na to, że jest inna skala 1:25000, szczęśliwie ten punkt też jest obsadzony i trafiamy na miejsce, jednak nazwanie tej kałuży jeziorkiem jest sporym nadużyciem, ruszamy dalej ścieżką, która kończy się... płotem, bokiem udaje się jakoś dostać do głównej drogi.

Pierwsze spotkanie z rzeką © amiga


Kierunek PK 26 – granica łąki i lasu przy jeziorku
Po drodze zatrzymujemy się przy sklepie na skrzyżowaniu dróg, wchodzę do sklepu, uzupełnić to czego wczoraj nie udało mi się kupić. Pakuję się i…. zaczepia nas tubylec informując że rowerzyści tam pojechali :). To też „tam” jedziemy, przy drodze stoi drogowskaz „3 laski”, jest nas 2 ale może damy radę, jedziemy. Wjeżdżamy w las, lasek co prawda nie ma, ale... jest ścięta gałąź brzozowa, leży w poprzek ścieżki, nie jest specjalnie duża, Darek najeżdża na nią i.... leży... wyglądało to nieciekawie. Ból, obtarcie, chyba to nic poważnego, na szczęście. Jedziemy dalej, próba posiłkowania się mapami szczegółowymi niewiele daje, problemów ze skalą ciąg dalszy, mimo tego udaje się odnaleźć PK. Wracamy.

PK 24 – wyspa, przejście przez odnogę Liwca od północy
Wjazd przez polną ścieżkę, później gdzieś nam ginie, jedziemy na azymut przez łąkę, później mały lasek. Docieramy do brzegu rzeki. Da się przejść nie zamaczając butów :)

Wejście na wysę? © amiga


Podziwiamy robotę bobrów, podbijamy karty i w długą.

Bobrza robota © amiga


Czeka kolejny PK

PK 25 – północny róg zagajnika sosnowego
Dość szybko docieramy na miejsce i szukamy zagajnika sosnowego, tracimy sporo czasu, widzimy, że docierają kolejni uczestnicy i... mają ten sam problem, obchodzimy wszystkie okoliczne drzewa, ale.... zagajnik moim zdaniem wygląda inaczej, tym bardziej sosnowy zagajnik. Po 30 min odpuszczamy, nie warto. Nieco psuje nam to nastrój, ale jest jeszcze spory zapas czasu i PK, więc ruszamy na

PK 28 – Róg granicy kultur

Darek na PK © amiga

Mała zmiana planów, nieco źle wyjechaliśmy, ale mamy blisko do tego PK 28 odwiedzimy chwilę później. Poważnie zaczynamy zastanawiać się nad oznaczeniami dróg na mapach, z mapy wynikało, że powinien być asfalt, a jest droga leśna, to nie pierwsze takie zaskoczenie, jednak doświadczenie Darka daje znać o sobie i bezbłędnie odnajdujemy ten PK., w tył zwrot, pora na


PK 29 – zakręt strumienia

nie mamy jakiś specjalnych problemów z tym PK, ruszam dalej na PK 32.

PK 32 – kępa drzew, mały lasek
Ktoś miał poczucie humoru opisując punkty, na szczęście nie jest on problematyczny. Więc szybki zaliczenie i pora ruszyć dalej.

PK 34 – przecinka, u podnóża wydmy
Troszkę błądzenia, kolejne miejsce gdzie coś się zmieniło od chwili wydania map którymi się posługujemy, jakby więcej budynków, więcej ścieżek, ale szczęśliwie docieramy na miejsce, lampion widać z daleka, wydmę już niespecjalnie, chociaż jest, tyle że mocno zarośnięta. Przy okazji mamy wrażenie, że komary odpuściły, tylko czemu? Podbijamy karty, w tył zwrot i na

Kolejny Pk zaliczony © amiga


PK 30 – lasek brzozowy 50m na NW od skrzyżowania
Tym razem trochę trudniej, jakieś biegające burki powodują, że mylimy ścieżki i chwilę mija zanim naprawiamy błąd i leśnymi przecinkami z grubsza trafiamy w miejsce gdzie powinien być PK. Lampion jest mocno wypłowiały, słabo widoczny w gęstwinie młodych drzewek, odnalezienie go zajmuje nam chwilę. Przez łąkę ruszamy dalej, ścieżka gdzieś nam ginie, jednak z daleka widzimy drogą do której musimy dotrzeć, jedziemy na przełaj i niewiele by brakowało abym wpadł na elektrycznego pastucha, zatrzymuję się w ostatniej chwili kilka cm od niego...

Bocian w oddali © amiga


Darek w oddali © amiga


Jest lampion © amiga



PK 33 – skrzyżowanie przecinki z drogą
Dotarcie w okolice PK zajmuje nam trochę, jednak to co tam zastajemy trochę przerasta moją wyobraźnie gdzie można postawić PK. Droga totalnie zalana, opłotkami, boczkiem udaje się przebyć z buta ok 200m przez rozlewiska, bagna, w końcu jest podbijam karty i... jak wrócić ;P, znowu na azymut , przez moczary.... komary znowu przypomniały sobie o nas.... Ewakuacja!!!

Już tyle piachu, błota a napędzie © amiga


PK 35 – kępa drzew na polu
W końcu coś przyjemniejszego sporo otwartego terenu, szybka jazda, PK mamy zaznaczony na zdjęciu satelitarnym, zero problemów z odnalezieniem, komarów nie ma ;), Podbijamy karty i w drogę.

Wiele razy spotkaliśmy się gdzieś w drodze © amiga


Kłębiące się chmury © amiga


PK 20 – róg wału
Tym razem długa prosta wzdłuż wałów przeciwpowodziowych na Bugu, trochę piachu, ale już przywykliśmy, piorunem docieramy na PK, widać go z daleka... co prawda na zdjęciu Satelitarnym wgląda to inaczej, jednak podniesione poziomy rzek i zalany teren odmieniły nieco oblicze tej okolicy.

Malownicze rozlewiska © amiga


Pk na wale © amiga


Skończyły nam się PK które zaznaczyliśmy na starcie, teraz to już improwizacja, najbliżej mamy
PK 21 – skrzyżowanie przecinek przy rowie.
Spoglądamy na mapy do PK prowadzą 2 przecinki, przy w połowie pierwszej jest na mapie zaznaczone bagno. Wybieramy tą drugą. Jedziemy przez las. Mamy do pokonania ok 1800m przez las. Pierwsze 600 jest bezproblemowe, jednak dalej ścieżka jest nieco bardziej zarośnięta, teren robi się podmokły, zwalniamy. Jadę przodem, przejeżdżam przez kilka kałuż, wjeżdżam w kolejną i.... cudem udaje mi się wylądować bezpiecznie na nogach, 2/3 koła wpadło do zalanej dziury. Wyciągam Manfreda i dalej już z buta przebijam się przez bagnisko. Nienażarte latające bestie tną nas z każdej strony. Przypomina mi się, że żaby jedzą komary, może jak zaczniemy kumkać lub rechotać to je odstraszymy, chociaż trochę? Ale nie jest nam do śmiechu rechotanie wychodzi nijak :) W końcu udaje się dotrzeć na miejsce, odbić karty i ruszamy dalej, jak się okazuje drogą która jest może trochę piaszczysta ale przejezdna i bez jakichkolwiek rozlewisk, kałuż.... ech.... Może będzie to nauczka na później? Na chwilę łączymy siły z Anią, Przemkiem poznanymi o drodze, jedziemy w tym samym kierunku na


PK17 – zachodni brzeg bagienka
Początkowo idzie rewelacyjnie, dalej zaczynają się schody nie ma ścieżek tych które powinny być, strumienie też jakieś inne... przebijamy się nieco na azymut w końcu docieramy do miejsca gdzie spodziewamy się PK, spoglądamy na mapę szczegółową, odmierzamy wg skali 1:25000 i jedziemy, ścieżka coś szybko się skończyła, chyba źle wjechaliśmy, Ania i Przemek zawracają, Przemek odpuszcza i jedzie gdzie indziej, Ania odmierza jeszcze raz drogę. Za to ja zsiadam z rowera, idę na azymut, przechodzę przez jakiś strumień, zimny, w butach chlupie, obchodzę dobry kawał okolicy i wracam. Może 20m przed miejscem gdzie czekają rowery trafiam na PK. Hmmm. Coś jest nie tak... Spoglądamy na mapy i okazuje się, że wycinki pochodzą z 3 różnych źródeł i są w kilku różnych skalach, te bardziej zielone to prawdopodobnie skala 1:25000, te niebieskawe to 1:15000 a zdjęcia satelitarne nie mają skali. Ech....
Ruszamy dalej, chwilę później zauważam brak jednego licznika, shit.... jednak wiem, że stało się to na odcinku max 200, wracam się z buta. Odnajduję go, powrót biegiem, wsiadamy na rowery i jedziemy na

PK 15 – na tyłach cmentarza sióstr zakonnych

Kawałek przez ruchliwą 62, nie jest dobrze gdy samochody z dużą prędkością wymijają nas, na szczęście tuż za mostem na Liwcu skręcamy w prawo, jest spokojniej, bezbłędnie trafiamy na PK, wracamy na główną drogę i pora rozrysować plan obejmujący kilka dodatkowych punktów kontrolnych. Przeliczamy też czasy gdy nie zaliczymy czegoś. Okazuje się, że nie warto walczyć w tej chwili do końca, zysk ze zdobytych PK może nie zrównoważyć czasu ich poszukiwania, Chyba pora zmienić strategię, decydujemy się zaliczyć jeszcze kilka okolicznych miejsc i odpuszczamy resztę, błąkania po bagniskach mamy dość, podobnie jak latających żarłocznych bestii, tym bardziej że skończył nam się środek przeciwkomarowy.
Pora na

PK 14 – kępa drzew nad Liwcem
Większość po szosach, w Stachowie zatrzymujemy się w napotkanym sklepie, klimat dość dziwny, zresztą ogólnie okolica jest dość dziwna, miałem wrażenie, że ktoś cofnął czas o przynajmniej kilkadziesiąt lat. Miejscami nie widuje się murowanych domów, są tylko drewniane na dokładkę mocno już zniszczone, obok chałup znajdują się rozlewiska, mniejsze, większe, ale są praktycznie wszędzie, za to prawie nie widać pól uprawnych bo i gdzie? Na mokradłach? Może ryż by tutaj się przyjął, ale podłoże jest piaszczyste, więc pewnie też nie... Zwierząt hodowlanych praktycznie nie widać, może jakieś pojedyncze sztuki, ale to wszystko. Drogi asfaltowe należą do wyjątku. Za to sporo starych samochodów, motorów, skuterów, działających motorynek.... Jedyne z czego tu pewnie by się wyżyło to hodowla żab na rynek francuski. Pożywienia mają pod dostatniem, samo się mnoży na bagniskach.

Chwila odpoczynku w wsiowym sklepie © amiga



Chwilę uzupełniamy braki energii w sklepie przysłuchując się lokalnej gwarze ;P knajpiarskiej i ruszamy dalej, szkoda czasu. Kawałek dalej wjeżdżamy w ścieżynkę by zdobyć PK, znajdującego się w krzakach tuż nad brzegiem rzeki. Wracając spotykamy kilku znajomych, wymieniamy kilka zdań i każdy rusza w swoją stronę. My jedziemy na kolejny

PK 13 – róg granicy kultur na brzozo-sośnie
Odnalezienie właściwej ścieżki nie stanowi problemu, jednak im dalej w las tym bardziej otaczają nas chmary komarów, miejscami robi się ciemno od nich i te ciągłe bzzzzz.... dookoła,

Leśna rzeczka © amiga


Chwilę tam spędzamy, PK i uciekamy z lasu, pewnie straciliśmy po kilka litrów krwi... musimy dostać się jak najszybciej do drogi, tam nie ma tyle tego tałatajstwa. W koło wplątuje mi się jakiś patyk, jadę dalej, nie chcę się tutaj zatrzymywać, dopiero a szosie usuwam dziadostwo. Kawałek dalej czuję bicie na kole, chyba trzeba będzie je wycentrować, patyk pewnie narobił trochę szkód..., moja wina...

I hopsasa © amiga


Wracamy do bazy, jednak po drodze zaliczymy jeszcze jeden

PK 31 – zakole rzeki od wschodu
zaczynamy już popełniać błędy, początkowo źle skręcamy, szybko jednak korygujemy błąd, mijamy rzekę i wjeżdżamy w teren, tyle że PK nie ma, postanawiamy wrócić do szosy... i pojechać nieco w kolo przecinkami, jednak coś dalej jest nie tak przecinki są, jakie jakieś dziwne, kawałek dalej jest cmentarz, pewnie jakiś nowy bo na mapie go nie ma… kawałek dalej jest kolejny mostek, kolejna rzeka. Jeszcze raz spoglądamy na mapy i... w końcu zauważamy... na mapie też jest cmentarz i są 2 rzeki... już wiemy gdzie jesteśmy, pora do lasu pora odnaleźć PK podbić karty. Wracamy do bazy. Mamy dość.

Urokliwe miejsce nad rzeką © amiga


Baza
Uff. Wróciliśmy spoglądamy na siebie, na całym ciele mamy masę bąbli po ugryzieniach komarów. Chwila na mycie rowerów, pora na posiłek. Idziemy na stołówkę i.... szok. Proszę usiąść, już podajemy... dostajemy zupę, ciężko mi określić jaki miała smak, ale była dobra, była ciepła, a przede wszystkim była...., może 30s później podchodzi do nas kolejna osoba z obsługi kładąc na stole 2 hot-dogi. Patrzymy po sobie ale ok. Nie mija nawet10s i dostajemy kolejne 2 hot-dogi. Z opadniętymi szczękami patrzymy po sobie, po obsłudze.... wow.... Logistyka na najwyższym poziomie. W McDonald's mogą się od nich uczyć.

Posiłek w bazie rajdu © amiga


Minęła dobra godzina po zimnym prysznicu i wstępnym zapoznaniem się z wynikami ruszamy w drogę powrotną...

Wstępne wyniki © amiga


Było ciężko, sporo bagien, piachu, a przede wszystkim komarów dawał się we znaki. Jednak coś jest w tym maratonie, coś innego ,niepowtarzalnego, teren łaski jak stół, ale można się zmęczyć. Już za rok kolejna edycja :)


Komentarze (14)

Myśmy siedzieli we dwóch i myślałem, że ten talerz to dla nas obu, ale za chwili przynieśli następny :-)

djk71 19:41 środa, 15 maja 2013

Ha, ha, mnie też zaskoczył talerz z hot-dogami, ja już po grochówce byłem pełny ;)

surf-removed 19:29 środa, 15 maja 2013

Jurek57 Niby tak, ale czasami może przymnknąć oko :)
mors Jam niegodzien takiego zaszczytu. Niemniej dzięki :)

amiga 07:14 środa, 15 maja 2013

Amiga, powinieneś się dać sfocić wśród Wielkich Polaków. ;)
Z resztą wiele osób z BS też się by kwalifikowało. ;)

PS. rzetelna relacja. ;]

mors 22:29 wtorek, 14 maja 2013

Sprawiedliwość jest ... ślepa .

Jurek57 19:11 poniedziałek, 13 maja 2013

Jurek57 Patrząc na okolice, na to jak wyglądają okoliczne wioski to pewnie sam bym napadł na bank. Powinna to być okoliczność łagodząca...

amiga 18:42 poniedziałek, 13 maja 2013

Sprostowanie:
Z Łochowa pochodzili napastnicy którzy 10 lat temu napadli na Kredyt Bank w Warszawie.
Największy napad na Bank w PRL był w Wołowie 1962 roku.
Przepraszam za wprowadzenie w błąd !

Jurek57 18:41 poniedziałek, 13 maja 2013

Kajman ale dzięki temu jest okazja poznać Polskę z innej strony
Jurek57 otego nie wiedziałem, poszukam czegoś więcej w necie
Limit Zabawa super... to fakt..., spróbuj może Ci się spodoba..., Kosma organizuje co chwilę coś... na poczatek starczy...
Tymoteuszka Przed wyjazdem przeglądałem kilka relacji... i... niby wiedziałem czego się spodziewać, ale... i tak przerosło to moje wyobrażenia. Niemniej było świetnie, nawet komarom mogę wybaczyć :) - jak tylko zejdzie opuchlizna ;P
Panther Zabawa jest świetna..., jednak proponuję pamiętać, że to głównie zabawa..., nie warto zapominać o wszystkim, warto rozglądać się dookoła
Djk71 A coś z nimi nie tak ?
Było kilka takich chwil które chyba długo będziemy pamiętać :), niby drobiazgi..., komary, patyk brzozowy, komary, przecinka przez bagno (gdy z 2 strony było sucho), komary, sklep a przede wszystkim komary ;P
Ps. to ja dziękuję, a w zasadzie powinienem powiedzieć że to przez Ciebie tułam się po jakiś bagniskach, ale jest zaj..e fajnie :)

amiga 18:41 poniedziałek, 13 maja 2013

Kajman
Tylko nie ciągnij wątku... ;-)
Jurek57
O tym to nie słyszałem...
amiga
Ze zdjęciami pojechałeś... ;-)
Pastucha nie zauważyłem nawet kiedy się zatrzymałeś. Pewnie też bym na niego wpadł.
Dzięki za super towarzystwo.

djk71 16:54 poniedziałek, 13 maja 2013

Bardzo ciekawa relacja ;-)
Wybieram się również na rowerowy rajd na orientację.
Ciekaw jestem czy mi się spodoba.
Oczywiście dystatns do pokonania będzie mniejszy.
Podsyłam link www.zkompasem.pl
Niestety z Katowic pewnie na niego nie przyjedziesz.
Szkoda wielka
Pozdrawiam serdecznie

panther 16:46 poniedziałek, 13 maja 2013

I za to kocham DYMNO!!!!!! choć byłam na nim tylko raz, rok temu.
Zazdrościłam Wam do tego stopnia, że w przed dzień zawodów wybrałam się sama, też poszukać pewnego punktu kontrolnego, też do lasu, też w wodzie, też w bagnach/torfowiskach i też z komarami :) hehheh
Gratuluję!!c :)

Tymoteuszka 10:26 poniedziałek, 13 maja 2013

Ślad ładnie pogięty :-) Ale z relacji wychodzi na to, że chyba mieliście całkiem niezłą zabawę :-)

limit 06:08 poniedziałek, 13 maja 2013

Super relacja , pięknie !
A propos , wielkich polaków ... "łochowskich"
Powinna być w Łochowie wzmianka o największym skoku na kasę za komuny !(ponoć krwawym)
pozdrawiam

Jurek57 19:00 niedziela, 12 maja 2013

Was to ciągnie w krzaczory:)

Kajman 18:51 niedziela, 12 maja 2013
Wpisz cztery pierwsze znaki ze słowa upach

Dozwolone znaczniki [b][/b] i [url=http://adres][/url]