Wyprawa wzdłuż zachodniej granicy z Karoliną - dzień 6

Poniedziałek, 24 czerwca 2019 · Komentarze(0)
Uczestnicy
Pobudka bardzo wczesna, o 4:55 opuszczamy nasze lokum. Za trochę ponad godzinę mamy pociąg z Chojny. Plan zmodyfikowaliśmy chcemy być nieco więcej czasu nad morzem, trudno, może kiedyś przejedziemy ten brakujący odcinek ONR? Chociaż im bliżej północy tym bardziej był on nijaki. Fakt, asfalt, oznaczenia itp... Tyle, że część południowa była zdecydowanie fajniejsza. 

Wsiadamy na rowery i gnamy ile sił w nogach, do przejechania kilkanaście km. Mamy spory zapas czasu, ale... lepiej być wcześniej... tym bardziej, że wypadałoby coś sfotografować ;)  Wita nas piękny wschód słońca :) Co chwilę zatrzymujemy się.. Gra świateł i porannych mgiełek jest niesamowita :) Wynagradza nam to wczesną porę wstawania :)
Wschodzące słońce w okolicach Morynia :)
Wschodzące słońce w okolicach Morynia :) © amiga
Uwielbiam takie widoki
Uwielbiam takie widoki © amiga
Jest pięknie :)
Jest pięknie :) © amiga
Delikatne mgiełki
Delikatne mgiełki © amiga
Ruiny kaplicy św. Gertrudy
Ruiny kaplicy św. Gertrudy © amiga
Dojeżdżamy do Chojny, wiemy, że nie musimy się spieszyć, na spokojnie zatrzymujemy się tu i tam. Stara część może nie jest imponująca, ale warta odwiedzenia i sfotografowania. Dojazd na dworzec PKP trochę nam jednak zajmuje. Wjazd nie jest oczywisty, oznaczenia są mylące, a mapa... cóż... też nie jest jednoznaczna. Tak więc musimy skorygować nasz wariant przejazdu. 
Na peronie jest już spora grypa ludzi. Pewnie jadą do pracy... Trochę na nas zerkają zdziwieni, trochę z zazdrością... 

Przyjeżdża pociąg na szczęście niskopodłogowy, pakujemy się do Środka i jedziemy do Szczecina. 
Brama Świecka w Chojnie
Brama Świecka w Chojnie © amiga
Ratusz w Chojnie
Ratusz w Chojnie © amiga
Kościół pw. NMP w Chojnie
Kościół pw. NMP w Chojnie © amiga
Brama Barnkowska w Chojnie
Brama Barnkowska w Chojnie © amiga
Pod bramą Barnkowską
Pod bramą Barnkowską © amiga

W Szczecinie planowaliśmy krótki objazd centrum i wszystko by się udało gdyby nie to, że trwa remont dworca. Peron 3 nie istnieje. Czwarty jest odseparowany od pozostałych, nie działa winda... Spacer po schodach i dotarcie do dworca zajmuje nam dobre kilkanaście minut... koszmar... Na dworcu kupujemy bilety na dalszą podróż... mamy chwilę czasu więc kupujemy coś w sklepiku... Obsługa nieprzyjemna, kobieta ma minę jakbyśmy jej krzywdę robili zamawiając hotdogi... Drugi raz tutaj nie kupimy nic... 

Pociąg do Świnoujścia już czeka na peronie pierwszym, na szczęście nie musimy targać rowerów po schodach... wchodzimy do środka i... pociąg jest trochę napchany... 

Wysiadamy w Świnoujściu, prom czeka, wsiadamy i płyniemy na drugą stronę. Jedziemy przez miasto i... mam wrażenie, że dookoła same święte krowy... nie patrzą, pakują się pod koła. Nie reagują na proste słowa, przepraszam..., uwaga... itp... 

Na promie w Świnoujściu
Na promie w Świnoujściu © amiga
Centrum Świnoujścia
Centrum Świnoujścia © amiga
Zabudowania w Świnoujściu
Zabudowania w Świnoujściu © amiga
Wnętrze kościoła Matki Bożej Gwiazdy Morza
Wnętrze kościoła Matki Bożej Gwiazdy Morza © amiga
Zahaczamy o informację turystyczną, dostajemy mapy.. i jedziemy odszukać wiatrak.... szlak na mapie ma się nijak do tego co jest w terenie. niewiele się zgadza. Przywykliśmy też do idealnych ścieżek po stronie niemieckiej, a tutaj z sakwami musimy walczyć z piachem... Udaje się jednak znaleźć właściwą drogę i podejść na plażę by zrobić kilka zdjęć. Teraz kierujemy się do części uzdrowiskowej i dalej do niemieckiej.... 

Kościół pw. Matki Bożej Gwiazdy Morza
Kościół pw. Matki Bożej Gwiazdy Morza © amiga
Wieża wodna w Świnoujściu
Wieża wodna w Świnoujściu © amiga
Marina w Świnoujściu
Marina w Świnoujściu © amiga
Fort Anioła
Fort Anioła © amiga
Pierwszy nasz kontakt z morzem w tym roku :)
Pierwszy nasz kontakt z morzem w tym roku :) © amiga
Ale pusto na plaży....
Ale pusto na plaży.... © amiga
W oddali wizytówka Świnoujścia
W oddali wizytówka Świnoujścia © amiga
Wiatrak przy wejściu do portu
Wiatrak przy wejściu do portu © amiga
Pierwsze parawany już stoją
Pierwsze parawany już stoją © amiga
Część uzdrowiskowa Świnoujścia
Część uzdrowiskowa Świnoujścia © amiga
Główna promenada
Główna promenada © amiga

Część uzdrowiskowa, jest koszmarka... tysiące ludzi, tysiące turystów, oczy musimy mieć dookoła głowy, to, że droga oznaczona jest dla rowerów nic tutaj nie znaczy. Święte krowy są wszędzie... Marzę o tym by to się już skończyło... Odcinek nieco bardziej leśny trochę poprawia nasze humory, docieramy do granicy. Dalej już w części niemieckiej nie jest lepiej... Koszmary wracają... W końcu zapada decyzja. Uciekamy stąd, objedziemy jeziorko i tyle nas tutaj widziano. 

Szlak prowadzi nas przez leśny odcinek
Szlak prowadzi nas przez leśny odcinek © amiga
Granica państwa
Granica państwa © amiga
Po niemieckiej stronie
Po niemieckiej stronie © amiga
Ciekawa zabudowa
Ciekawa zabudowa © amiga
Jakiś dworek?
Jakiś dworek? © amiga
Ciekawa konstrukcja mola
Ciekawa konstrukcja mola © amiga
Nie ma specjalnie chętnych na kąpiele
Nie ma specjalnie chętnych na kąpiele © amiga
Jeszcze raz molo
Jeszcze raz molo © amiga
Zdecydowanie lepsze drogi ;) dla nas oczywiście
Zdecydowanie lepsze drogi ;) dla nas oczywiście © amiga
W końcu nie ma samochodów
W końcu nie ma samochodów © amiga
Z daleka od promenad i uzdrowisk jest lepiej... choć i tutaj mam wrażenie, że mieszkańcy chodzą naburmuszeni. Zaskoczyło mnie to, że i Niemcy nie znają przepisów. Któryś przyczepił się, że nie jedziemy po chodniku. Fakt był dopuszczony na nim ruch rowerowy, ale to nie droga dla rowerów. Nie ma obowiązku tamtędy jechać. Puszczają nam nerwy... Północno-zachodnia  kraina chyba nie jest dla nas... Skręcamy z powrotem do Polski. Niby kilkanaście km do przejechania, ale obydwoje jesteśmy wyczerpani psychicznie. Staramy się unikać głównych dróg... choć  nie zawsze udaje się je ominąć. Dopiero droga przez las do Ahlbeck jest przyjemna. Przejeżdżamy przez granicę i jakiś burak tym razem polak zaczyna na nas trąbić. To kolejna święta krowa... Obiecuję Karolinie, że więcej nasze rowery tutaj nie postawią koła... 

Zabudowa Sellin
Zabudowa Sellin © amiga
Wioska z domami ze strzechy
Wioska z domami ze strzechy © amiga
Pierwszy las mamy taki odcinek leśny po niemieckiej stronie
Pierwszy las mamy taki odcinek leśny po niemieckiej stronie © amiga
Trochę nietypowe zabudowania wsi niemieckiej
Trochę nietypowe zabudowania wsi niemieckiej © amiga
Nad jeziorem Wolgastsee
Nad jeziorem Wolgastsee © amiga
Rowerówka do Ahlbeck
Rowerówka do Ahlbeck © amiga
Przynajmniej jest trochę cienia
Przynajmniej jest trochę cienia © amiga
Fajny kawałek trasy
Fajny kawałek trasy © amiga
Bunkier przy DDRce
Bunkier przy DDRce © amiga
A może do Grodna?
A może do Grodna? © amiga

Z Świnoujścia kierujemy się na wschód, przez Międzyzdroje, jak tylko się da korzystamy z leśnych duktów po których prowadzi trasa R-10. Gdzieś po drodze po raz kolejny odzywa się dętka... Przecież wkleiłem łatkę na oponę, co jest... gdy po raz kolejny w trakcie wycieczki zaglądam do środka okazuje się, że pośpiech przy poprzednim łataniu spowodował to, że łatka odpadła. przykleiła się jakieś 20 cm dalej ;) Zakładam kolejną dętkę... i ruszamy.. Na miejscu popracuję trochę nad oponą. 

Nie mamy ochoty na fotografowanie, po prostu chcemy dotrzeć do mety... Mijamy Międzyzdroje bez postoju. Ludzi pełno... kolejne Krupówki... Do Wisełki jedziemy główną drogą przez Woliński Park Narodowy. Jesteśmy osłonięci od słońca, ale za to podjazdy dają nam popalić ;) Tego się nie spodziewaliśmy, ale... cóż... jest to jakaś odmiana.... 

Docieramy do Wisełki, stawiamy rowery przy znaku Woliński Park Narodowy i... z koła uchodzi mi powietrze... Do mety jest może 400m . Nie mam ochoty na pompowanie, na łatanie, wymianę dętki... Prowadzę rower. Ten dzień jest koszmarem... 

W Wolińskim Parku Narodowym
W Wolińskim Parku Narodowym © amiga
Zabudowania w Wisełce
Zabudowania w Wisełce © amiga

I pewnie tak bym go zapamiętał gdyby nie Pensjonat w którym mamy zarezerwowany pokój... Właściciele witają nas serdecznie. Rowery dostają swoje miejsce zamykane na klucz, do którego mamy dostęp tylko my. Po szybkim rozpakowani się schodzimy do restauracji i w ciągu kilku minut dostajemy pyszny obiad... coś czego potrzebowaliśmy. Na dokładkę w ramach oczekiwania na obiad właściciele nas zabawiają. Okazuje się, że też jeżdżą na rowerach... Podpowiadają nam niektóre trasy. Dziwią się, że wybraliśmy główną drogą dojazdową do Wisełki... ale nam zależało na czasie... Obiad i poobiedzie minęło w miłej atmosferze. Dzień został odczarowany...  A my po kąpieli ustalamy kolejne miejsce noclegowe, składamy rezerwację i postanawiamy się udać na plażę na zachód słońca.
Droga prowadzi borem, lasem... Kilometrowy spacer był nam też chyba potrzebny. Na plaży słońce już nie praży... Zachodzi za horyzontem... Trochę spacerujemy... tu i tam. Cykamy foty. Gdy całkowicie zniknęło w morskiej toni ewakuujemy się do pokoju. W lesie jest prawie kompletnie ciemno, ale droga dalej jest widoczna. Jest coś koło 23 gdy udajemy się na spoczynek. 

Słońce coraz niżej
Słońce coraz niżej © amiga
Spacerowicze na plaży
Spacerowicze na plaży © amiga
Jeszcze dobre pół godziny do zapadnięcia zmroku
Jeszcze dobre pół godziny do zapadnięcia zmroku © amiga
Uwielbiam takie klimaty
Uwielbiam takie klimaty © amiga
Szałas o zachodzie słońca
Szałas o zachodzie słońca © amiga
Morze jest spokojne
Morze jest spokojne © amiga
Mimo tego, że większość dnia nas "denerwowała" to jednak wschód i zachód słońca wiele nam wynagrodził, a właściciele pensojany w Wisełce odczarowali nam ten dzień... 



Część relacji jest na stronie PodPrad.info, opisany trochę innej perspektywy niż na blogach BS...

Komentarze (0)

Nie ma jeszcze komentarzy.
Wpisz cztery pierwsze znaki ze słowa licac

Dozwolone znaczniki [b][/b] i [url=http://adres][/url]