Bieszczadzkie Anioły - Stare Dobre Małżeństwo


Jest bardzo późnio, niestety ten tydzień będzie tak miał, a coś mam wrażenie, że i następny będzie wyglądał podobnie. Niemniej udaje mi się wyjśc z firmy. Czuję że drobny deszczyk dalej siąpi. Nie jestem fanem takiej pogody, z drugiej strony mogło lać cały dzień podobnie jak wczoraj. Nie pamiętam kiedy była tak pakudna wiosna, w zasadzie to jej brak, brak słońca, szarobure dni, prawie jak zima. a kysz, poszła... Pozostaje czekać na lato i mieć nadzieję, że w końcu zrobi się chociaż odrobinkę cieplej.


Ruszam sod firmy i pozostaje mi jazda szosami, nie mam najmniejszej ochoty na teren, na szwędanie się po hałdach, po rozmokłych gliniastyh ścieżkach. Na ulicach też sennie, ruch minimalny, zaczęły się wakacje czy co? W zasadzie akurat ten aspekt jazdy drogami pasuje mi jak najbardziej i więc nie będę na niego narzekał ;) Dzięki temu udaje się bezpiecznie przejechać całą trasę nie napotykając debili za kierownicą. Na Ligocie wjeżdżam na kawałek terenu, mały bo mały, ale... jest tutaj dziwnie sucho, zero kałuż, jestem w szoku.... Może nie jest tak źle w lesie? Może jednak warto tam wjechać? Zobaczymy jakiego psikusa spłata nam pogoda jutro ;P


2 fotki sprzed kilku dni

Wiadukt kolejowy pomiędzy Ochojcem a Ligotą © amiga

Kwitnące akacje, żeby tylko kolców nie gubiły © amiga

Closterkeller-Halo Ziemia


Poranek mokry, ciężko mówić o jakiejś ulewie, niemniej drogi wszystkie mokre, a z nieba kropi delikatny deszczyk i unosi się mgła. Po wczorajszej podróży Kolejami Śląskimi odechciało mi się na dłużej korzystania z tego środka transportu. Efekt przejazdu do/z pracy to 4 godziny w plecy i kieszeń lżejsza o 16zł. Okazało się, że KŚ zrezygnowały z biletów strefowych i z założenia podniosły ceny o ok 25% przy okazji likwidując ok 50% połączeń na trasie Katowice-Gliwice. Myślę, że w dłuższej perspektywie spółka skończy podobnie jak przewozy regionalne. Na szczęście ustawa dopuszczająca upadłość spółek kolejowych chyba już przeszła, pora dobić coś czym nie potrafimy zarządzać i wpuścić zewnętrznych przewoźników, gdzie prezes nie będzie się tłumaczył chorobą psychiczną i nie będzie miał pasażerów głęboko w poważaniu.

Sama trasa przy lekkim opadzie i szosami, o wjeździe do lasu nie ma mowy, nie chce mi się czyścić roweru po każdym przejeździe. Nowa ścieżka rowerowa w Kochłowicach pokazała na co ją stać, tak jak podejrzewałem nie jest czyszczona/zamiatana, w efekcie na całej jej długości zbierają się śmieci, patyki, szkło, piasek itd, o wyminięciu kałuż też nie ma mowy, bo po lewej stronie z jezdni sterczą odblaski. Najechanie na nie może skończyć się katastrofą. W Zabrzu Kończycach w najlepsze trwa remont kilku ulic i torowisk. Długie korki, zmuszają mnie do jazdy po chodniku, przejazdu przez torowiska itp. Dopiero od Maciejowa jest nieźle. Docieram do pracy, ciuchy mokre od potu nie od deszczu :) Pozostała kąpiel i do pracy.

Pustynia błędowska - fotosketcher © amiga

Sweet Child'O Mine by pARTyzant


Niedziela, poranek. Cóż można zrobić z takim dniem, tym bardziej, że świeci słońce i w końcu jest ciepło... Rano kontrolny sms i.... w te pędy zbieram się. Kierunek Radzionków przez Zabrze-Helenkę. Może uda mi się dotrzeć ma czas i z wszystkimi pojedziemy rowerami... na zawody Family Cup w Radzionkowie. Trasa do Zabrza przebiega standardowy mi drogami którymi poruszam się praktycznie na co dzień gdy jadę szosami do pracy.

Portret Kosa o poranku © amiga

Nie ma dzisiaj czasu na zatrzymywanie się, focenie, czy cokolwiek innego, jedynie czerwone światła przeszkadzają. W niezłym tempie docieram w okolice Biedronki na Helence. Telefon..., wszyscy już wyjechali, już są w drodze, nie pytam czy na rowerach, bo wydaje się to oczywiste ;P. Poczekają na mnie w Stolarzowicach. Tylko kilka km więc w te pędy ruszam dalej. Dojeżdżam niedaleko kościoła i... są... czekają na mnie, tylko czemu w samochodzie? Hmmm... Pakuję rower na bagażnik i pora nieco pogonić do Radzionkowa, jest już późno. Cel Księża Góra i ośrodek MOSiRu.

Obiektywnie profesjonaliści © amiga

Nawet się cieszę, że pojechałem samochodem, rowerem pewnie kluczyłbym po okolicy kombinując jak tu dojechać, droga jest magiczna. Rynek, jakiś wąski przesmyk pod wiaduktem kolejowym i..... podjazd... :) aż żal, że nie wjeżdżam na rowerze. W każdym bądź razie znalazłem kolejne miejsce gdzie chcę wrócić :) i zmierzyć się z tym :), może się uda jeszcze przed wypadem na śnieżkę? Kto wie....

Na trasie zawodów © amiga

W końcu jesteśmy na miejscu, chwila na przywitanie się ze znajomymi, i pora na mały przejazd po trasie Igorka, trasa nie wydaje się jakoś specjalnie trudna. Jest jeden nieprzyjemny podjazd, jednak sam trasa nie jest specjalnie trudna technicznie. Mierzył jużsię z o wiele trudniejszymi wyzwaniami więc, nie spodziewamy się kłopotów.

Wszyscy już skupieni © amiga

W blokach startowych © amiga

Tuż po starcie © amiga

Chwila oczekiwania i w końcu rusza na trasę, pierwsze okrążenie, jest pierwszy, rewelacja, jednak na kolejnym podjeździe nie jest już tak miło, jeden z zawodników go wyprzedza, próba dogonienia go nie przynosi skutków, brakło niewiele..., niemniej wielki brawa za zajęcie 2 miejsca :)

Pudło zaliczone © amiga

Mija trochę czasu na trasę rusza kosma100, a my z Igorkiem udajemy się na obchód trasy, w międzyczasie wybierając ciekawe miejsca do fotografowania zawodników na trasie.

Spoglądając z góry © amiga

Z górki na pazurki © amiga

Wkrótce dociera jako II w swojej kategorii, a ja dostaję sygnał, że za chwilę na trasę rusza Wiktor, znajdujemy ciekawe miejsce opodal mostka, i czekamy, czekamy.... mija 10 min, 15, 30... kolejny tel...jest małą obsuwa, W końcu rusza, a my poruszamy się wzdłuż trasy, podjazd na mostek to masakra.

Na podjeździe na mostek © amiga

Na pierwszym okrążeniu już leży kilku zawodników, paskudny podjazd i śliskie podłoże nie przujająw tym miejscu zawodnikom, teraz długi gliniasty podjazd, w końcu prosta dłuższy zjazd, agrafka i rynna toru saneczkowego.... I tutaj zaczyna się gehenna większości uczestników, bardzo trudny podjazd, może nie specjalnie stromy, jednak kamieniste podłoże z warstewką błota daje się wszystkim we znaki, Przyglądając się zawodnikom to może 2-3 osoby jakoś przejechały po tym czymś.. Końcówka to już upragniony zjazd, można w końcu chwilę odpocząć, nie długo, kółek jest w sumie 6... każde kolejne wysysa siły, męczy... W końcu upragniona meta, koniec wyścigu :)

Bo ja jestem proszę pana na zakręcie © amiga

Patrząc na zmagania zawodników cieszę się, że odpuściłem, że nie pojechałem na tej trasie.
Po zmaganiach pozostało oczekiwania na zakończenie imprezy, czas mija powoli, świecące słońce wysysa resztki sił. Chyba wszyscy odczuwamy zmęczenie, tym bardziej, że każdy start jest sporo opóźniony, zawody kończą się ok 17:00.

Igor, Bruce Lee, karate mistrz ;P © amiga

Ruszamy jeszcze na objazd trasy Wiktora, rynna toru saneczkowego pokonuje nas wszystkich, chyba najlepiej radzie sobie Darek . Jednak pora kończyć dzisiejszą przygodę.

Hops w kierunku mety © amiga

Żegnamy się ze znajomymi i ruszamy w drogę powrotną, początkowo podczepiam się do samochodu Darka, docieram na Helenkę, Mam jeszcze godzinę do wyjazdu, jest chwila na pogaduchy, tym bardziej, że przyjeżdżają dawno nie widziani Adam, Aga i Kuba :). W efekcie wyjeżdżam po 19:30, decyzja prosta, jak najszybciej po szosach, czas goni..., Na DDR w Rokitnicy spotykam Olka na kijkach, chwila na rozmowę, cieszy mnie, że czuje się lepiej, że wraca do formy, jest szansa iż uda mu się jeszcze w tym roku pojeździć. Najważniejsze to nie podawać się, Krótkie pożegnani i każdy leci w swoją stronę. Dojeżdżam do centrum Zabrze w pobliże płaskorzeźby ;P i... spotykam dawno niewidzianego Jacka :), mija kilka minut rozmowy, fajne jest się zobaczyć po tak długim czasie, jednak czas mnie goni, Jacka zresztą też, więc musimy się rozstać. Ruszam dalej, odpalam wszystkie lampki, słońce powoli chyli się ku horyzontowi, jeszcze 30-40 min z zapadnie zmrok. W domu jestem ok 21:20. Dziwny to był dzień, wiele spotkań, większość z zaskoczenia. A swoją drogą to ciężko jest przejechać przez Zabrze nie spotykając znajomych :)