Po Kielcach z Karoliną

Na początek małe wytłumaczenie, od kilku miesięcy w zasadzie żadnego wpisu nic... na blogu. Może to zmęczenie..., może kryzys..., może po prostu brak czasu, wiosenne postanowienie jest jednak takie by uzupełnić bloga. Zajmie to pewnie trochę czasu... Ważne by w tej chwili nie generować kolejnych zaległości, więc... będę się starał bieżące wycieczki opisywać w miarę bez opóźnień, a resztę uzupełnić w "wolnej" chwili.

Wycieczka zupełnie niespodziewana..., nieplanowana, o możliwości wyjazdu do Kielc dowiedziałem się popołudniu w sobotę. Szybkie sprawdzenie możliwości dojazdu, pogody, przegląd map... i już wiem. Z pociągami nie ma problemu, dojazd względni szybki kolejami świętokrzyskimi, pogoda w porządku, chociaż różnica temperatur pomiędzy porankiem a południem spora… około 12-13 stopni… Za to chyba największy problem to mapy okolicy, w chwili gdy mam potwierdzenie, że jedziemy, jestem w „lesie”. Dopiero o 20:30 docieram do cywilizacji zwanej Dworcem PKP Katowice lub jak kto woli Galerią Katowice . Kupuję bilet oraz kilka map  W domu na analizę tego co można zobaczyć pozostaje niewiele czasu, a trzeba jeszcze przygotować rower, spakować się itd. Zaglądam na szybko na zakupione mapy, później na gogle maps, Polskę Niezwykłą i w sumie to na tyle, nie nakreślam żadnego planu. Wiem że warta odwiedzenia jest Wietrznia, Kadzielnia, Karczówka, na mapie widziałem kirkut i w zasadzie tyle. Z rana końcówka zbierania się… wyjeżdżam jest rześko… 2 stopnie. 6km później docieram na dworzec PKP. Przyjeżdża pociąg, wsiadam, już w trasie dowiaduję się, że jestem w niewłaściwym pociągu, bo mam bilet na trasę przez Sędziszów, tyle, że co mnie to… dla mnie ważne są Kielce, a nie Sędziszów. Na dworcu w Katowicach w odstępie 5 minut wyjeżdżały 2 pociągi do Kielc, tego samego przewoźnika… W pociągu ponad 2 godziny odpoczynku…, zaglądam jeszcze raz na mapy, sprawdzam na komórce co nieco i tyle… Koło 9:30 dojeżdżam… umawiamy się na głównej stacji PKP… Karolina już na mnie czeka, dojechała nieco wcześniej, chwila przywitania, gnam jeszcze do kasy by kupić bilet powrotny na 16:00. Omawiamy pokrótce miejsca które warto odwiedzić, Po pierwsze Rynek i pobliski pałac Biskupów…

Zniewalający uśmiech :) © amiga Po drodze zatrzymujemy się przy ławeczce, by zagrać w szachy 
Pan tu chyba nie siedział © amiga
Obowiązkowa przerwa na Rynku, strasznie pusto, ale może to efekt tego, iż to niedziela na dokładkę przed 10:00… normalni ludzie chyba jeszcze śpią o tej porze.

Rynek w Kielcach © amiga

I tutaj dotarło chrześcijaństwo © amiga
W pobliżu jest pałac Biskupów Krakowskich, podjeżdżamy, ale coś dziwnie dużo ochroniarzy, na dokładkę dziedziniec ogrodzony jest zasiekami… Nie ma co nawet próbować wejść do środka, robimy tylko kilka zdjęć i ruszamy dalej.
Pałac Biskupów Krakowskich © amiga
Poniżej pałacu znajduje się alejka… artystów, zatrzymuję się przy Niemenie…

Czesław Niemen © amiga
Obieramy kierunek Kadzielnia, jest niedaleko, jednak… początkowo jedziemy za grupą bikerów, jednak później oni podążają w swoją stronę a my wjeżdżamy na szczyt, pod pomnik Katyński
Hmm... dziwny jest ten znak © amiga

Katyń 1940 © amiga

W hołdzie Kielczanie © amiga

Bo nie można zakopać pamięci w dołach © amiga
Kawałek dalej możemy z góry podziwiać panoramę Kadzielni
Panorama Kadzielni © amiga
I ruszamy dalej, na mapie zauważamy dziwną nazwę ulicy – Mahometańska, Karolinie gdzieś się kołacze, że jest lub był w okolicy cmentarz spod znaku półksiężyca. Cóż sprawdzimy. Zahaczamy o cmentarz prawosławny i wojskowy, ale po półksiężycach nie ma śladu. Dopiero w domu szukam jakiś informacji dotyczących nazwy tej ulicy i okazuje się, że takowy cmentarz był… przed pierwszą wojną światową.

Na cmentarzy prawosławnym © amiga

Cmentarz wojskowy © amiga

Pomnik.... tylko napis na nim w wersji połącz kropki © amiga Za to tuż obok cmentarza prawosławnego zaskakujący pomnik, nie wiedziałem, że mamy w Polsce coś takiego, poświęconego ofiarom zamachów terrorystycznych. Zresztą patrząc na bryłę pomnika nasuwa się tylko jedno skojarzenie – 11 września 2001.

Chyba najbardziej zaskakujący pomnik poświęcony ofiarom zamachów terrorystycznych © amiga
11 wrzesień 2001 © amiga

Kolejne tablice - kolejne daty © amiga

Hołd bliźnim © amiga
By zamknąć temat cmentarzy jedziemy nieco dalej odwiedzić kirkut w Kielcach, różnie z nimi bywa w naszym kraju, liczę jednak na to, że jest możliwość wejścia i zachował się w niezłym stanie jak choćby ten w Zabrzu. Już na miejscu okazuje się, że zawierucha wojenna odcisnęła na nim swoje piętno, po wojnie i pewnie dopiero po upadku jedynie słusznego ustroju cmentarz został uporządkowany, ocalałe macewy zgromadzono w jednym miejscu, postawiono pomnik… jednak na teren wejść mogą jedynie grupy zorganizowane po uprzednim telefonie. My… jako grupa zupełnie zdezorganizowana możemy jedynie zrobić zdjęcia jedynie zza płota.

Wejście na teren tylko dla grup zorganizowanych,... a my niby co? Zrdezorganizowani? © amiga

Tablica upamiętniająca © amiga

Ocalałe macewy © amiga
Pora opuścić to miejsce i kierujemy się na Wietrznię, jednak po drodze zamierzamy zajrzeć na Psie górki… chwila błądzenia i odnajdujemy chyba jedyną sensowną drogę dojazdu, w zasadzie czyni to Karolina…

Stanowisko dokumentacyjne na górze słonecznej © amiga
Nazwa Psie Górki jest chyba adekwatna do zawartości, pole minowe rozciąga się we wszystkich kierunkach, trzeba uważać. Za to ze szczytów roztacza się panorama miasta i okolicznych wzniesień.
Psie górki © amiga

Mała planetka Psich górek © amiga
Pora ruszać w kierunku Wietrzni. W pobliżu zauważamy na mapie stawy opisane jako glinianki. Warto było by tam podjechać, jednak od czasu wydania mapy minęło trochę czasu i miejsce to zostało dość mocno zabudowane. Dopiero od zachodu udaje nam się je odnaleźć.
Glinianki - ile się ich naszukaliśmy © amiga
Dopiero na miejscu okazuje się, że jest prostsza droga od Wietrzni, za to mogliśmy podziwiać samo wyrobisko ze wszystkich stron :)
Wyjdziesz za mnie :) © amiga

Ten uśmiech mówi wszystko © amiga

Ja latam :) © amiga

Wietrznia - Panorama © amiga
\
Sporo takich miejsc jest w okolicy © amiga
Chwilę zajmuje nam ustalenie co dalej… minęła 13:30 za około pół godziny zaczyna się zwiedzanie z przewodnikiem centrum geoedukacji… zostać czy nie zostać? Po kilku minutach decydujemy się odpuścić. Może następnym razem? Zwiedzanie trwa około 45 minut. Wyjdziemy koło 15:00, będzie późno, a głód powoli daje o sobie znać… po drugie nie było by szans na odwiedzenie m.inn Karczówki. Kierunek… centrum i McDonald  ale po drodze wracamy w okolicę Kadzielni, tyle, że z drugiej strony, objeżdżamy ją prawie dookoła focąc to tu to tam…

Pomnik Bojowników o Wyzwolenie Narodowe i Społeczne © amiga
Kadzielna jeszcze raz © amiga

Piknik na wiszącej skale? © amiga

To tak się tam wchodzi © amiga

10 przykazań © amiga

Jezioro Szmaragdowe © amiga

Zamknięte w okresie zimowym © amiga
Po posiłku w fastfoodzie kierunek Karczówka i chyba najbardziej stromy podjazd dzisiejszej wycieczki, jest co robić, „kocie łebki” wybijają z rytmu… niby tylko 500m podjazdu. Za to z góry… kolejny ciekawy widok na okolicę…
Panorama z Karczówki © amiga

Miecz i kule :) © amiga
Tylko co teraz? Do odjazdu pociągu mam około godzinę, może ciut więcej, muszę dotrzeć do dworca na czas…. Ale wypadało by jeszcze odwiedzić jeszcze jedno wyrobisko… kolejny rezerwat skalny. Gnamy szosami, ze względu jednak na przebudowę lekko nie ma… mapy chwilami zupełnie nie pomagają… Kilka dobrych minut zajmuje nam określenie właściwej drogi… Docieramy na miejsce i… musimy targać rowery pod pachą, po schodach jakoś same nie chcą jechać… Miejsce jest nieziemskiej urody… szkoda tylko, że i miejscowi i turyści o nie nie dbają, sporo śmieci, butelek i innych paskudztw… Jednak nawet to nie przeszkadza nam w pobieżnym zwiedzeniu tego miejsca.

Rez. skalny Czarnockiego © amiga

Chyba z każdej strony jest ciekawy © amiga

Tylko teraz trzeba będzie wejść na górę :) © amiga
W drodze © amiga
Powoli zbliża się czas odjazdu, jednak patrząc na mapę i rozkład jazdy pociągów, wygląda na to, że nie muszę gnać do centrum, jesteśmy koło 2 stacji na których zatrzymuje się pociąg do Katowic… Kielce Czarnów i Kielce Herbskie. Delikatnie klucząc docieramy na miejsce, jest jeszcze 20 minut do odjazdu. Jedziemy na poszukiwanie sklepu… tam zaopatruję się z napoje na drogę powrotną… w końcu to ponad 2 godziny jazdy… Pozostało się pożegnać z Karoliną… szkoda, że dzień jest taki krótki…, może gdy się wydłuży warto będzie powtórzyć tą wyprawę? Ps. Dzięki Karolina za pomysł na wycieczkę i za moją pierwszą wizytę w tym mieście